"Ne kadar da mutluyduk oysaki neden Nazlı'm neden bıraktın beni?" Yavuz Ateş'i mezarın başından kaldırdı ve beraber ağlamaya başladılar. Ateş "Komutanım bu acı nasıl geçer? Nolur bana yol gösterin. Yalvarırım size. Nefes alamıyorum ben onsuz." Yavuzun tek yapabildiği sıkıntıyla nefes vermek oldu.

Önsöz Yasmin isminde bir genç kızın ağzıyla yazılmış bir dramın hikâyesi bu. Yasmin; hafif etine dolgun, gür kıvırcık saçlı, okyanus mavisi gözleriyle henüz 20li yaşlarda üniversite hayatına yeni başlamış yaşadığı tüm zorluklara karşı güçlü hırslı ve inatçı bir karakter. Diğer karakterler onun çevresinde can bulacak. Bizden, sizden, onlardan biri. Her gün manşetlerde gördüğümüz olaylardan, yan kapı komşunuzun yaşadıklarından belki de kendi hayatınızdan bir tutam anı bulabileceğiniz sıcacık samimi bir o kadar da hüznün hikâyesi. Yaşanan ne olursa olsun size kim ne derse desin ne yaşamış olursanız olun her şeyin bomboş bir anı olduğunu, yaşadığınız kötü anıların ileride size tecrübe olacağını unutmayın.