Belki de gerçek olan şey rüyalarımızdır... Ve bazen uzun süren bir sessizlik milyonlarca kelimeden daha fazla şey anlatır.

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

Bir rus mafyası, bir kıza aşık olursa? "Evinize hoş geldiniz tanrıçam!" karşımdaki adam bana kollarını açmış her şeyini sunarken kalbine sarıldım ve karanlığında boğuldum. Ben, Balın Ak; Mafyalara aşık olan, her zaman güçlü durmaya çalışan bir kızım. Benim tek yaptığım; bir banka oturup ağlarken yanımdan geçen bir arabanın içindeki adamla göz göze gelmemdi, Sonra ne mi oldu? Devamını okuyarak öğrenin çünkü ben şuan karşımda ki adamın bana dövme yapmasını izliyorum. Ben bir karanlığı sevdim, ben bir karanlığa teslim oldum. Ben dünyanın en önde gelen Mafya liderine Vor'a, kalbinin üzerindeki Lenin'e ve Arel Romanoviç'e aşık oldum... Hikayedeki olaylar tamamen şahsıma aittir bölümler kesinlikle çalıntı değildir, belki arada esinlenerek yazdıklarım olur ama gerisi bana ait. +18 yerler vardır. 18 yaşından küçüklere okumamalarını öneririm. Ama tercih sizin sonra sanene yazmayın da.???????? 1 Eylül 2018

Ben kilometrelerin yok sayıldığı aşklara inanmazdım. Kimse canlı kanlı görmediği bir insana 'Seni seviyorum' diyemezdi. Ve tükürdüğünü yalamayı seven ben, yine yanılmıştım. Yazılma tarihi 22 Nisan 2019 - 26 Eylül 2019 25.05&13.08&10.10.2019&24.11.20 Mizah #1 10.06.2019&01.05.2020 Texting #1 08.08&04.10.2019&25.11.2020 Romantizm #1 © Hikayenin tüm hakları saklıdır. ©

"Aklım almıyor," diye söylendi kendi kendine, beni aniden kavradığı elimden yeniden kendine çekti ve dudaklarını saçlarıma bastırdı. "Ben sana böyle his-," duraksadı. "İnsanlar nasıl seni yaralayabiliyorlar?" Konuşma engelli bir kız ve onun için işaret dili öğrenen bir adamın hikâyesi...

"Eğer birgün benim sevgimden şüpheye düşersen güzelim, gözlerimin içine bak. Orada asla yalana yer bulamazsın. Çünkü gözler kalbin aynasıdır." Bu sözlerinin ardından bana biraz daha yaklaştı. Siyah irislerini gözlerimden ayırmadan konuşmasını devam ettirdi. "Seni seviyorum Funda. Sen sevsen de sevmesen de seni seviyorum." Elimi tutup sol yanına, hızla atan kalbinin üzerine koydu. "Bu kalp durana kadar hep senin için atacak." Boşta kalan elimle gözlerimden akan yaşları sildim. Fakat bu birliktelik için yalnızca sevmek yeterli miydi? O ve ben biz olabilir miydik bilmiyordum... Funda ve Seçkin. Bir iş toplantısında karşılaşmaları bütün olacakların yalnızca başlangıcı, habercisi olmuştu. Oysa şimdi biri mum biri ateşti. Biri yandıkça diğeri can buluyor, onun tükenişiyle hayatta kalıyordu...

Betül yetenekli bir aşçıdır. Çevresinin ısrarıyla evlenmek için evlilik görüşmeleri yapmaya başlar. Bu görüşmeleri yaparken ev sahibinin oğlu Yüzbaşı Fırat'a ilgi duymaya başlar. *atıfet:karşılık beklemeden duyulan sevgi (Tamamlandı) ©Tüm Hakları Saklıdır.

O yürürken titreyen yol ses çıkarmazken masanın etrafındaki adamlar, ateş saçan gözlerle kendilerine bakmasını izliyordu. Yumruk olan eli masanın üzerine indiğinde hırlamayla konuştu. "Ona elini uzatanın, elini kırarım." 140916

Not: Kızıl Gece serisinin ilk kitabıdır. Bu kitap final yapmış ve ikinci serisi profilimde bulunmaktadır. • "Arabamın dibinde sümüklü gibi ağlayan birisi var sanırım." Duyduğu sesle başını yavaşça kaldırırken başında dikilen heybetli bedene baktı. Burnunu çekerek eliyle yüzündeki gözyaşlarını silerken "Bu arabanın senin araban olduğunu bilmiyordum." dedi masumca. Genç adam gözlerini devirerek "Boşversene." dedi ve tek dizini kırarak yerde oturan Elena'yla aynı boya gelirken "Ne dedi o moruk? Ağladığına göre kötü bir ceza mı?" dedi kaşlarını çatarak soğuk bir sesle. Elena yüz yüze geldiği bedenle başını yavaşça iki yana sallarken burnunu çekti ve gözlerini karşısındaki açık kahvelere dikti. "Sanırım ağlaman daha bitmemiş." Elena hafif bir tebessümle başını sallarken ağzından bir hıçkırık kaçtı ve ağlamaya başladı tekrardan. Kollarını hızla kaldırarak Jason'ın boynuna sardı ve genç adamı hızla kendisine çekti. Jason bu ani hareketle dengesini kaybedecekken son anda kendisini toparladı ve o da yere oturdu. Elena başını genç adamın tişörtünün açık bıraktığı boynuna gömerken kollarını daha da sıklaştırdı. Genç adam havada kalan elleri yavaşça genç kızın sırtına inerken gözlerini Elena'nın başına indirdi. "Neden ağladığını söyleyecek misin?" Elena başını iki yana sallayarak kollarını sıklaştırırken saçlarının yüzünü kapattığı için şansına binlerce kez iyi dileklerini iletiyordu. Jason ellerini genç kızın sırtından indirerek belinin iki yanına koyarken "Peki, konuşma." dedikten sonra hızlıca ekledi. "Tişörtümü sümüğünle kirletme. Yeni aldım." ● [ TAMAMLANDI ] Yayımlanma tarihi: Eylül 2017

Olacaklardan habersiz bir genç kız... Aylardır beklenen ekibin yeni üyesi... Kaderin oynadığı oyunlar hiç bu kadar acı vermemişti, attığı kahkahalar küçük bekçileri uyandırıyordu... Uyanmaması gereken bekçileri. Abisinden kaçmak istemişti, küçük bekçilerinin musallat olduğu abisinden, ama bilmediği bir savaşta bilmediği bir ekipin üyesi olacağını tahmin etmiyordu. Çünkü hiç kimse alışılmışın dışında hiçbir şeyi olanak olarak görmez ve beklemezdi. Beklenmedik bir anda hayatını alt üste çevirmiş ve kendisiyle bir kukla misali oynayıp bütün işleyen döngüyü bozmuş olan şey, tek başına bir saat miydi yoksa bunun öncesi de var mıydı? İşte o an her şey değişti. Sadece, küçücük bir sır ile. Bazen mutlu olmak için pek deşmemek gerekirdi hayatı... Bunu bilmek içinse ayık bir kafa. (Okumaya başlamadan önce "Duyuru" kısmını okuyunuz lütfen.)