"Hoe zit het nou precies tussen ons?" vroeg ze. Wolfs grijnsde. "Nou gewoon. Momenteel zijn we collega's en goede vrienden die in hetzelfde huis wonen. We werken al jaren bij de politie en lossen samen de moeilijkste zaken op. Jij hebt een zoon, Thijs. En ik ben 'gewoon' een vriend die jou af en toe helpt bij de opvoeding. Zo zit het momenteel tussen ons. Precies zoals we dat jaren geleden hebben afgesproken. Toch?" Thijs is de zevenjarige zoon van Eva van Dongen. Een vader heeft hij niet. Niemand weet wie dat is en of heeft van hem gehoord. Wel heeft Thijs Wolfs, zijn moeders collega die ook nogeens in hetzelfde huis woont.

Het café. De plek waar hij dagelijks te vinden was. Niet om te drinken, niet om de mensen. Nee, voor de rust kwam hij daar. De soort rust die hij thuis niet kon vinden. Een laptop voor zijn neus en een cappuccino naast zich, zo kwam hij de avonden wel door.

Dagen uit het leven van Eva en Wolfs.

Eva werkt bij de politie. Haar man is overleden. Ze heeft lang haar in een staart. Ze houdt niet van koken. Ze heet voluit Eva Magdalena van Dongen. Eva zegt dat ze mijn collega is. Ze doet alsof ze veel meer is. Kusjes voor de cover zijn voor Jolijn!

Flikken-Maastrichtfanfiction Een stortvloed aan emoties is alles wat ik jullie beloof. Zwelgen in zelfmedelijden, verdrinken in verdriet, hulpeloos haten en woedend wanhopen. Maar ook hartstochtelijk hopen, tasten naar een toekomst, vrolijke verliefdheid en glanzend geluk. En liefde. Vooral heel veel liefde. Want daaruit komt al het andere voort. Denk niet dat dit een leuk verhaal is. Dat is het niet. En als dat je niet afschrikt, hoop ik dat je het kunt waarderen. Dat je bereid bent om dieper dan ooit na te denken over Eva, Wolfs en hun ingewikkelde verhouding tot elkaar. P.S. Er zijn een paar fragmenten met, zoals ze dat in het Engels zo treffend weten te zeggen, explicit content. Het gaat met name om de delen 137 en 149. Ik weet ook wel dat jullie je niets van deze mededeling aantrekken, maar dan is het maar gezegd. ;-)

Wat als je iemand zo diep lief hebt, dat je bang bent die gene kwijt te raken.

Na een onverwachte ontmoeting met een "oude bekende" voelt Eva de leegte van een al reeds lang aanwezig gemis. Als ze besluit hier wat aan te doen, zou dit zomaar eens haar hele leven op zijn kop kunnen zetten. Maar gevoelens van schaamte en onzekerheid, een strenge selectieprocedure én haar steeds minder te ontkennen liefde voor haar werkpartner, zorgen dat haar zoektocht naar geluk niet van een leien dakje loopt... . Prachtige graphics van de weergaloze @hetmeisjezondernaam_ . Duizendmaal bedankt!! En niet alleen voor de graphics maar ook voor het proeflezen... LYSM!

Eva en Wolfs leggen eindelijk al hun kaarten op tafel en voeren de gesprekken waar ze eigenlijk al tien jaar geleden aan begonnen hadden moeten zijn.

Eva en Wolfs krijgen een lastige zaak voor hun rekening. En ook thuis loopt het niet helemaal op rolletjes... Lezen dus!!

Het is tien jaar later. Eline is nu 26 en woont in Maastricht dichtbij de mensen die haar dierbaar zijn, maar dan komt het verleden terug op de stoep. Kan Eline het verleden accepteren? Let op: dit is deel twee van The story of... - Flikken Maastricht. -feedback is altijd welkom-