Çoktan gittiğini biliyorum ama bazen yemin ederim Rüzgar estiğinde senin sesini duyuyorum 2 Mart 2016 ∞ 12 Mart 2016

Byun Baekhyun ölüydü.Öldüğü günü net bir şekilde hatırlıyordu;kollar onu korumak için etrafına sarılmıştı,ama çok geçti.Metalin bedenine çarptığında çıkardığı sesi,çatırdayan kemiklerin sesini,asfalta dağılan vücudun sesini..hepsini hatırlıyordu. Ölü bir insanın nasıl bunları hatırlayabildiğini merak ediyorsunuz,değil mi?Arkasında bırakamamıştı,daha doğrusu,bırakamıyordu. Park Chanyeol,sevgilisi,her şeyi,onu ziyaret ediyor,onun için yas tutuyor,onu bırakmayı ve kendisini yalnız bırakmasını reddediyordu. Baekhyun karanlıkta yaşıyordu,yavaşça çıldırıyordu(eğer bu ölü insanlar için mümkünse) Eski sevgilisinin kederli yasları ve çaresizce onu çağırması tarafından avlanıyordu. Çeviridir.(asianfanfics) Cr.to;DarkWolf22

Seninle yalnızca bir kez Busan'a gittik Hyung, bir kez film izledik, bir kez de dertleştik yürürken kıyısında denizin. Ben o bir kezde sevdim seni Hyung, Busan'ın ara sokaklarında. Ben her bir kezde, seni yeniden sevdim. Seninle yalnızca bir kez selamlaştık Hyung. Ben o yalnızca bir kezde, sana aşık oldum.