17 yaşındaki Kayla hiç olmaması gereken kişiye aşık oldu. Bakalım bu durumdan kurtulmak mı istiyor yoksa doğru kişi diye mi düşünüyor? Okuyup öğrenelim:)

'Sercan'la evlenmek istiyor muyum?' diye hiç sormamıştım kendime. Sorsam bile beynimin bu soruya hata vereceğine emindim. Onu tanımıyordum, hakkında bildiklerim sadece kardeşinin anlattıklarından ve şu bir ayda gördüklerimden ibaretti, o ve aşk... Ben aşk istiyordum. Kalbimde o çarpıntıyı duymak, karnımın içinde kelebeklerin uçuşmasını istiyordum. Sercan'a dönüp baktığımda ise hissettiğim mide ağrısı, heyecan ve yüz kızarıklığıydı. Bir el kalbimi sıkıyor gibi oluyordum. Bunların çoğu aşk romanlarında anlatılmayan hislerdi. Benden hala sorusuna cevap bekliyordu. "Bilmiyorum. Senin için çok saçma olabilir, ama..." bakışlarımı cama çevirdim. "Ben aşk istiyorum. Hani şu romanlarda olanlardan... Sen de kitap okuyorsun, anlıyorsundur." "Kalp çarpıntısı, kelebekler, böcekler gibi saçmalıklar mı?" diye sordu hafif alaylı bir ses tonuyla. Benimle mi dalga geçiyordu, yoksa kitaplarda klişeleşmiş hislerle mi emin değildim? "Benimle dalga geçebilirsin." dedim. Sonuçta aşk romanı okusa bile erkekti. Hangi erkek aşkı isterdi ki? Kitaplardakiler hariç, çünkü onlar kusursuz aşık heriflerdi. "Peki, ya ben senden aşk istersem?"

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?

Zengin bir ailenin cocugu olan ali bey cok iyi egitim gormus kibar bir genctir gosterisi sever bol para harcar bir gun camlicada mahpeyker adinda guzel bir kadinla tanisir ona asik olur oysa mahpeyker kotu yola dusmustur herkeste bunu bilmektedir ali bey bu kadina asiri derecede baglanir ali beyin annesi oglunun bu durumunu ogrenince onu mahpeykerden kurtarmak ister eve dilan adinda guzel bir cariye alir dilan ne yaparsa yapsin kendini sevdirememistir bunu duyan mahpeyker cok kiskanir dilan hakkinda ilreri geri konusur bunu duyan kocasi ali bey duyduklarina inanir karisini cok pis dover karisi nekadar anlatmaya calissa dinlemezmis onu kervancilara satmis mahpeyker bunu duymus onuda kotu yola suruklemis mahpeyker ali beyden intikam almak istemis ona tuzak hazirlamis bunu duyan dilan kocasina anlatmis ama kocasi onu dinlememis cagirdigi yere gitmis tam onu oldurecekken dilan kocasinin onune atlamis ve dilan olmus saskinlik icirisinde olan ali bey elindeki bicakla mahpeykere saldirmis