(tamamlandı.) Elis: Artık söylemem gerektiğini düşündüm.(20.13) Elis: Daha fazla saklayamayacağım çünkü.(20.14) Elis: Kutay (20.14) Elis: Seni seviyorum. Hem de her şeyden çok. (20.14) Elis: Peki sen, (20.15) Elis: Beni Romeo'nun Juilet'i sevdiği kadar sevebilir misin?(20.15) Elis0: Bir dakika...(20.20) Elis: Bu numara...(20.20) Elis: Ben yanlış numaraya mı mesaj attım?! (20.20) 0536******: Aynen öyle yaptın güzelim. (20.20)

0535 *** ** ** : Benim sana haram olmamla alakalı bir ayet hatırlamıyorum Sümeyye : Şimdi de ayetleri mi inkar ediyorsun? 0535 *** ** ** : Tövbe haşaa Sümeyye : Çarpılcan çarpılcan 🎈 Çarpılcan ismindeki tek Texting mizah #1 (21.06.20) spiritüel #1 (13.06.20) hijab #1 (18.05.20) islam #1 (25.05.20) yazışma #10 (20.06.20) komik #32 (20.08.20) anonim #35 (20.08.20) texting #132 (20.08.20)

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

(Pek Kıymetlim adı ve konusu bakımından ilk kitaptır.) Aşkın en "Deli" hali... O akşama kadar gerçekten çok mutluydum, okulumu bitirip evime dönmüştüm ve düşünmemi gerektirecek hiç bir derdim yoktu. Şey demişti Ercan amca, "Senin kızın olmasaydı, benim oğlum kızına aşık olup delirmezdi," bu cümlenin ağırlığıyla ezildim bir süre. Başta anlam veremedim de... Kolay mıydı delirmek? Hem de aşk uğruna delirmek? Bu mümkün olabilir mi gerçekten? İnsan birine duyduğu aşktan delirir mi? *** "Sevdim seni bir kere, başkasını sevemem. Deli diyorlar bana, desinler değişemem, desinler değişemem." *** Seviyordu işte, uğruna delirecek kadar çok seviyordu... *** ®Tüm Hakları Saklıdır® Çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Dora'nın hayatı on sekizinci yaş gününde, tek dayanağı olarak gördüğü ağabeyi Doruk'un aniden ortadan kayboluşuyla geri dönülmez bir şekilde değişir. Doruk arkasında hiçbir iz bırakmadan yok olurken ondan geriye kalan tek şey kağıda aceleyle yazıldığı belli olan bir nottur. Doruk bu notta bir adres yazmış ve kız kardeşinin bir an önce oraya gitmesini istemiştir. Dora onu bulmak umuduyla o adrese gittiğinde karşısında ağabeyini bulamaz ama gördüğü ona tamamen yabancı insanlar, tüm hayatını Dora'nın habersiz olduğu ortak geçmişleriyle değiştirecektir. Çünkü Dora, yıllardır olduğunu sandığı kişi olmadığını öğrendiğinde hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. Gerçek kimliğini ararken, benliğini bulmaya çalışırken yaşadıklarıysa onun en büyük imtihanı olacaktır. Zira Dora, olmaması gereken birine aşık olacak ve ondan saklamak zorunda olduklarının ağırlığıyla mücadele ederken bir darbe de sevdiği insanlardan yiyecektir. O herkes için artık bir mücevherdir ama her mücevherin ışıltısı bir gün sönebilir. * Bazen insanın kendini bulması için çok şey kaybetmesi gerekir. Hatta kendini bile.

Kitap kapağının tasarımı: @-mahbub'a aittir * "Hayatımı değiştireceğini nereden bilebilirdim ki " hala bu durumda olduğumuza inanamıyordum. Şu an başım onun omuzlarındaydı. "Bilseydin yine de gelir miydin yanıma?" Cevabını bildiğini ikimizde biliyorduk. " Cevabını bildiğini ikimizde biliyoruz." Bakışlarını bana çevirip muzip bir gülümseme ile " Belki senden duymak istiyorumdur " Neden ona hayır diyemiyordum. "Koşul her ne olursa olsun yeniden koşa koşa gelirdim."

Pelin bir kış gecesi çalıştırdığı pastahaneyi kapatırken 7 sene önce kaybettiği nişanlısına benzeyen Emir adında biri içeri girip adres sorar. Pelin bu benzerlik karşısında şaşkına döner. "Yavaşça gözlerimi kapattım uyumaya çalıştım, fakat uyuyamıyordum." "Tavana bakıyordum ki o sırada gözümün önüne trafik kazasında kaybettiğim nişanlım geldi." "Gözümden yavaşça bir damla yaş aktı."

"Kendi odanda mı yatacaksın, benimle mi?" diye sordu. "Neden sordun ki? Hep seninle yatıyorum zaten." "Öyle de... Şimdi içki içtik ya, tedirgin olmanı istemem." dedi. Kalbimden daha ne kadar taşabilirdi. Başlama tarihi 10.04.2020 Bitiş tarihi 16.07.2020 Orijinal hikayemdir. Çalınması, kopyalanması, alıntı yapılması durumunda yasal haklarımı kullanacağımı bildiririm. #15 Genç Kurgu 09.11.2020 🎉🎊 #12 Genç Kurgu 12.11.2020 🎉🎊 #8 Genç Kurgu 14.11.2020 🎉🎊 #1 Aksiyon 24.11.2020 🎉🎊 #2 Genel Kurgu 05.04.2021 🎉🎊 #1 Macera 08.07.2023 🧿🧿

Romantizm #1 Hiçbir hasta inancını kaybetmiş bir insan kadar umutsuz vaka değildir. Umudumu ve sahip olduğum tüm inancımı kaybetmiş ve son olarak da kendimi de kaybetmemle bitiş noktasına ulaşmıştım. Her şeyin bittiğine, hayatın acımasızlığına karşın kesin mağlubiyetimi aldığıma kendimi artık tamamen inandırmıştım ki, hiç beklemediğim bir anda gelen birkaç kelimelik bir soru tüm hayatımı sil baştan yapmaya yetmişti. " Çocuğumun Annesi Olur musun? " Ansızın gelen bir soru bir insanın hayatını en fazla ne kadar değiştirebilirdi? Burcu BATUR Tüm Hakları Saklıdır! Bu isimde yayımlanan ilk ve tek hikayedir. Noter tasdikli olup, çalınması halinde yasal işlem başlatılacaktır.

Bir gün içerisinde hayatım değişti ... Değişmeye devam ediyor...🖤