MAVİ AY, EPSİLON YAYINLARI BÜNYESİNDE ARTIK RAFLARDA! 💙🌝 Rüyalarını unutanlardan mısınız, yoksa her ayrıntısını hatırlayan ve içinde yaşıyormuş gibi hissedenlerden mi? Peki ya gerçek hayatınız; o, hangisi? Büyük savaşlar yaşanmıştı. İnsanlığın sonu gelmiş, yerlerine türler geçmişti... Üstelik bana da onlardan biri olduğumu söylüyorlardı, bilmiyordum. Kim olduğumdan bile emin değildim, Mavi Ay gerçekleşene kadar. - 3315 Neredeyse mükemmel bir hayatım vardı. Sonra rüyalar ve şüpheler başladı... Rüya nerede bitiyor gerçek nerede başlıyor, kim dostum kim düşmanım artık bilmiyordum. Kim olduğumdan bile emin değildim, Mavi Ay gerçekleşene kadar. - 2015 IMMATURA Serisinin birinci kitabıdır. 🏆 Wattys 2017 - Hikaye Ustaları

Bir genc kiz dusunun yetimhaneden ayrilir ayrilmaz bir ask seruvenine tutulursa.... ama bu bir genclik askindan ziyada hayata tutunma askiysa? .... oku ve gör ;)

"Gölgeye sığınan Hazar, Gölgesine sığındığı Özde..." Etrafınız görünmez örümcek ağları tarafından kuşatılmışken ne kadar güvendesiniz? Ölüm ve yaşam mücadelesini doruklarında yaşadığınız bu dünyanın ötesindeki sanal dünyada hakkında bilgi sahibi misiniz? Avcı iken avlanmanın mümkün olduğu bir dünyadan bahsediyorum. Her şeyin karanlık bir düzenin içinde kurulduğu... Kazanmak için her şeyinizi ortaya koymanız gerek. Tüm bunların farkında olan Özde sanal dünyada hayatta kalma savaşı veriyordu. Güçlü halka olmak için gecesini gündüzüne katıp zayıf halkaların üzerinden kazanç sağlıyordu. O bir Hacker'dı. Hayatının merkezinde beliren karadeliğe çekilmeden yaşamak için bu yolu seçmişti. Ne kapüşonlu ceketlerinin ardına gizlediği gizemli bir yüzü vardı, Ne de asosyal bir kişiliği. Herkes gibiydi ama aynı zamanda hiç kimseydi. Fakat işler yolunda gitmedi. Karadeliğe olmasa da bir savaşa çekildi. Düşmanların, ölümlerin, yalanların olduğu bir savaşa... Ya bu savaşı kazanacak ya da kayıplarının ardında oradan oraya sürüklenecekti. ✒29.05.2015

Merhamet kelimesinin anlamını bile bilmeyen benim gibi bir adam, bu iş için biçilmiş kaftandı. Benim yaptığım işi yapanlara Kiralık Dişler derlerdi. Bizim meslekte dişlerini kullanmak normaldi. Hem vampir hem de katilsen dişlerinle öldürmek en doğru yoldu. ... Karanlık ve pis kokan Kiev'in arka sokaklarında, ilk defa merhamet kelimesini bilmediğime lanet ettim. Çünkü bu kadınla bir daha karşılaşırsam merhamet etmeyecek ve öldürecektim. Bir yanım pişman olacak ve merhamet etmemi isteyecekti ama ben merhamet nedir bilmiyordum. Çünkü ben Kiralık Diş'tim. Çünkü ben Sergei Sokolov'dum. Yeni kapağım için @missguard a teşekkür ederim. Sanatında muhteşemsin.

