🎼 "Cehennemin benim..." Diye fısıldadı. "Cennetin bu altın zincir... Cennet ile cehennem arasına sıkışıp kalan bu nota sensin." Bileklik olduğunu düşündüğüm zinciri eline alarak usulca oturduğu yerden ayaklandı. Bakışlarım merakla hareketlerini takip etti. Hemen ayak ucuma gelerek diz çöktü. "Bu senin," dedi, ayak bileğimi hafif bir dokunuşla kendine çekerek. "Cennet ile cehennem arasında sallanmalı sağlayacak küçük bir hediye." Zincirin klipslerini açarak bileğimin etrafına sardı. "Her adımında ayak bileğinde sarsılacak ve en sonunda olmak istediğin yeri sana gösterecek." Halhalı ayak bileğimin etrafına dolayarak başını öne eğdi. Dudaklarını bileğimin üzerine bastırdı. Boğuk bir ses yankılandı dudaklarından ama kelimelerini seçemedim. "Cennetini bul." ❥ Kapak tasarımı: E-Rabbit

"Karımı artık yanımda, odamda ve yatağımda görmek istiyorum!" diye bağırınca donup kaldım. Ne söylediğinin farkında mıydı? Bir başkasının kimliğiyle evlenmek mümkün müydü? Gerçekten nikâhta bile sahtekârlık yapılabilir miydi? Başına gelene kadar Bige Saka bunun mümkün olduğunu sanmıyordu. İlk görüşte aşktı onunkisi, bu yüzden âşık olması ve duygularına yenik düşüp evlenmesi çok hızlı olmuştu. Evlendiği gün sevgilisinin bir dolandırıcı olduğunu öğrenmişti. Üstelik zaten evliydi ve başka bir adamın adını, soyadını, kimliğini hatta gerçeğinden ayırt edilemeyecek imzasını kullanarak Bige'yi evlendiklerine inandırmaya çalışmıştı. Son ana kadar Bige bu gerçeği görememişti. Peki, nikâh cüzdanında adı geçen gerçek Karun Kalender kimdi? Evlendiğinden haberi var mıydı? Böyle bir durumda nikâh geçersiz sayılırdı değil mi? "Ne demek nikâh geçerli?" Şaşkına dönmüş bir halde avukata bakıyordum. Benden haberi bile olmayan bir adamın karısı olduğumu mu savunuyordu? "Üzgünüm Bige Hanım," dediğinde olağan bir şeyden bahseder gibi sakindi. "Nikâh memuruna kadar her şey gerçek. Eski sevgiliniz Serhat Bey ile o masaya oturduğunuzu doğrulayacak hiç görgü tanığınız yok. Bu nikâhın başka bir adamın kimliğini kullanarak kıyıldığına dair hiçbir kanıtınız yok. Böyle bir durumda yapılacak en mantıklı şey Karun Bey'i bulmak ve ona olanları anlatıp boşanma evraklarını imzalatmak." Bu adam ne dediğinin farkında mı? Bahsi geçen adamın benden haberi bile yoktu. Karşısına geçip ona ne diyeceğim? Senin ruhun bile duymadan evlendik hadi şimdi de boşanalım mı? Bu koskoca bir saçmalıktı!

#Wattys2018longlist 05/01/2018 Bilim kurgu #1 Dünya tamamen değişmişti. Savaşlar, kaos, atom bombaları insan soyunu neredeyse tüketmiş ve dünyayı yüzyıllar öncesine kadar geriletmişti. Bu yüzden dünya savaşmak yerine barışıp soylarını korumaya karar vermiş ve ateşkes anlaşması imzalamıştı. Bu anlaşmayla birlikte dünyanın en güçlü dört lideri Batı, Doğu, Güney ve Kuzey adıyla dört krallık kurmuştu. Savaşlar bitmiş ve insanlar tekrardan yaşamaya başlamıştı. Ama insanlar yaşanan olaylardan ders almıyor ve açgözlülükleri asla tükenmiyordu. Alex, Batı Krallığının varisiydi fakat babası hiçbir zaman onu sevmemiş ve oğlu olarak görmemişti. Bu yüzden onu Ava şehrine inşa ettirdiği kuleye göndermiş ve tek başına yaşaması için terk etmişti. Ama bu yalnızlığı Ava şehrinde yaşayan Cass Walker sayesinde bir gün dinecekti. Cass Walker Alex'e söylediği yalanlar yüzünden onu bir gün kaybedeceğini biliyordu ama kalbine söz geçiremeyip yalanlarına devam ediyordu fakat yalancının mumu sönmek üzereydi ve vakti daralmıştı. Aşk, arzu ve tehlike onları beklerken araya giren yalanlar hayatlarını zorlaştırır ve zaman geçtikçe her şeyin göründüğünden çok daha farklı olduğunu fark ederler. Peki tüm bu zorluğa rağmen birlikte kalmaya devam edebilecekler miydi?

