Biz"SEKİZ"dik. Bu evrende mutsuzluk, dostluk ve çete kavramını en iyi bilenlerden..."Ama bir kızın hayatımıza girip bütün düzenimizi bozacağını nereden bilebilirdik ki?" -"Bir çetenin aşk hayatı mı dostluklarına daha ağır basar? Yoksa dostlukları mı aşk hayatına daha ağır basar?" Kapak tasarımı: PowerGraphic adlı gruba aittir! ✅SEKİZ(DAĞILIŞ) ADINDA WATTPAD'DE İLK KİTAPTIR!!

Savaş,ölüm korku ve gerilim bir arada!!

İlk yayımlanma 09.08.2019

Ben sitem nerden bilebilirdimki bu aşk beni yakıp yağmalayacak büyük konuşmamın cezasını çekiyorum belki de Sitem kızın acı dolu aşk hikayesi sizlerle belki çoğunuzun okurken kalbi sıkışacak belki nefesı kesilecek okumadan bilemezsiniz 🤗

Herşey başlama noktasına geri döndü işte. Sevmek en büyük günahdı bu memleket için. Hedef olarak seçtiği kişiyi süründürene kadar bırakmazdı bu memleket. Ağlardı analar, feryat ederdi kızları için. Gecenin yarısı dağın başında siperde beklerken ay işığında ağlarlardı genç kızlar. Dua ederlerdi kendileri için. Bir başkası onları kurtarsın diye dua ederdi. Ama olmazdı, ne kadar çok dua ederlerse etsin. Bir fayda etmiyordu. Bir çığlık sesi bide silahın sesi inletirdi memleketi. Çığlık sesi kesilince, silah sesi durmazdı yine. Yüreği sızlar insanın ve yine ağlarlardı anne yüreği olanlar. Öldürmeye çalışmaları süründürmeleri filan hikaye, hiç ölüme bile isteye atarmı insan kendini? Sanki kanaması durmak bilmeyen bu memleket damarlarından birini kesmiş gibi, kanaması durmuyor ve her saniye daha çok acıtıyor.. Daha kötü olan ne biliyor musun? Ölmüyorsun.... O an ölmek istiyorsun ama ölmüyorsun, öldürmüyorlar. Ölmek için yalvarmak istersin onlara ama bir bakmışsın ki kendini elalemin kocasının yanında bulursun, ve en kötüsü ise sana zorla sahip olurken, ileriki zamanlarda o adama aşık oluyorsun..... Feryat koptu o an avluda " ne olur Berzana ağam.." dizinin üstüne çöküp boyun eğdi oan Berzana."yalvarırım ağam, onun bir suçu yok, hem o daha küçücük" ağlamaklı sesiyle feryat ediyordu karşısındaki vicdan sahibi olmayan adama... Bu memleketin büyüğü küçüğü yoktu. Hata onlar için en büyük suçtu. Susmak çare değildi, ama susmak zorunda kalıyordu insan. 'bir yandan erkek çocuğum olsun namımı sürdürsün. Bir yanda kız çocuğum olsun namusumuzu temizlesin' derlerdi bu vicdansız memleket adamları. Kız çocuklarını namus için, erkeklerin yaptığı suçları örtmek için kullanırlardı. İşte herşey bi mermi kadar kolaydı. Feryat içinde tekrar silah sesleri yükseldi avluda...

Duru ve Batu bambaşka ve apayrı bir hayat sürerler. İkisi de lise 3'e gidiyor. Ve şans eseri aynı okula denk geliyorlar. Bu zamana kadar onların arasında bir şeyler var, kader. Sonra birbirlerine ait olan bağ, bir gün kader ağlarını örmeye başlıyor...

