Sosyal medya hesabı üzerinden futbol yorumculuğu yapan ve hayli popüler olan Dila Aral, kullandığı rumuz dolayısıyla herkes tarafından erkek zannedilmektedir. Mesaj kutusuna düşen bir fotoğraf ve ardından katıldığı olaylı canlı yayın sonrası hayatı tamamen değişir. Sosyal medyada yerin dibine soktuğu yetenekli futbolcu Barış Akdora'yla 6 ay boyunca çalışmak zorunda bırakıldığında ikilinin arasında dinamikler değişir ve güç savaşı başlar. Beraber çalışmayı öğrenebilecekler midir?

Adamın kokusunu duyumsadığında gözleri kapandı. Kaç yıl beklemişti bu an için? 7 yıl kadar mı? -İsmin Bade değil mi sarışın? Sana sarhoşum." Kızın ismi Badeydi. Şaraptı. Tasavvufta "Aşk" tı. Savaş'ta ise ne olduğu tamamen bilinmezdi. Bade, şarap misali, Savaş'ın aşkıyla yıllanmış bir kızdı. *** -Küpe çiçeği gibi..." Savaş'ın defterine Bade için yazdığı ilk kelimeler bunlar olmuştu. Tutkuyla Harmanlanmış Bedenler'deki Savaş Devran karakterinin hikayesidir. Karakterler tam benimsemek için THB'yi okumanızı öneririm. Başlangıç tarihi: 12 Şubat 2017 Kapak: _Denizimsi_

"Saçma sapan konuşma canım kardeşim. Bak kardeşim diyorum. Biliyorsun ben Berna ile birlikteyim. İsterse dünya güzeli olsun. Benim onunla karşılaştığımda tek gördüğüm Oz Büyücüsü'ndeki yeşil renki cadı. Hadi yemeğine devam et. Benim de canımı sıkma. İması bile kötü." *** -Vuslat oğlunu tekrar emzirecekken diğerleri odadan çıkarak yalnız bırakmışlardı taze anne babayı. Aras pür dikkat oğlunu izlerken, yüzü son zamanlarda olmadığı kadar keyifliydi. "Oğlumun ismini seçmeme izin vermedin." demişti Vuslat gücenmiş bir şekilde. Yorgunluktan ve kendini doğumda kasmaktan sesi kısık çıkıyordu. "Gerek duymadım."- *** "Deniz ben 36 yaşındayım anlıyor musun 36! Liseliler bile daha cesur. Zaten sürekli ayrı kalıyoruz. Bir de her görüşmemizde abim, babam deyip kaçıyorsun. Ben de kalman zaten hayal. Evlenelim diyorum onu da kabul etmiyorsun. Söylesene neyim ben senin için! İkimizi de bu ilişkiye sen ikna etmedin mi? Nerede o cesur kız?" *** "İçinden ne kadar da hayat dolu, mutlu bir kız diyorsun değil mi? Ama içten içe en çok acı çekenlerin en çok başvurduğu yöntemdir bu. Sana tek bir uyarım var, saramayacağın yaraları kanatma. Eğer yarı yolda pes edeceksen uzak dur. Bu yol öylece yürüyebileceğin güllük gülistanlık bir yol değil. Gülleri olduğu kadar sert dikenleri olan bir yol." dediğinde Hazar derin düşüncelere dalmıştı. Allah biliyor ya o da bazen Zeynep'le konuştuğunda amansız bir kederin varlığı tarafından çepeçevre kuşatıldıklarını hissediyordu. *** Merhaba Saplatım isimli kurgumu hiç okumayı düşünmüyorsanız direkt bu kurgu ile başlayabilirsiniz. Ama ikisini de okumak isteyenler için Saplantım dan spolier içerir.

"Neden ben ha söylesene? Seni sevmeyen birisi için niye bu ısrar? Senden daha çok nefret edeceğimi görmüyor musun? İstediğin, seni seven birisi ile olmak varken bu ısrarın niye?!" "Çünkü seni başkasının yanında görmektense, benden nefret dahi etsen yanımda olmanı tercih ederim. Başka bir erkeğin adı ile yan yana anılmana dahi tahammülüm yok. Ben sana geri dönüşü olmayacak şekilde SAPLAN-DIM güzelim." *** Selim bir şeyler sayıklıyordu ama tam algılayamamıştım. Biraz daha yaklaştığımda nihayet ne dediğini duyabildim. "Çık içimden Leyla çık artık." diye sayıklıyordu. Duyduğumda yerime bir süre mıh gibi çakılmıştım. Onu bu hale getiren yine bendim. "Seni sevmek beni öldürüyor Leyla. Seni sevmek bana hep acı veriyor. Bu acı geçsin istiyorum. Ne sensiz yapabiliyorum, ne seninle. Söylesene geçecek bu acı?" Her türlü çalıntı durumuna karşı haklarım Wattpad tarafından korunmaktadır. Yayımlanan ilk tarih: 20.04.2017 17.06.2018 GENEL KURGU IÇINDE #1

(2) Thomas Boyle, hayatında ilk defa saf bir kadını arzuladı. Bellanita Hill, Thomas Boyle'un ilk karmaşası oldu ve bu onu çok daha çekici kıldı.