Vampirlerin hüküm sürdüğü Novam Sanatoryumu'nda görevli olan insan Jaimie'nin tüm geleceği, lider Damian'la tanışmasıyla yeniden şekillenecektir. Yaşanacak şeylerin bilinmezliği onu çıkmaza sürüklerken, aynı zamanda hem kendi hem de Damian'ın karanlık geçmişiyle de yüzleşmesi gerekecektir. Birbirlerinden uzak kalmaya çalıştıkları her seferinde farkında olmadan adımları onları birbirine çıkarmaktadır.

VURGUN I, Kelebek Çiçekler çok yakında Lapis Yayınları ile raflarda!.. Geçmiş; yazılmayı bekleyen bir romanın ilk cümlelerini kulağıma fısıldadığında kurtarıcım olan adamın rahesinde ağzımdan akan kan vardı. ''Seni bulduğum gün kollarıma almasaydım, bunca kan durmazdı,'' dedi, sesi çığ düşüren dağların aşınmaz karlarını taşıyordu. Dağlar onun yuvasıydı, sinesine sakladığı yalnızlık ise bendim. Ondan ağabeyini alan acımasızlar benden de zihnimde taşıdığım hatıraları almıştı. ''Seni bulduğum günden sağ kurtulurdum ama affet, Leylifer. Sadece enkaz altında kalırım sanırken, sana bakarken titreyen sol yanımdan vuruldum.'' Bir eşikten öbürüne atlarken anladım; kanatları siyah benekli, kırmızı zehirli kelebek, ben senin dağlanan yarana vurgundum. Eğer bir gün ümit etmekten vazgeçecek olursan hatırla; göğsünün içindeki ağrılar seni bulduğum uçurumun kalbinde sızlamaya başlar. 🌨

Lina Kara, babasıyla ettiği kavga sonucu babasını kendi kafasına sıktığı bir kurşunla kaybeder. Bu kayıp kendisinden de birçok şey götürür. Borçlar ve vicdan azabı arasında sıkışırken zaman pek iyi davranmaz ona. On ay kadar sonra eski halinden eser yoktur artık. Hissizleşmiş ve yaşama olan hevesini kaybetmiştir. Kendisini bazı insanlar böyle yaşar diye teselli ederek annesi ve kız kardeşi için yaşamaya devam eder. Sıradan bir gün çalıştığı çiçekçiye gelen gizemli bir adamın ricası üzerine bir çiçek teslimatına çıkar. Ölüm anlamına gelen çiçekleri teslim ettiği adamın babasının otopsisini yapan adli tıp uzmanı olduğunu ertesi gün savcılıktan gelen bir telefonla babası hakkında sarsıcı gerçekle öğrenir. Adli Tıp Uzmanı Aral Çakırca'ya götürdüğü ölüm çiçeklerinin ikisi için olduğunu anlar. Babasının peşindeki birtakım organizasyon üyeleri, Lina'nın, Kadir Kara'ya gidecek olan anahtar olduğuna eminken Lina bunun ne demek olduğuna başta anlamasa da zamanla yaşananlar anlam kazanmaya başlar. Bilmediklerinin bildiklerinden fazla olduğunu Aral Çakırca ve Savcı Yiğit Atalay'la bu olayı çözmeye çalışırken keşfeder ve ailesinin kendisinden sakladığı sırlarla bir bir yüzleşmeye başlar. Saklanırım göz önünde. Gelir geçer önümden. Ben görünmez değilim. Hiçe sayar beni gözünde... Bu bir bilmece... Söyle bana Lily... cevap ne?

