"Kaburgam acıyor," diye fısıldadı, gül kuyusu. "Kaburgamı çaldın benden." Adam kızın yüzünü tam kaburgalarının üstüne bastı. "Burada, gül kuyusu," dedi ifadesiz bir sesle. "Burası senin sürgünün. Buradayken ne ölüme kavuşabilirsin, ne de kendini geri alabilirsin artık." Kız, adamın kazağını kavradı, yüzünü kaburgalarının arasına gömdü ve kaşlarını çatarak başını iki yana salladı. "Ölüme kavuşturmayacaksın beni," diye fısıldadı. "Bana beni geri vermeyeceksin." "Asla." Kızın, göğsünün ortasında bir yarası vardı, o yaraya bir isim bile vermişti. Adam, o yarayı ondan çalmıştı. O yaranın adı, "çocukluğum"du. Artık yeryüzüne yağan gül yapraklarının rengi, kan kırmızısıydı. Zehirli kırmızı gül sarmaşıkları bağladı bizi, Birbirimize zehirlendik. O kâinat kadar eşsizdi, Ben basit bir gül kuyusu. Tutulmamız gerekiyordu, Tutulduk. Ben Gül'düm, O, içine düştüğüm Kuyu, Benim Kuyum. Gül Kuyusu.

"Uğruna beklenilen her şey, güzeldir. En az ahududu kadar." Hafif kavruk teniyle, üzerine serpiştirilmiş kahve çekirdeği tonlu saçları ahenk içindeydi. Şaşkınlığın getirisi olan, kırpışıp duran uzun kirpiklere titreyen dudaklar eşlik etti. Dünyanın en kaliteli güldürüsünü duymuş gibi, sivri köpek dişleri yaverliğiyle kahkaha atarak güldü. Gülüşü, bir dakika boyunca kesilmedi; öyle ki, gözlerinden akan şeffaf damlalar bile sivri çenesinden süzülüp gitmişti. -Ben, dedi işaret parmağını kaldırıp durumun ehemmiyetini adama hatırlatırcasına, asla seninle olmam. Asla! Bu saçma teklifini de git kime yaparsan yap!" Öfkesiyle kabaran damarları, ince boynunun zerafetine tezat durmuştu. -Sen bilirsin." Karşısındaki adamın umursamaz duruşuna, cam masa üzerinde ritim tutan parmaklarına baktı metin olmaya çalışarak. "Başka seçeneğin varsa." Tık...Tık...Tık...Adamın masadaki uzun, işaret parmağında takılı olan yüzüğün çıkardığı ses beyninde yankılandı. Kıskıvrak yakalanmıştı. Hayatta çaresiz kalmamak için her çareyi deneyecekti. Arkasını dönüp hiçbir şey söylemeden ayrıldı, ferahlığının aksine, içine kasvet çöktüren odadan. İnsanoğlu, ilk "asla" dediğinde yapardı hatayı. Ve ikinci hatası da öfkeyle söylediği sözlerin ardından gelen sessizlik olurdu. O "asla"nın dönüşeceği "belki" ve "evet" in başlangıcı sessizlikle atılırdı çünkü. Tutkular ahlak çerçevesinde yaşanmaz, aşklar da filmlerdeki gibi masum başlamazdı her zaman. Bazı tutkular ahududu renginde olurdu, bazı aşklar ceylan dutu tadında. Bolca ihtiras, hastalıklı bir aşkın köklerini salardı. ***İlk Bölüm Yayımlanma Tarihi: 23.01.2018

Berfin, abisinin ne iş yaptığından habersiz liseyi iyi derece ile bitirmek isteyen bir öğrencidir. Bir gün abisini polislerin götürmesinin ardından abisinin gerçek işini öğrenir. Kurye. Uyuşturucu kuryesi. Abisini kurtarmak için o dünyaya girmesi ve kurye olması gereken Berfin için hiçbir şey beklediği gibi olmayacaktır. Her şey düşünülenden daha ağır, daha zor ve daha acı doludur... Özellikle de Bataklık'ın kötü kralının oldukça dikkatini çekmişken... Batıyorduk, en dipteydik. Ben onun gözlerine sahiptim, o benim ruhuma. Ölüyorduk. Ben onun ihanetine sahiptim, o her şeyimle bana. Şeytanla bir kumara oturmuştum. Kaybedeceğimi bilerek... (Kitap +16'dır. Küçük yaşlı okurların dikkatli olmasını istiyorum.) 09.07.2018

