Ben Yakut Akman, sana tek bir soru soracağım. Senin efganını duydular mı? Bana sorduğunu duyar gibiyim. Cevabımı kitabın sonunda göreceksin. ••• "Yalan söylüyorsun!" diye bağırdı sevdiği adam. kızın kalbi acıyordu. Haddinden fazla bir şekilde, gerçekten inanmayacakmıydı o da herkes gibi mi yapacaktı? buna dayanamazdı. içinde çok az bir güç kırıntısı kalmışken bunu kaldıramazdı. Adam çok sinirliydi. inanmak istemiyordu karşısındaki kadına. "Babam sana saldırmış olamaz!"dedi adam, Kadın duymak istemiyordu. "Kendini acındırmaya mı çalışıyorsun?!" Kadın yıkıldı. "Gurur yapma! Doğruyu söyle!" Kadın parçalandı. "Belkide gerçekten tahrik etmişsindir!" Kadının ağzından büyük bir efgan koptu. Ortaya çıkan sırlar. Yaralanan kalpler. Hissiz bakan gözler. İnanmayan kişiler. Taşa dönüşen kalpler. Sefil bedenler. •| Kitap final olduktan sonra baştan sona düzenlenecektir.

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

"Bir acı var kalbimin tam sol köşesinde. Hemen sen kokan satırların arasında beliriveren çok fazla acı var, sevgilim."

©Tüm hakları saklıdnır. Sen benim cesaretimsin Arel. Sen benim, bir insanın boğulmadan önceki son çırpınışlarında hissettiği umudumsun. Keşke bunun için zamanım olsa, kalbinin her santimini tek tek fethederdim. Hiç doğmamış olmayı dilerdim senden önce ama şimdi hakkında şükrettiğim tek şey sen ve senden sonrası.