*** "Hiçbir şey beni senin bu korkaklığın bu ilişkiye sahip çıkmayışın kadar üzemez. Seni seviyorum diye senden vazgeçemiyor değilim. Bugün olmaz yarın. Vazgeçerim. Bir başkasına aşık olurum!" dedim öfkeyle. Elini ağzıma kapattı, bir elini belime koyarak bedenimi kendine çekti. Savrulan bedenimin eğer tutmasaydı düşeceğine emindim. Ellerimi göğsüne koydum. Gözlerinin içine bakarken çatık kaşlarının altındaki yeşil gözleri, benim günlerdir denediğim ama yapamadığım şeyi yapıyordu. Öfkesini, bedenime ince ince işliyordu. "Madem öyle... Hazırlan." Elini çekmediği için anlamadığımı sadece bakışlarım ile iletmeye çalıştım. "Bir ay sonra nişan, şubat tatilinde düğün." Ben söylediklerinin etkisi ile şok olurken arkasını döndü, bizim evin bahçesine doğru bir iki adım attı. Ondan çıktığına emin bile olamadığım gür bir sesle bağırdı. "Aytekin!" Kalbim korku ile kasılırken yanına koştum. "Ne? Ne yapacaksın? Hey!" Beni dinlemedi, önüne geçip durdurmaya çalıştığım bedenini sola kaydırdı, bir daha bağırdı. "Aytekin!" Bizim evin ışıkları ile birlikte Cemile teyzelerin ışıkları da açıldı. "Ferhan..." Dediğimde bakışlarını ağabeyimin penceresinden bana çevirdi. "Ferhan yok..." dedi alayla. "Ferhan ağabey diyeceksin." Ellerini havada iki kez itiraz edercesine salladı. "Pardon! Korkak, gururlu, aptal ve sevmeyen Ferhan ağabey diyeceksin!" Bizim evin kapısı açıldığında son kez onu durdurmaya çalıştım. "Ferhan böyle değil. Bir anlık öfke ile değil!" dediğimde ellerimi tuttu, göğsünden indirdi. "Ne bağırıyorsun lan?" diyen ağabeyime aldırmadan bana bakarak konuştu. "Gözünde adamlığım kalmadı ya, bırak onun gözünde de kardeşliğimiz kalmasın. Ama sen..." Bakışlarını yanımıza gelmesine bir iki adım kalan ağabeyime çevirdi. "Bu saate sonra vazgeçme hakkına sahip değilsin." ***

**İleriki bölümden kesittir** Kunter Arslanoğlu Odadan yavaşça çıkıp mutfağa ilerlerken Gül'ün sesini duydum. Mutfaktaydı sanırım. Biraz daha ilerleyince onu masanın başında kolları karnına dolanmış bir şekilde buldum. Ses çıkarmayıp bekledim. "Tamam bebeklerim. Hadi üzmeyin anneyi" ağlıyormuydu o? "Ta-mam! Bakın şimdi bunu çikolata olarak yiyorum tamam mı?" diyerek elindeki ekmeği şekere batırdı. "Immhh çok güzel dimi canlarım" bebeklerini okşarken hıçkırdı. "Hayır! Canımız çikolata çekmiyor. Çikolata istemiyorum. Çikolata değil dimi annem" kendini ikna etmeye çalışıyordu sanırım. O an dışarıya çıkıp ona çikolata getirmeyi çok istedim. Hemde öyle bir istedimki getiremediğim için içime bir şeyler oturdu. Daha önce kendimi bu kadar çaresiz hissetmemiştim. Bir kaç ay önce değil çikolatayı ona getirmek, onu çikolata fabrikasına götürüp bütün çikolataları önüne serecek gücüm varken şimdi bir kavanoz çikolataya muhtaç olmak içimdeki ateşi körükledi. Bir şey söylemeden kendimi dışarı attım. Çeşmeden elimle su içip biraz hava alıp geri döndüğümde Gül odada gözleri dolu dolu etrafı izliyordu. "Gül?" hızla ayağa kalkıp önümde dikildi. "Gittin sandım" korkmuşmuydu gitmiş olmamdan? "Korkma buradayım. Yanınızdayım... "

Eğer bu hikayeyi Wattpad harici bir platformda okuyorsan, kötü amaçlı yazılım riskinde olabilirsin. Eğer bu hikayeyi orjinal halinde ve güvenli bir şekilde okumak istiyorsan lütfen Wattpad'deki @Kismasallari isimli profilimden oku. Teşekkür ederim. *Tecavüz konulu değildir. *TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. KİTAPLARIM NOTER TARAFINDAN TASDİK EDİLMİŞTİR. EN UFAK KOPYALANMA GİBİ BİR DURUMDA GEREKENLER YAPILACAKTIR!! *Dikkat! Argo ve küfür içerir. *27.08.2017 tarihinde yayımlanmaya başlanmıştır.

"Bir parmakta iki alyans olmaz Araz Soyzade, karar vermelisin! Bu sefer değil, bu sefer ezilen ben olmayacağım çünkü!" demişti kadın. Araz o an sıkışmıştı işte... İlk kez yolunu bulamıyordu. Her şeyi kabul ederek gelen kadın, şimdi ondan kalbini istiyordu. Her şeye 'peki' diyen kadın, şimdi ona baş kaldırıyordu. Araz ilk kez yenilgiyi tadacaktı, hem de bu küçücük kızın gözlerinde... Bu sefer o boyun eğecekti en kudretli duyguya, AŞKA... Aşkın yasak topraklarındaki son hikayesi BU SEFER DEĞİL sizlerle...