Ik lig in bed naar het plafond te staren. Het is pas zeven uur 's avonds maar ik ben gewoon té moe, iets waar ik al een paar weken last van heb. Ik ben uitgeput door alles om me heen. Ten eerste door school. Elke dag de woorden 'dik' en 'lelijk' naar je hoofd geslingerd krijgen, en je gelooft er vanzelf in. Ten tweede...
"Hoe kom je aan die ketting?" "Ik heb hem gevonden." "Heeft niemand je ooit verteld dat hij van mij is?"
'Ik zal er altijd voor je zijn, hoor je me? Altijd.'
Als iemand me twee weken geleden zou hebben gezegd dat ik met een vreemde in een oud busje zou stappen had ik diegene raar aan gekeken. Als diegene me verteld had dat die vreemde een arrogante jongen was waar mensen spontaan bang van worden had ik heel hard gelachen. Dat zou ik nooit doen. Nooit. Maar waarom zit...