Herkes bir bedel öder.... Ben Ceren Bende ödüyorum. Hemde en acı şekilde... Evlendim aldatıldım... Kim intikam istemez ki ben isterim hen de en acı en adi şekilde ben ceren karaçay kocamın ve ablamın ihanetiyle kalbimi kor ateşlere attım... Düğün günümde tekerleklii sandalyeye mahkum kaldım... Hayatım bitti dedim, kesşke ölseydimde ne nedimi nede ablama olan ilgisini farketmeseydim bu daha çok acıtıyormuş... Her gece yatağımda ağlamaktan yoruldum, tek başıma yalnızlığıma sarılıp uyumaktan yoruldum ve tam vazgeçmeye karar vermişken onların öpüştüğünü gördüm bişey koptu içimden nedime hissetttiğim aşktan daha keskin bi duygu var oldu saf gönlümde nefret....İşte bunun için ayağa kalktım tek istediğim artık intikam şimdi korksunlar benden.. Özellikle sen biricik kocacım seni seven bu kalbi ellerinle yere atıp üstünü basıp geçtin bunun bir bedeli olacak hazır ol..... Ben Nedim Ben hayatımı iş ve ev arasında mekik dokuyan sıkıcı bir insanım kuzenim kadar havari değilim ki boş verip kızlarla günümü gün ediyim... Bana güvenin amcamın yüzünde gururu görmek için gece gündüz çalıştım... Peki o ne yaptı beni bi hizmetçi parçasıyla evlendirdi.. Üstelik oda yetmez gibi düğün gününde kaza geçirdik o sakat kaldı, hergün gözlerimin içinde bi hüzünle bilemediğim başka bir duyguyla bakıyor, blmiyorum içimden ona karşı ne acımak geliyor ne sevgi.... Ama ablası cemre işte o bi başka bilemedim ona karşı hissettiğim duygunun aşk olduğunu şimdi nolacak, bilmiyorum bir tarafta hiç istemediğim halde evli olduğum ceren bir tarafta aşkı geç farkettiğim kuzenimle evli olan cemre araftayım ve biliyorum ki bu aşkta kazanan olmayacak....

- Senin ne işin var burada... Minenin sesi titriyordu korkudan. Tüm gücüyle kapıyı kapatmaya çalışdtı. Onun bu çabası beni sinirlendirmekten başka bir işe yaramadı.. - Görünen o ki, benim küçük karım yaşadıklarından hiç ders çıkarmamış... Onun çabasını görmezlikten gelirken, sertçe kapıyı iterek açtım.. Karşısında korkudan titreyen kıza bakar, acımasızca... Kızın canını ne kadar yakarsa yaksın genç adamın içindeki nefret azalmıyor, kaçtı benden bizden kaçtı.. Korkudan titreyen vücuduna baktım uzun bir süre.. ........ Mine Her zaman ki gibi, kocası yine bulmuştur onu, o eve götürecek. Kabullenmez küçük yüreği bunu, o cehennemde yanmaktan yorulmuştur artık mine. Bitmeyen öfkenin, hedefi olmaktan da yorulmuştur kalbi artık. Onun tek mutluluğu, ayakta tutan tek şey bebekleridir. Minenin, sarılır bebeğine, bu adamın öfkeli bakışlarından bebeğini korumak ister Emir önce kızın büyüyen karnına, orada ona ait bir can olduğunu düşünmek genç adama ayrı bir haz verir, sonra korkudan gözleri dolan kıza acımasızca bakar, soğuk bir sesle. - Hadi karıcım, evimize gidiyoruz. Mine korkuyla başını olumsuz anlam da sallar, sesi titrese bile bu adama boyun eğmemeye kararlıdır.. - Benim evim burası, git buradan , rahat bırak bizi. Bebeklerimi de beni de unut, kendi yoluna git.. Emir gözünde saklayamadığı öfkeyle süzer karısını, sabrı taşmıştır artık.. - Gerçekten mi, Mine! Gerçekten seni bura da, dahası karnında bana ait olan canlarla bırakacağımı düşünecek kadar, aptal mısın? Gerçi akıllı olsan, benden kaçamayacağını bilirdin. Şimdi düş önümü, ve bir daha bir adım atmadan önce.. Bir değil bir kaç kez düşün. Karnındaki bebekleri sağ elimle göstererek.. - Benden gidemezsin, artık tek başına değilsin, bizi bir birbirimize bağlayan nedenlerimiz var. Nereye gidersen git, bir adım

