Acımasız Töre... Sana ölürüm dediğin gün geber demeliydim bilemedim. HER KIZIN GÖNLÜNDE BİR AĞA VARDIR. TELİF HAKLARI ŞAHSIMA AİT OLUP ÇALINTI DURUMUNDA GEREKLİ İŞLEMLER YAPILACAKTIR.

TÜM BÖLÜMLERİYLE SİZLERLE TAMAMLANDI

Karanlığı içerisine hapsetmiş bir çift kahverengi göz! içi ve dışı kara olan bu adam adeta ölümü andırıyordu bakışlarıyla sevdiriyordu cenneti de cehennemi de! Sadece bir kez bakmak ve gözlerinin içinde kaybolmak gerekiyor ölüm kokan nefesini hissedebilmek için! ///// "Bugüne kadar gitmemi hep söyleyen sen değil miydin? Bende öyle yapıyorum işte"diye açıkladı tepkisiz ve soğuk bir ifadeyle. Ben bir kaç saniye duraksadım söylediklerinde haklıydı tanıştığımızdan bu yana her zaman hayatımdan çıkmasını istemiştim fakat şimdi öyle değil her saat her dakika yanında olmak istiyordum. "Evet ben söylemiştim ama şu an öyle düşünmüyorum"diye itiraf ettim. Araf bu itirafı yapmam için tetikte bekliyor gibiydi. "Şu an nasıl düşünüyorsun peki?"diye sordu. Önce derin bir nefes aldım beni pür dikkat dinliyordu. "Kim olduğumu biliyorum, neler yapmak istediğimi, beni üzecek şeyleri artık öğrendim. Her gün aynı hisle nasıl baş ederim öğrendim ama senin yanındayken hep o güçsüz kız kalmak istiyorum!"diye fısıldadım Araf'ın gözlerinin içine bakarak. "Ben gitmeni istemiyorum! Gideceğin düşüncesi bile benim içimi yakıp kavururken senden gitmeni nasıl isteyebilirim?"diye mırıldandım.

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Ben Sofi. Yeraltının prensesi, Hades'in kızıyım. Yani bir zamanlar öyleydim. Kimi kandırıyorum ki Hiç olmadım. Ben Sofi. Gökyüzünün prensesi, Zeus'un kızıyım. Yani öyle olmam gerekiyordu. Kimi kandırıyorum ki Hiç olamayacağım. Fantastik #1 Yunanmitolojisi #1 BU HİKAYEDE PERCY JACKSON DAN ETKİLENİLMİŞTİR.