Geçmişinden kaçıp kendine Paris'te yeni bir hayat kuran cesur bir kadın ve geçmiş yaraları yüzünden hiç kimseye güvenemeyen bir silahşor... Hayat bu ikisini bir araya getirmeye kararlı. Ama onlar aşk için ne kadarını feda edebilirler? Hikaye tamamlanmış bir hikaye. Bölümleri tekrar okuyup güncelledikten sonra paylaşıyorum sadece. Sevgilerimle, CansuU. * Léandre bir solukluk uzaklaşırken "Onu da öptünüz mü?" diye sordu sessizce. Sesinde barınan o koyu katran Rosie'nin boğazına oturdu. Geri çekilmek istedi ama adamın yüzünü saran elleri izin vermedi. Adam alnını onun alnına yaslayıp gürültülü bir nefes koyuverdiğinde gözlerini sıkıca kapattı. "Kafamın içinde, bana eziyet eden bir düşünce haline geliyorsunuz, Madam de Bellefleur." Adam da gözlerini kapatarak kadına teslim oldu ve sevgiyle kadının pürüzsüz yüzünü başparmağıyla okşadı. "Onu da öptünüz mü?" *

Bazen ben istemeden taşıyorlar. Bazen kızıyorum yüreklere, bazen aşık oluyorum milletin ilişkisine, yaşayışına işte o zaman kurgu hoş gelmiş oluyor. Hayalim coşuyor kalemimden akıyorlar ister istemez. Tıpkı bir terapi gibi yazmak benim için. Yazmayı tamamladıktan sonra cidden rahatlıyorum. Sonra diyorum ki kendime git bir çay demle, ya da bir neskafe. İlla ki içecek birileri bulunur. illa ki yürek aynı anda çarpar bir yerlerde. Sizlerde belki benim yazdığım hikayelerimi okurken kendinizi sorgulayacak ve kendinizi bulacaksınız. Beni tanımasanız da belki uzaktan bile olsa birleşecek yürekler ve yalnız olmadığınızı anlayacaksınız. o halde hoş geldiniz Duygu dünyasına başlıyorum hazır mısınız? Sizler de hoş geldiniz sevgi ve huzur. Lütfen buyrun dostlarım, sizler de hoş geldiniz umut dünyama. Belki bir yerler de birbirimize birşeyler öğretmek adına aynı anda coşacak kalplerimiz. Aşk ile sevgi ile kalemlerin coşması ve dünyanın sevgi kokması dileğiyle. DUYGU SONGÜL KAHRAMAN

OKUDUĞUM KİTAPLARA KISA BAKIŞ AÇISI ATTIĞIM KİTAPLAR. DOKUNMAK İSTERSENİZ BUYRUN...

Tüm kitap sitelerinde ve kitapçılarda bulabilirainiz. "Pabuç kadar dilin var laz kızı seni alanı acıyorum"dedi mavi gözlerini gözlerime dikerek mavi gözleri o kadar güzel gözüküyordu ki bir an gözlerine takılı kaldım.Oysa mavi gözlü insanlar beni hep ürkütmüştü. "Kimseyi acımamak gerekirmiş Allah insanı acınacak duruma düşürürmüş"dedim tıslayarak. "Tamam küçük laz kızı anladım şimdi kaybol işimi engelliyorsun" "işin okul önlerine gelip kızları mı gözetlemek?Hemen burdan asıl sen kayboluyorsun yoksa polis çağırıyorum"dediğimde gülmeye başlamıştı . "Şimdi eğer sen biraz daha burda oyalanırsan işimi engellemek yüzünden kelepçeleri ben takacağım "dedi rozetini gösterek. "Nerden bilecektim polis olduğunöu.Sapık hırsız katil de olabilrdin " "Ordan bakınca öyle mi gözüküyorum? "saçın sakalın birbirine karışmış Wattpad

DİKKAT BU ÇALIŞMA PARODİ NİTELİĞİNİ TAŞIYOR :P HEYYY ARANIZDA TERMİNATÖR ŞAKİRE'Yİ TANIMAYAN VAR MI? VARSA ÖNCE Dikkat KOCA Aranıyor'a bakın ;) Şakire Teyzenizi bu kadar çok seveceğinizi düşünmemiştim. Kıskanıyor muyum? EVET! (Asla :P) Ama bu Şakire'yi yazmayacağım anlamına gelmez... Terminatör Şakire' nin Garip Rüya Fantazi Dünyasına Hoşgeldiniz.... EVET YİNE İDDA EDİYORUM! ÇOK GÜLECEKSİNİZ..... UYARI: Bu hikayeyi; OKULDA, İŞYERİNDE VEYA KALABALIK YERDE OKUMAMANIZ ÖNEMLE RİCA OLUNUR. YıyyıhHahahhahha :D

Geçmişini hatırlamayan bir kız. Derinliklerinde bir yerde sevgi kırıntıları. Gözlerini intikam ateşi bürümüş,öğrendiği bilgiler ise alevleri güçlendiriyor. Neyin doğru olduğundan şüpheli,neye inanması gerektiğinden de. Kim olduğunu bulabilecek mi? Peki bulduğunda ne olacak? Sonuçların ne olduğunu farkında,ne kadar ağır olduğunu da biliyor. Ve bu ağırlık da ezilmek üzere...

