Bir mevsim daha gecti omrumden. Gunlerce dönüşünü bekledi o mevsim de digerleri gibi. Baktı gelmeyeceksin yerini başkasina teslim edip yitti. Eskidi anilarim, gecmisimin tozlu raflarindan çıkarıp çıkarıp okudugum icin. Ve küstü bana gülüşlerim seni yad edip agladigim icin. Ben hala sana üşüyorum için için. Doneceksen don. Kışımı yakma!