"Karımı artık yanımda, odamda ve yatağımda görmek istiyorum!" diye bağırınca donup kaldım. Ne söylediğinin farkında mıydı? Bir başkasının kimliğiyle evlenmek mümkün müydü? Gerçekten nikâhta bile sahtekârlık yapılabilir miydi? Başına gelene kadar Bige Saka bunun mümkün olduğunu sanmıyordu. İlk görüşte aşktı onunkisi, bu yüzden âşık olması ve duygularına yenik düşüp evlenmesi çok hızlı olmuştu. Evlendiği gün sevgilisinin bir dolandırıcı olduğunu öğrenmişti. Üstelik zaten evliydi ve başka bir adamın adını, soyadını, kimliğini hatta gerçeğinden ayırt edilemeyecek imzasını kullanarak Bige'yi evlendiklerine inandırmaya çalışmıştı. Son ana kadar Bige bu gerçeği görememişti. Peki, nikâh cüzdanında adı geçen gerçek Karun Kalender kimdi? Evlendiğinden haberi var mıydı? Böyle bir durumda nikâh geçersiz sayılırdı değil mi? "Ne demek nikâh geçerli?" Şaşkına dönmüş bir halde avukata bakıyordum. Benden haberi bile olmayan bir adamın karısı olduğumu mu savunuyordu? "Üzgünüm Bige Hanım," dediğinde olağan bir şeyden bahseder gibi sakindi. "Nikâh memuruna kadar her şey gerçek. Eski sevgiliniz Serhat Bey ile o masaya oturduğunuzu doğrulayacak hiç görgü tanığınız yok. Bu nikâhın başka bir adamın kimliğini kullanarak kıyıldığına dair hiçbir kanıtınız yok. Böyle bir durumda yapılacak en mantıklı şey Karun Bey'i bulmak ve ona olanları anlatıp boşanma evraklarını imzalatmak." Bu adam ne dediğinin farkında mı? Bahsi geçen adamın benden haberi bile yoktu. Karşısına geçip ona ne diyeceğim? Senin ruhun bile duymadan evlendik hadi şimdi de boşanalım mı? Bu koskoca bir saçmalıktı!

"Bu dudakları tatmayı bırakırsam eğer,"dedi, gözleri dudaklarımdayken. "Bu kokuyu solumazsam,bu tene,"derken parmak uçlarını kadınlığımda hissettim. "Dokunmazsam eğer,buna sebep olan her şeye düşman olurum, güzel karım,"diye devam etti. "Seni, benden koparmaya kim kalkışırsa mahrum kaldığım yerden onu mahrum ederim,onun da nefesini keserim." O, sağanak bir yağmur. Ben ise ona savunmasız bir Diphylleia. Belki de beni görmesi için yağması gerekir. Nefretin büyüttüğü iki bedene vuran kasırga, duyguları bertaraf ettiğinde nefretten peyda olan güçlü duygu aklı köle;duyguları hükümdar yapar. Nefret güçlü bir duygu. Tutku,nefreti öldürebilecek daha güçlü bir silah. Yıldızlar, bir bir parladığında nefret ve tutku birlikte oldu. O gece birbirlerine çıkan yolun temeli atıldı. Birbirlerine karıştılar. Kızıl saçlı bir kadının ve kömür karası gözlü bir adamın tenine işleyen mühür, duygularının damgalarıydı. ℤ𝔸𝕐ℕ𝔸ℍ𝔸ℝ𝔸'𝔻𝔸ℕ CEVHER SERİSİNİN İLK KİTABIDIR. (Kitabın ismi şahsıma aittir. Herhangi bir kitapta kullanılmasına müsadem yoktur. )

Gizemli ▪️Seksi ▪️Tehlikeli MU Kıtası ▪️Kayıp Şehir Atlantis ▪️İkiz Dünya KARANLIK DİYAR'A HOŞGELDİNİZ! 👉🏻Burası dünyamızın bir benzeri, yani İkiz Dünya. 👉🏻Büyük Tufan zamanında yeryüzünden silinen ama varlığını hâlâ koruyan ve içerisinde yüzlerce tehlikeli doğaüstü tür barındıran MU Kıtası. 👉🏻Hakkında onlarca kitap ve film kaleme alınmış, farklı bir diyar olarak anılan Kayıp Şehir Atlantis. ▪️Kadim soyların ve farklı ırkların hüküm sürdüğü bu dünyada tehlike her yerde. "Gece dışarıya çıkmak daha önce hiç bu kadar tehlikeli olmamıştı. Ve ayrıca kapınızı sıkı kapatsanız bile güvende olmayacaksınız." 🏹 Gözlerim yaşadığım zevkle kapandı. Yanıyordum ve içimdeki ateşi hissetmesini istercesine kıpırdanıp duruyordum. Tüm bunlar mantığım dışında gelişiyordu. Ne olup bittiğini düşünemeyecek kadar aklımı kaybetmiş durumdaydım. Adrian kimdi, evime nasıl girmişti ve gecenin bir vakti odamda ne işi vardı, ailem ne âlemdeydi ve tanrı aşkına, biz ne bok yiyorduk? Hızla kendimi ondan kopartıp, "Adrian," dedim nefes nefese. O ise bana aldırmayarak yönünü boynuma çevirip tenimde dudaklarını gezdirmeye devam etti. Göğüs oluğuma doğru kayarken onu itmeye çalıştım. Aklım yeni yeni başıma geliyordu. "Adrian, dur!" "Senin için Kiara," dedi ama bu kez sesi boğuk değil, çatallı ve kabaydı. Değişik bir hırıltıya sahipti. Bunu duyduğum anda onu üzerimden itmek için daha çok çırpındım. Çünkü bu Adrian değildi. Bu şeytanın ta kendisiydi. 🏹 08.09.20

