Bir kız çocuğu yaralandı, Bir kalp kırıldı, Ve bir kadın; kanayan yerlerinden iyileşmeye çalıştı. Bir adam gitti, Bir kadın kaldı. Ve bir Ateş; harlandı. Sonra koca bir karanlık ikiye yarıldı; bir tarafı maviye, bir tarafı kahveye boyadı. Ortada iki kırık kalp buluştu, ikisi de birbirini kanadığı yerlerden sardı.

Aramızdaki bağ, gülüşüydü.

Silahtan çıkan tek kurşun kadının bedenine gömüldü. İki canı bitirdi, bir canı götürdü. Kadın kimsesiz kaldı, adam kimsesiz doğdu. İki kalp, başka kimseleri yokmuş gibi birbirine tutundu. Adam uzaklaştı, kadın gitti. Adam döndü, kadın dönmedi. Adam kırıldı, kadını onarmaktan vazgeçmedi. Adam yıkıldı, kadın yaşadı. ♣️ Bizler, özgürlük tapınağının esir çocuklarıydık.