•tamamlandı• "Cinneti var edenler, cennete alınır mıydı?" ©️Kitabımın tüm telif hakları bana aittir. Kopyalanma, özetlenerek izinsiz bir şekilde başka sitelerde yayınlanması veyahutta çalınması halinde hukuki ve cezai işlem yapılacaktır.

Sakin bir aşk hikayesi... Üniversite için farklı şehirlerden gelen ve arkadaş olan iki kız yurt hayatından hoşlanmaz ve ayrı bir eve çıkmaya karar verirler.. Ailelerinin onayını zar zor alıp taşındıkları mahallede tamirci kardeşlerle tanışırlar vee hikayemiz de böylece başlar.. ****** Genç kız ellerini üzerindeki kıyafete sürterek gergince durdu tamirci adamın karşısında, nasıl söze başlayacağını bilemedi, "Biz yeni taşındık da buraya." Eliyle sanki görünüyormuş gibi kaldıkları öğrenci evini işaret etti, "Kaloriferlerden birinde sorun var." nedensizce ekledi sonra, "Fıs fıs edip duruyor." Tahir karşısında derdini anlatmaya çalışan kızın önce rahatsız haline güldü, sonra da dediğine, "Fıs fıs mı ediyor?" ******* "Alo Esma.." Karşı taraftan yanıt gelince hevesle konuşmaya devam etti Eslem, elindeki bıçağa ve az önce binbir uğraşla söktüğü gider borusuna sırıtarak bakıyordu, "Şey ya, ben bulaşık yıkıyordum az önce... Bu gider sağlam değilmiş herhalde durup dururken patladı çıktı, bir şeyler oldu yani buna.." Genç kızın telefonun diğer ucunda yalancı bir hayretle söylediklerini dinledi gülmemek için dudaklarını bastırarak, sonra dile getirdi asıl istediğini, "İşte şey diye aradım seni..." dudağının kenarını kaşıyıp tavana doğru baktı oturduğu yerde, "Ben Mahir'in arayamam şimdi sen arasana gelsin de baksın.."

🥂 Wattys2022 kazananı 🥂 ∆∆∆ 🔻Yetişkin İçerik! 🔻Kitabımın ismi Zero değildir. Zer0 - Zerzero- olarak yazılıyor ve "Zerziro" olarak okunuyor. ∆∆∆ Sıfırdan başlamak için kurduğu bir şehri vardı. İlmek ilmek işlediği, her siyahı beyaza çevirmek için günlerini harcadığı bir şehirdi, Yergahva. Fakat denklemi bozan, bilinmezi yanlışa; yanlışı doğruya; doğruyu şüpheye çeviren bir virüs kaplamıştı merkezini. Ve bu virüsü yok edecek tek bir kişi vardı. Bileklerini görünmez bir zincirle, dudaklarını kalın bir şalla bağlayabildiği tek bir kişi vardı elinde. ZER0 olmak, ZERO ve ZER'in gizemini çözmek, onun göreviydi. Yanıp kül olmak, küllerini gökyüzüne savurmak, onun kaderiydi. Yapmak zorundaydı. Kendisi için değil, kardeşi için mecburdu. Kader ağlarını sinsice, ardında bir iz, peşinde bir gölge bırakmadan ilmek ilmek örüyordu. Hayat akıyor, zaman geçiyor, elde kalanlar bir hiçe, hayal edilenler ise her şeye dönüşüyordu. Bir ile kurulan hayaller, sıfır ile yıkılıyor; insanoğlu ise bu iki ayrım arasındaki ince köprüde, arafın kolları arasında daha çok çıkmaza sürükleniyordu. Ve geriye sadece "Yaşayıp göreceğiz." demek kalıyordu. Her zamanki gibi. *** Sıfır ve Bir arasındaki ince çizginin hikayesi.