"Ne ölüm ne kalım, ama yine de acıtıyor."

en güzel parçan hala bende. [tamamlandı.]

Kim Taehyung'la, beni terk etmesinden yıllar sonra bir arkadaş buluşmasında yeniden karşılaştığımızda değişen tek şeyin zaman olmadığını çok iyi anlamıştım çünkü saçlarını her hafta başka bir renge boyayan Taehyung'un yumuşak tutamlarına hafif hafif aklar düşmüş, dart tahtasına benziyor diye dalga geçtiğim güzel yüzü benim yüzümün aksine bütün piercing'lerden arındırılmış ve en önemlisiyse o fazlasıyla olgunlaşmıştı. Ve bunun asıl nedeni beni terk ettikten sonra yaşadığı pişmanlık falan değil evlenmiş ve iki kere baba olmuş olmasıydı. gguklovestae için!! #angst değil 7 haziran 2020

Tae Hee'nin dilâver gözleri, Jung ah'ın noksan ruhlu gözlerini bulduğunda evrende bir yerlerde kıyametler koptu, en çok da Jungah'ın içinde.

"Söz vermemi ister misin, küçük?" "İsterim, ama tutabilecekseniz, bayım." 14/04/2018 ~ 29/06/2018

"Sevdim ben onu, o da sevdi beni bi' ara. Yani, sanırım." angst! uyarı: bu hikâye oldukça acemi bir dille yazılmıştır ve masalsı bir üsluba sahiptir. ayrıca yazım yanlışları da bulunmaktadır!! 22 eylül 2018 - 23 ekim 2018