yine karanlık, ama intikam kokan bir sabah... Neden mi karanlık? çünkü yeraltında ışık olmaz da ondan... peki neden mi intikam kokuyor? çünkü yıllarca alınmasını beklediğim intikamımın gerçekleşmesi, bügün ki güç gösterisine bağlı. "Ben Hadesten olma, persphoneden doğma, Karanlıklar Tanrıçası ve yeraltı prensesi Nora. Ailemin huzurunu bozan ve abimin ölümünden sorumlu olan herkese, bedelini en ağır şekilde ödeteceğime kanım üstüne yemin ederim!" İşte her şey, o gün ettiğim kan yeminimle başladı... "Hikaye kapağı: SALAİ DESİGN Alıntı yapılamaz!! Tüm telif hakları şahsıma aittir... Herhangi bir çalıntı dahilinde gereği yapılacaktır...

"Sana seçim hakkı veriyorum , bu silahın içi dolu . Hadi ateşle ama sakın benim için ağlama . Ruhu kirli bir adam için gözyaşlarını kirletme . Ateşle hadi , kurtar ikimizide bu esaretten ."güldü, acı dolu bir gülme " Artık özgürsün... Lavinia." ~ Dünyadaki en sevdiği adamı -babasını- kaybeden Ceren ve en sevdiği kadını -annesini- kaybeden Miraç. İntikam peşine düşen ama aşklarının esiri olan iki genç. Peki sizce bu hikayede kim masum ??!?

Ruhumdaki acıları bastırmak için bileğimi kestim , kalbimde ki eksikliği doldurmak için onu seçtim , kendimi mutlu etmeye çalıştıkça üzüldüm , nazikçe hayatımdan vazgeçtim.

Quarsilta takvimlerime göre bundan yaklaşık beş milyon asır önceydi.Henüz bir sürü ruh ,beden ve irade sahibi olmak için sırada bekliyordu. 18.000 alemden sadece birinde yaşayabilecekti ruh sahipleri .Tek hakları vardı ve başka alemlerin varlığından haberleri olmayacaktı. Ruhlar aleminden çıkmadan hafızaları silinecekti .Tabi bir istisna vardı: Quarsiltalıların alemi bütün kuralları yıkabilirdi çünkü bütün bu alemi korumak onların göreviydi ,onlar hiçbir şeyi unutmayacaklardı. Ben de oradaydım sıranın sonunda bekliyordum. Sıra bana geldiğinde kulağımı bir şeyler fısıldadılar: -Artık sen bir Quarsiltalısın. 18.000'ci alem olma onurunu tatmıştım.Ve bir yemin ettirilmiştim , bu alemde yaşayan liderler olarak geride kimseyi bırakmayacaktık...