Hope Myers, studentka Pensylwańskiej Akademii Sztuk Pięknych, jest dziewczyną potrafiącą poradzić sobie ze wszystkim. Latem dorabia w lokalnej kawiarni, pomimo to znajduje czas na rozwijanie talentu malarskiego. Ma poukładane życie, które aż prosi się o odrobinę ryzyka, a w tym może jej pomóc pewien znajomo wyglądający mężczyzna. Alexander Astor to prawie trzydziestoletni biznesmen. Na co dzień pracuje w firmie ojca, dążąc do objęcia stanowiska głównego prezesa. Z pozoru jego codzienność wygląda idealnie, ale wszystko ulega zmianie, gdy matka postanawia zeswatać go z Josephine - dziedziczką fortuny rodziny Bransonów. Mężczyzna szuka wyjścia z niekomfortowej sytuacji i właśnie wtedy na jego drodze staje Hope. Alex jest zdesperowany do tego stopnia, że ofiaruje nieznajomej pieniądze za fikcyjny związek. Choć oboje nie darzą się sympatią, udawanie pary przychodzi im z zadziwiającą łatwością. Jednak... Czy kiedy pojawia się pożądanie, trzeba dalej kłamać? Część pierwsza serii „Złączeni pragnieniem".

Ostrzegam, że w pierwszych kilkunastu rozdziałów jest mnóstwo błędów, więc jeśli bardzo Ci to przeszkadza to nie czytaj tego ff. Jest to moje pierwsze poważne ff, które skończyłam pisać, więc moje zdolności pisarskie się już na szczęście znacznie poprawiły. c: (Przynajmniej mam taką nadzieję.) 😂 ◾◾◾◾◾◾◾◾◾ Weszłam do salonu w willi swoich rodziców. Dostałam pilny telefon że muszą poważnie ze mną porozmawiać, nie mówiąc nic więcej. Przestraszyłam się nie na żarty przez ton głosu swojej rodzicielki. -Więc, co było tak pilnego, że musiałam wybiec z sesji? - zapytałam swojego ojca, który jako jedyny znajdował się w salonie. -Pamiętasz jak ci mówiliśmy z matką o twoim ślubie? -Pamiętam. -Przyszła już odpowiednia pora, żebyś poznała swojego narzeczonego. - odezwała się moja mama kiedy pojawiła się w pomieszczeniu. -Mogę poznać chociaż jego imię? Lub nazwisko? - przeczesując swoje włosy, usiadłam na kanapie. -Nie. - zacisnęłam usta w wąską linię, na odpowiedź matki. -Poznasz go na przyjęciu zaręczynowym. - spojrzałam na Roberta. -Za miesiąc. ◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾ Okładka: @helpfulkatherine Fanfiction może zawierać wulgaryzmy i sceny dla dorosłych! Czytasz na własną odpowiedzialność! 25.12.2017 5 miejsce w fanfiction! 12.01.2018 2 miejsce w fanfiction!

TRZECIA CZĘŚĆ MESSAGE FROM HIM - Skarbie, wiem, że to zawaliłem. Zostawiłem cię z tym wszystkim samą, ale dobrze wiesz, że nie z własnej woli, nigdy bym ci tego nie zrobił. Zawsze chciałem dla ciebie jak najlepiej. Teraz wróciłem. Wróciłem i nie zamierzam tam wracać. Wróciłem do ciebie. Jestem cały twój, tylko i wyłącznie twój. Nigdy już cię nie opuszczę, nie z własnej woli. Tym razem nie zamierzam spierdolić naszych relacji. Chcę to poprawić. Być lepszym mężczyzną dla mojej kobiety i takim ojcem o jakim Jaxon nawet nie śnił. Niektórych spraw nie mogę naprawić czy zamknąć. Muszę to kontynuować i dobrze wiesz, co mam na myśli. Ale resztę chcę naprawić. Ari, wiem, że nie jestem popierdolony, jebie ode mnie skurwysyństwem na kilometr, ale chcę się zmienić dla ciebie. Pamiętasz, jak mi powiedziałaś, że zostaniesz ze mną, by pomóc mi zwalczyć to kurestwo? Jestem gotowy, jeśli ty jesteś. Zagubiony, ale gotowy. Napraw mnie.

DRUGA CZĘŚĆ MESSAGE FROM HIM - C-co to? - zapytałam. - Będziesz grzeczna dla mnie? - uśmiechnął się. Nerwowo pokiwałam głową, uchylając usta w panice. - Nie ruszaj się - poprosił łagodnym głosem, łapiąc mnie za łokieć. - Nie chcę tego - odepchnęłam jego rękę. - To dla twojego bezpieczeństwa. - Co to jest? - spytałam ponownie. - Ari - westchnął tracąc cierpliwość. - Powiedz mi - nalegałam w napięciu. Bez słowa szarpnął mnie za łokieć, ściskając go. Pisnęłam, szybko oddychając. - Nadajnik - opowiedział, gdy wbił już igłę. - Po co mi to? - bąknęłam. - Dla twojego bezpieczeństwa. No tak. Mogłam to przewidzieć.

NIEZNANY: Masz cudowny głos. JA: Kim jesteś? NIEZNANY: Twoim przyszłym mężem. JA: Bardzo śmieszny żart. NIEZNANY: Nie żartuję:) JA: Nie mam czasu na takich idiotów jak ty, wybacz. NIEZNANY: Mam wybaczyć ci, że nazwałaś mnie idiotą, czy, że nie masz czasu?

Czy jeden głupi esemes wysłany przez pomyłkę po pijaku może zbliżyć do siebie dwójkę ludzi? Opowieść z dużą ilością humoru, przynajmniej taką mam nadzieję. Na początku wszystko jest pisane w formie sms ale potem się to zmienia a po wiadomościach zostaje tylko pamięć. Nieznany: sorry za te wiadomości w nocy, byłem pijany i pomyliłem numery Ja: byłeś pijany? Kurde, że też na to nie wpadłam Nieznany: mam nadzieję, że cię nie obudziłem Ja: coś ty kto normalny śpi w nocy z niedzieli na poniedziałek Nieznany: okay, wyczuwam tą ironię Nieznany: przepraszam Zapraszam na część drugą - Love you Lydia #1 in fanfiction 18.02.16

dylan69: zabijemy go dzisiaj xxvioletxx: cooooooo? O_o dylan69: ups pomyłka xxvioletxx: ogromna dylan69: cóż, znaczyć może to tylko jedno dylan69: ciebie też zabiję dylan69: albo będziesz moją żoną xxvioletxx: to dwie rzeczy...

On - sławny. Ona - przeciętna. Ale ich wspólne cechy charakteru sprawią, że od razu przypadną sobie do gustu. Jednak nie we wszystkim się będa zgadzać.. A w czym dokładnie? Sprawdź i przeczytaj! ♡

"-Jestem Dylan. -A ja niezainteresowana. "

dyl91: hejh jestem askrorem alexx: a ja jestem księżniczką kucyków, miło poznać. dyl91: wlasnie opijam zakonsczenei sezionu alexx: tak a ja jestem kochana w Equestrii alexx: przez wszystkie kucyki 1.05.16 #1 w Fanfiction ~ oficjalnie umarłam start: 21.02.16 koniec: 8.09.16 © 2016 by staydrumandrnr