Annesi ve babasının mezarlığında içini döken bir kızın başına en ağır ne gelebilir? Mezarlıkta yaşadıklarından sonra bambaşka bir yerde tanımadığı insanlar arasında gözlerini açan Afra hayatına nasıl devam edebilecek? Gözlerini açtığı yeni şehir, yeni insanlar onu nasıl karşılayacak? *********** Kadının elleri küçük ve kırılgandı tıpkı kalbi gibi. Adamın elleri ise kadının küçük kırılgan kalbini parçalayacak kadar güçlüydü. *********** "Sana neden kız çocuğu diye hitap ettiğimi bilmek ister misin?"diye sordum. Yanıt vermedi yalnızca başını olumlu anlamda salladı. "Sana yabancı kız çocuğu diyorum çünkü kalbin küçük bir kız çocuğunun kalbi kadar temiz. Kirli ve kötü tüm duygulara rağmen senin kalbin tertemiz kalmış. Ama ben öyle değilim yabancı kız çocuğu benim dibim bir bataklık, yanıma yaklaşan herkesi içine alıyor."

Safir Mila Safkan, şu an olduğu yaşından çok daha ufakken, hayatının taşlarını yerinden oynatan bir olay yaşar ve kendini ansızın, yetimhanenin soğuk duvarları arasında kimsesiz bulur. Sahip olduğu şeyler, her ne yaşarsa yaşasın iyi kalan kalbi ve tutkuyla bağlı olduğu dansıdır. Kalbi yalnızca bir tek şey için, bale için çarpar. Ta ki ikincisini bulana kadar. Hazer Han'ı. Dans seçmelerine gittiğinde, kendisini seçen bu adamın gözetimi altında dans etmeye, müzikali kazanma hedefiyle bir kelebek gibi kanat çırpmaya başlar. Fakat, sahip olmayı istediği tüm bu başarıların yanında, ona başka bir hediye kılınmıştı. Aşk. Kendi kalbi kadar hassas, nazik bir kalp, Mila'ya yaklaştığında, bu zamana kadar koruduğu tüm savunmaları yavaşça yerle bir olur ve aşk, arzuyla, bedeninde dans eder. •yetişkin içerikli sahneler mevcuttur•

ZERİR.

"Dediklerimi tekrarla," dedi kararlı bir tonda. İstemediğimi söylemeye cesaretim yoktu "Buradaki her şey doğrudur," sustum. Ağlamak istemiyordum fakat canım o kadar yanıyordu ki. Bakışları sertleştiğinde titrek sesimle tekrar ettim "Buradaki her şey doğrudur," Bakışlarındaki sertlik saniyeler içinde eridi "Tüm karakterler gerçektir," "Tüm karakterler gerçektir," dedim, sesim kısık ve güçsüzdü. Dilini şaklattı ve başını sağa sola salladı. "Tüm karakterler gerçektir," Biraz daha yüksek sesle "Tüm karakterler gerçektir,"dedim, sesim güçlüydü fakat bu güç gözyaşlarımı engelleyemedi, iri damlalar yanaklarımdan kulaklarıma doğru süzülürken sadece ona baktım. "Biz kurgu ya da oyun değiliz," Derin bir nefes aldım, ciğerlerim yanıyor, vücudum bu şiddeti protesto ediyordu"Biz kurgu ya da oyun değiliz," "Biz gerçeğin ta kendisiyiz," *Hikaye hakkında daha fazla bilgi için https://www.facebook.com/siyahinvedasi sayfamızı ziyaret edin. Tüm Hakları Saklıdır©11Mayıs 2014 ©Hikayenin isim hakları tamamen bana aittir.

♌ İNTİKAMDAN DOĞAN TUTKULU BİR AŞK ♌ Küçük yaşta anne ve babasının ölümüne şahit olan acımasız genç bir adam... Edim Demiray. Daha on sekizinde uyuşturucuya mahkûm olan bir kız... Lavin Kutup. İkisi bir araya gelince, öfkeleri cehennem olacak. Tenleri alev alacak... Porselen güzelliğindeki tenine doğru fısıldadı. "Sana sahip olmak istiyorum, Lavin. Önce olabileceğim en kibar şekilde, sonra olabileceğim en sert şekilde. Canını yakmak ve yakmamak istiyorum. Sesli olmanı ve sessiz olmanı istiyorum. Zevk almanı ve almamanı istiyorum. Seni nefessiz kalana kadar öpmek istiyorum. Sonra küçük bir nefese muhtaç olup, o nefesi benim ağzımdan almanı istiyorum." EDİM DEMİRAY & LAVİN KUTUP ❄?❄ İlk yaynlanma tarihi | 9.Mayıs.2016 Yazan | ELİSYA ROYAL

Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...

Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.