Gözü pek, vatanına dört elle sarılmış, ufacık haline karşın engin bir yürek taşıyan bir Türk kızı... Hilal. Ağabeyini küçük yaşta yitirmiş, problemli bir aileden gelen fakat bunca geçen yalnız yılın ardından güçlü rolü yapmayı çok iyi öğrenen bir Yunan Teğmen... Leon. İki düşman taraf, iki buz tutmuş kalp, iki ayrı fikir... fakat sadece tek sona yer var. ●Başlama tarihi 19/12/2016'dır. Karakterler ve kurgu zaman zaman diziye paralel gidebilmesine karşılık benim ekleyip çıkaracağım noktalar mevcuttur. Keyifli okumalar dilerim. /İzinsiz kopyalamak veya kısmi-tamami olarak almak yasaktır./ Sevda güzel şeydir, fakat ya umutsuz bir kara sevda? ▪24/01/2016 (Uzun zamandır Tarihi Kurgu/ Popüler Kitaplar kategorisinde ilk 15'te tutunmayı başarsak da ilk kez #1 olduk. Teşekkürlerimi sunarım.)

Biri hiç sevilmemiş, diğeri hiç sevmemişti.

Selin Yılmaz üniversiteden mezun olduğunda, hayatında çok büyük bir değişiklik yaratacak haberi babasından öğrenir. Yıllarca el bebek gül bebek büyümüş, ne istese elde etmiş olan bu genç kız; evinden uzakta bir kasabaya yerleşmek zorunda kalır. Alışık olmadığı hayata ayak uydurma çabaları sürdürürken, yolu Cemil ile kesişir. Gece güzelinin, o derin, 'mavi' sularda yüzmeyi öğrenmesi gerekmektedir.

Kamuflajlı kollarının kızın sarı bukleleriyle oluşturduğu tezata gülümsedi. Sonra gözlerini aşağıya indirdi. Bedeniyle duvar arasında küçücük kalan bir kız. Beyaz dantelin örtemediği göğüslerin arasındaki muhteşem vadi. Kızın kokusuyla sarhoş olmuş burnunu o çukura gömmemek için kıvranırken mırıldandı. "Ben askerim. Barut kokarım." Kızın inip kalkan göğüslerinden gözünü ayıramadan devam etti. "Sen dantelsin, parfümsün." Kendini güçlükle bir adım geri çekip o mavi gözlere baktı. "Bizden bi sikim olmaz. Şimdi git, o ütülü pantolonla evlen."