Ben artık ruhsuzluğu taşıyamayacak kadar güçsüzleşmiştim; zemheri gözlerde titreyerek çözünmüş, soğuğunda yanmıştım. Ruhsuzluğumu söküp alırken, güçsüzlüğü aşılamıştı damarlarıma ve bana hayatımın en berbat anını hediye etmişti O. Lakabının hakkını verip, donarken yanmama vesile olmuştu!.. *** Annesine bağlı bir kız. Dışlanarak yaşayamadığı çocukluğunun verdiği hırçınlık, yabanilik. Annesi anlatmak istemedi, onlarda sormadılar; üzülür, kırılır diye. Babaları var mıydı, yok muydu; bir hatanın mı çocuklarıydılar, yoksa başı dik bir babanın yetimlerimi asla bilmediler. Tek bildikleri hakkında hiçbir şey bilmedikleri. -Ağlama annem bir daha asla. dedi küçük kız annesinin göz yaşlarını silerken. -Kızım o yüzden değil. Ben Ali'yide seni de böyle üzdüğüm için... -Hayır, hayır anne biz bir daha hiç ağlamayız, yeter ki sen de ağlama. N'olur. Ve o gün edilmiş bir yemin. 'Bir daha asla ağlamayacağım, bir daha Ali' nin de ağlamasına asla izin vermeyeceğim.' Sessiz bir yemin. Azra, güçsüz ve savunmasız olduğu tek anı rüyalarında yaşayan kız.. Rüyaların yön verdiği bir hikayeye hoş geldinizz... Kitaba başlama: ...06.2017 İlk yayımlama: 18.06.2018 Kapak: Bernackl55

Benim için gerçek bir kadının yalnızca iki rengi olmalıydı. Siyah ve kırmızı. Yalnızca bu iki rengin ihtişamını taşıyabilen kadınların kadın gibi olduğunu düşünüyordum. Siyah, kadının sırlarını kapatmalı; kırmızı ise, cesaretini gözler önüne serip onu tehlikeli ve ölümcül kılmalıydı biz kadınları. Yıldızlara bakıp hayaller kuran, Ay' a veyahut Güneş' e sevdalanan, gökyüzünün açık mavisine aşık kadınlardan değildim zaten. Kayan yıldızla dilek tutmazdım... Beklentiler için uykusuzluk çekmez, gecelerce düşünmez, yarınlar için tozpembe umutlar beslemezdim. Hayallere, umutlara dair cümleler yoktu kitabımda. Gözüme kestirdiğimi çekip alır, gözden çıkardığımı hiç acımadan harcardım. Kimi zaman ölüm en hafifi kalırdı yapabileceklerimin arasında. Kimi zamanda en çok yalvarttıranı. Ben buydum. Azra Duman. Soyadımı kullanmama gerek kalmadan kurbanımın nefesini kesebilirdim zehrimle. Bir sarmaşık gibi boynuna dolanırdım, müthiş bir zevkle kana bulayacağım listemdeki kişilerin. Sessiz sakin kıvrıla kıvrıla avına sinsice yaklaşan zehirli yılan misali... İhtişamına ve ürkütücülüğüne hayran bırakıp karşısındakinin aklını çelen ve sonrada o zihne tamamıyle çöken siyah asil bir panterdim belkide. Acımazdım. Ruhsuzdum. Şeytanı bile bazen şaşırtsamda ortak ederdim planlarıma. En önemlisi, hatta en güçlüsü ben kadındım. Ruhumu şeytana satan ben değildim ve satanın ruhunu da, bedenini de ele geçirene kadar durmayacaktım. Gerekirse koskoca Akdeniz' i dolduracak kadar kan akıtacaktım. Öldürecektim. Çaresizce yalvaran bakışları memnuniyetle dakikalarca izleyecektim. Ve bundan zevk alacağımdan da emindim. Kimi zaman günahın rengi olup siyaha boyanacaktım; kimi zamanda şehvetin rengi kırmızıya bulunacak; kırmızıyla sevişecektim adeta.

Hayat dediğimiz şey hep bir şeylere olmaz diyerek ya da şüpheyle yaklaşarak geçirdiğimiz bir döngü değil miydi zaten? Acılar yaşadığımız, ihanetlere uğradığımız bir daha yapmam desem de yine aynı şeyleri yaptığımız bir kısır döngü değil mi? Her şeyin gün gelip tepetaklak olduğu anlar yaşadığımız bir istasyon değil miydi gerçekten? Dost bildiklerimiz düşman, düşman bildiklerimiz dost olurdu bazen. Prensiplerimiz çerçevesinde ordan oraya savrulur duvarlarımızı yıkmasına da izin vermeyiz kimsenin. Fakat gün gelir en güvendiğiniz kardeşiniz, kankanız artık başka bir adama dönüşür. Kankanız size aşık olamaz mı? Olabilir ama ya gerçekten olmamalıysa... Hayatta olmaması gereken şeyler ortaya çıkar kimi zaman ve bunu değiştirebilmekse yalnız bizim elimizdedir. "Ben ne kadar atmaya çalışsam da içimden o kadar sen vurdun yüzüme.Ama bu sefer izin vermiycem tarihin tekerrür etmesine ve sana bu sefer olmaz diycem. -Sezen " Hadi gelin beraber bu sefer olmaz diyelim ya da bir şeylerin akışını değiştirelim.Okuduğunuz için pişman olmayacağınız bir hikayeye şans vermeye ne dersiniz? Kitabın ismi ve içeriği bana ait olup telif haklarına sahibim. İsmini veya içeriğini kullanan kişi hakkında yasal işlem başlatılacak bilginize

Hep orada kal. Biliyorum mutluluğun en temizi, aşkın en kıymetlisi, sevginin en saf hali orada. Orada buluyorum gökyüzünün en güzel mavisini, denizlerin en berrak suyunu. Orada buluyorum gecelerimi aydınlatan en parlak yıldızlarımı. Güneşim orada, karanlığım orada. Korkumun çocukça ürperişleri, cesaretimin heybetli gösterişleri orada. Bir de aşk var orada. Kalp çarpıntılarının doruklarından aşağı koşarken ki sıcaklığı hissediyorum, midemdeki kelebekleri kovalayıp, arıların vızıltısında dans ediyorum. Gülen gözlerindeki manzarayı seyre dalıp, saçlarının dalgasında kulaç atıyorum. Yapabiliyorum bunları hayal dünyamın sonsuz evreninde. Üzme beni, İstemiyorum endişeyi, Hayallerim camdan, korkuyorum kırılmasından, Sevinçlerim ömür sürmeli, üzüntülerim bir an. O yüzden orada kal. Orada kal sevgim, orada kal hayallerim, orada kal üzüntülerim, orada kal aşkım. Orada kal. Masal kal. Hikayem kanunen Noter tarafindan adıma tasdikli ve onaylıdır .Herhangi bır emek hırsızlığı neticesinde yasal işlem baslatilacaktir. Kitabın ismi ve tüm şiirler bana aittir .Keyifli okumalar dilerim .

"Yaralara bak bu birinin değil, birilerinin..."

Kendimi ayran gönüllü olarak değerlendirsem, yalan olmazdı. Onun şefkatine, gücüne, aşkına sığınmaya hakkım var mıydı? İlk göz göze geldiğimiz günden bugüne, bana her bakışında dizlerimi titrettiği bir gerçekti. Bana ne istese yapabilir, benden ne istese alabilir gibi geliyordu bazen. Olur muydu ki? Yeniden, aynı topa girmeye hazır mıydım? Kapak: @halapenobiberi