"SENİN DERDİN NE?" diyerek bağırdım karşımda beni sinir eden adama, ağlamamak için kendimle mücadele veriyordum. Ama nafile bir mücadele olmuştu. Çünkü, gözyaşlarım yine bana ihanet ederek, yanaklarımdan aşağıya süzülüyordu. Arkası dönük olan Melih, bir hışımla bana döndü ve "Ne dedin tekrarlasana" dedi. Sağ dudağı yukarıya doğru kıvrılmış, ela gözlerinde küçümseyici bir bakış vardı. "Senin derdin ne?dedim." dişlerimin arasından. aslında avaz avaz bağırmak istiyordum, ama sadece sinirden dişlerimi sıkmakla yetinmek zorunda kaldım. " Ben senin kölen değilim... Bana emirler yağdırıp durma. " Oldukça öfkeliydim ve ağzımdan çıkanı kulaklarımın duymasını isteyecek hiç değildim. Melih, hızlı adımlarla aramızdaki mesafeyi kapattı. "Ahu, hep unutuyorsun... Ben sana istediğim gibi davranırım." Ela gözleri, en koyu rengini almış tehlikeliyim diye bas bas bağırıyordu. "Davranamazsın" dedim. Cılız ve kısık bir sesle, cevap vermedi. Gözleriyle, gözlerimi işgal etmeye devam etti. Arkasını dönüp çıkışa doğru ilerledi. Nereden geldiğini bilmediğim bir cesaretle; "ASLA SENİN İÇİN GÜLMEYECEĞİM! YÜZÜMDE ASLA SANA AİT BİR GÜLÜMSEME OLMAYACAK!" diyerek haykırdım.Melih, olduğu yerde bir süre durdu. Bir anda bana dönüp, ateş saçan ela gözlerini, kahve gözlerime dikti. "Ben, bencil bir adamım Ahu. Benim için asla gülmeyecek bir kadının... Gözyaşlarını bile istiyorum." Ölüm kokan bir ses tonuyla "GÖZYAŞLARI BİLE SADECE BANA AİT OLSUN İSTİYORUM."

Sen hiç bir kitap karakterine âşık oldun mu? O, oldu. Asıl tuhaf olan ise... Kitap karakteri de ona âşık olmuştu. "O gece bir kitapla tanıştım. Kaderime giden yolda bana rehber olacak bir kitapla." (DÜZENLENİYOR.) © Tüm Hakları Saklıdır! ©

Hep öfkeli ve savunmasını asla bırakmayan bir adamın koynuna düştü. Sevginin ne olduğunu bilmeyen bir kız çocuğuydu, onunla öğrendi. Gözlerine bakarken titredi, kendini unuttu ve en acısı kendinden vaz geçti. Yürüdüğü yolda çiğnediği toprak değil küçük Alaca'ydı ve onu çoktan öldürmüştü. Harap ona titreyerek bakan küçük kızı kendine saklamayı seçti. Harap Uras değişiyordu, değişmişti. Altın saçlı bir kız uğruna... | "Hayalin bile güzel." Dudaklarımı aralık kalın dudaklara düşünmeden bastırdım, ellerim yanaklarına tutunurken ne yaptığımı ben bile bilmiyordum. Hayalini mi öpüyordum, rüyada mıydım? Arabaya yaslanan bedenimin üstüne çullandı, elleri belimi sıkıca sararken yanaklarındaki ellerim saçlarına kaydı. Onun altında kaybolan bedenim dudaklarının darbeleriyle daha çok eridi. "Kimse tenine dokunmaz." Dudaklarını dudaklarımdan çekmezken bir elini belimden ayırıp beni tamamiyle arabaya yasladı. Elleri bu sefer ellerimi bulurken sıkıca tuttu. Ellerimizi kenetledi, öpüşleri sertleşmişti. "Parmak aralarının kuytusuda benim, tırnak uçlarında." "Senin." Diye fısıldadım, dudaklarımız birbirinin üstünden çekilmiyordu. Soluklanırken konuşuyorduk. "Yüreğimde senin."