Gece kadar karanlık gözler, yıldızların günahlarından yaratılmış irisler. Zed Decrus... Bu onun adıydı, kanlı sözcüklerle kazınmış bir isim. Bu... İnine indiğim şeytanın adıydı. Cehenneme hükmedebilen tek kişi, Tanrı'ya meydan okuyan tek Tanrı. Cehennemin ona muhtaç olduğu, kötülüklerin var oluşuydu o. Şimdi ise bir meleğin kanatlarında sıkılıp kalmıştı özgürlüğü ve intikam, gözlerindeki alevi kor bir yangına çevirdiğinde tek bir şansı vardı. ... "Ait olduğun cennet, İnine indiğin bu cehennem vadisinden çok uzak. Artık benden, şeytandan kaçamazsın." "Ait olduğum yer cennet değil, hiçbir zaman olmadı."

Nefretin iliklere kadar ulaştığı yere, itiraz etmeden yürüyordu. "Ölmemi neden bu kadar çok istiyorsun? Ben sana hiçbir şey yapmamışken?" dedi. Gözleri buğulanmış korkudan titriyordu. "Basit." diye yanıtladı. Acımasızca bakan gözleri ona takılı kalmıştı. Genç kızın üzerine yürümeye başladığında kapattığı sandığı kitabın aslında ilk sayfasını açtığından haberdar değildi. "Çünkü varlığını hissettiğim her an aldığım nefesi zor veriyorum." dedi nefretle. -Serinin ilk kitabı basılı eser halindedir, ikinci kitabı buradan yayınlamaktayım.-

TAMAMLANDI Zorla baslayan bir evlilik. Birbirinden nefret eden bir cift. Ona gecmisini hatirlatan bir kiz. Karsilarina cikicak zorluklardan bi haber git gide birbirlerine baglaniyorlar. Peki bu tum yasananlar birer kitapsa Zorla baslayan bu evliligin sonu askmi yoksa ayrilikmi olucak??? . Yayımlanma tarihi : 5 nisan 2016 Tüm hakları saklıdır

hayatım boyunca mutluydum ta ki Ankara'ya taşınana dek .ailem hiç sandığım gibi değilmiş.Aşkım ve ailem için savaşmaktan o kadar çok yorulmuştum ki kendimi dibi olmayan bir kuyuda buldum.Ne kadar çırpınsam o kadar battım.BENİ İKİ KARA BAKIŞ SARDI,KİM BİLİR BENİ KURTARAN BELKİ O BAKIŞLAR OLACAKTI. Ada'nın hayatın da ki sırlar yüzeye çıktığında çıkmaz yoldan nasıl dönecek ? Aşkından ne kadar kaçsa da o aşktan ve tehlikeli çocuktan kurtulabilecek mi ? bu kitabı okuduğunuzda çok üzüleceğiniz ve ağlayacağınız yerler olacak okurken mendilinizi yanınızdan ayırmayın.

Ona hiç sarılamamıştım mesela. Hiç elini tutamamıştım. Hiç öpememiştim. Hiç koklayamamıştım. Hiç sevdiğimi söyleyememiştim. Hiç dokunamamıştım. Hiç beraber uyuyamamıştık. Hiç saçlarıyla oynayamamıştım. Hiç dizlerine yatamamıştım. Hiç özlediğimi söyleyememiştim. Hiç, hiç bu kadar değersiz hissetmediğimi anlatamamıştım. Bu kadar hiçin arasında, her şeyim olmayı nasıl beceriyordu? Çünkü bir gülüşü yetiyordu bana. Sayılı sayıda görsem de, yetiyordu. Kıvrılan dudakları hiçliğe meydan okuyup, her şey hâlâ benim elimde, diyordu adeta. 'İstersem bütün hiçliği, çivileri ile beraber tabanından söküp, yerine istediklerimi dikebilirim. Hiçi hep, zerreyi zirve yapabilirim. Her şey hâlâ benim elimde.' Umut var, sadece biraz naza çekiyor kendini. Tutarsam bırakmayacağımı, benim onu dibine kadar harcayacağımı ve ortalığın tozunu attıracağımızı biliyor. Hâliyle gelmiyor. Çünkü küçücük bir umut ile bütün dünyayı karşıma alacağımı bilen herkes gibi, o da korkması gerektiğini biliyor.