Geçmişini yeni yeni tanımaya başlayan bir genç kız kendisini bambaşka bir dünyanın içerisinde bulur. Kendinizi ne kadar iyi tanıdığınızı düşünüyorsunuz? O kadar emin olmayın, herkesin aydınlık ve karanlık tarafları vardır fakat önemli olan hangisini seçtiğinizdir.

Gözlerimi sımsıkı kapatarak derin bir nefes aldım. Yapmak üzere olduğum şey benim için bile deliceydi. Sadece birkaç dakika sonra yüzyıllar öncesine gidebilecektim. Ve bu çok tehlikeliydi. Ama buna mecburdum. Başarmam gereken bir görevim vardı. Yanımdaki adam son kontrollerini yaparken aklımdan geçenleri okumuş gibi, "Buna mecbur değilsin." dedi. Gözlerimi açtım ama tamamen ileriye sabitlenmişti bakışlarım. Hayatımı değiştirecek olan yere... Cevap vermedim. "Neler olacağını bilmiyoruz." diye devam etti. "Hafızan tamamen silinebilir." Kararlı olduğumdan emin olmak için bildiğim şeyleri son kez hatırlatıyordu bana. "Bu durumda uyandığında tamamen farklı biri bile olabilirsin." "Bir daha hiç geri dönemeyebilirsin." Bu son sözüyle çözülmüş gibi bakışlarımı ona çevirdim. Ama bu da bilmediğim bir şey değildi. Gümüş desenli siyah sırt çantamı omzuma asarken dudağımın bir kenarı yukarı kıvrıldı. "Bir suikastçi öleceğini bilse bile görevinden vazgeçmez." dedim kararlılıkla.

"Selim" "Sadem." "Neyi anlamış oldum biliyor musun?" "Neyi?" "Dünyaya bir daha gelseymişim, yine seni severmişim." × 🍓 × Unutmaya mahkûmdu Sadem.Beynine yerleşmiş olan tümör acımasızca yutuyordu tüm anılarını.Unutmak istemiyordu.Anılarını,ailesini,evini,arkadaşlarını...En önemlisi de uzaktan sevdiği adamı. Unutmak istemediklerini kağıtlara sığdırdı kendini hatırlamak için.Aklında yoktu defterin sevdiği adamın ellerine,yüreğine değeceğini. Ve sıfırdan başlama zamanıydı Sadem için. -Dikkat! Bu bir yürek sancısıdır, benim yürek sancım

Haykırılamayan çığlıkların, dillere dökülemeyen kelimelerin, yanaklardan süzülemeyen biçare gözyaşlarının kadınıydı, Maria. Onun için yeni yıl, yalnızca geçmişindeki izlerin tekrar gün yüzüne çıkmasından ibaretken, o gece her şey, sanki kaderin yeni baştan yazıldığını işaret ediyormuş gibi tam tersine çevrilmişti. Nefes bile almayan bir adama kör kütük bağlanmışken, yanı başında duran sıcacık bir kalbi, Joseph'i bile fark edemiyordu. Oysa ki Joseph Allen, o yılbaşında yapılan tüm hazırlıkların yalnızca Maria Perez ve kendisi için yapıldığı düşünse, pek de yanlış bir şey yapmış sayılmazdı. Çünkü o iki kusurlu kalp için Aralık ayının son gecesi, yeni yeni yaşanmaya başlayan kendi hayatlarının ilk ve en şahane gecesi olacaktı. "İnsanlar yaşlandıkça, dünya gençleşiyor, Maria." dedi Joseph, Maria'nın güzelliklerle dolu çehresini incelerken. "Her şeyi bir kenara bırak. Bugün ruhuna bir parça daha keder katan, bedenine birkaç kırışıklık, umutlarına birkaç satır çizgi atan, bizler değiliz... Bırak da ruhumuz değil, bizi birleştiren seneler yaşlansın." O gece yarısı, o yeni yıl ve o tertemiz dakikalar, birbirlerinin umudu olan ve hayatlarının sonuna kadar acılarıyla savaşmaktan çekinmeyecek iki güçlü ruh için çoktan ilerlemeye başlamıştı. "Her gerçeğin bir masalı vardır." ***