Ceren ne olduğunu anlamamış neden müziğin kesildiğini düşünürken, Islak ayakkabılar şaşkın bakış açısına girer, başını yavaşça kaldırıp baktığında, biraz kibir, biraz da öfkeyle harmanlanmış bir çift karanlık gözlerle kesişir kendi masum gözleri. Özür dilemek için ağzını açmıştı ki, adam öfkeyle masadan kalkar, yanında adamları olduğunu düşündüğü iki adam da onunla kalkarlar. Ceren ne diyeceğini unutmuş bir çift öfkeli gözlerin esiri olurken, adamın öfkeli sesi mekanda yankılanır. - BU NUMARALAR BİRAZ BAYAT DEĞİL Mİ? Ceren kafası karışık bir halde ayağa kalkıp, adamın gözlerini, bakar. olayları anlamak için kafa yorarken, ne kadar şaşkın olduğu dilinden dökülür. - Anlamadım, ne numarası? Sen neden bahsediyorsun AT AĞIZLI!!! Adamın kibirli gülüşü dudaklarını süslerken. Başını yana yatırıp, karşısındaki, kızı süzer bakımsız vücuduna baktıkça yüzünü kapsayın tiksinme ifadesini saklama gereği duymadan herkesin duyacağı şekilde, kızı aşağılamaya devam eder. - SENİN GİBİ KIZLARI İYİ BİLİRİM. KENDİNİ PAZARLAMAK İÇİN, GENELDE BÖYLE YAPARSINIZ! YAZIK, SENDEN DAHA İYİ BİR PERFORMANS BEKLERDİM. NEYSE BU GECE İYİ TARAFIMA DENK GELDİĞİN İÇİN ŞANSLISIN, TİYATRONUN KARŞILIĞINI ALACAKSIN. Elini arka cebine atıp cüzdanını çıkarır. Şanslı günündesin. 20O'LÜK YETER Mİ, YATAK FASINI BU GECELİK ATLAYALIM OLUR MU, ÇOK YORGUNUM. AL BAKALIM. Cebinden çıkardığı 200lü kızın yüzüne atarken, fısıldamalar artarken, kimide bu olayı telefonuna kamerasına çekiyor, ceren şok olmuş ağzı açık, başından aşağı düşen paraya bakarken, adamın arkasına dönmüş giderken görünce, öfkeyle yerdeki parayı alıp, arkasında bağırarak yetişmek için ayağını topallayarak gider. - GEL BURAYA, BU PARAYI SENİN BİR TARAFINA...

"Siz iki kardeş biraz şeysiniz. Yani şey..." Kader bir türlü doğru kelimeyi bulamıyordu. "Farklı." Neyse ki karşısındaki genç adam en uygun kelimeyi bulmuştu. Ve Kadir devraldı bundan sonra konuşmayı. "Biz iki kardeş farklıyız. Siyah ve beyaz gibi tıpkı. Doğu ve batı gibi. Gece ve gündüz gibi. Güneş ve ay gibi. 'Güneş' ve 'Ay'. " Buruk bir şekilde gülümsedi ve öyle devam etti konuşmaya. "Tüm bu zıtlığımıza farklılığımıza rağmen tek bir ortak noktamız var aslında. Ne biliyor musunuz? Biz Güneş ve Ay ikimizde aynı şeye sevdalandık: Dünya'ya. Lakin ben Dünya'nın etrafında döndükçe Dünya hep onun etrafında döndü. Güneşin olduğu yerde ayın esamesi okunmaz zira. Dünyanın adaleti böyledir işte. Seven değil daima sevilen kazanır." Kader. Ne kadar çok etkiliyor insanı? Kimleri ne hale sokuyor hangi hallerde çıkarıyor karşımıza da biz farkına varamıyoruz. Ne kadar kaderden kaçmaya çalışırsak çalışalım attığımız her adım ona çıkıyor yine. Peki biz mi yönetiyoruz kaderimizi yoksa o mu bizi? Bu kitap yarım kalmış sevdaların, yıllarca verilemeyen hesapların, yorgun yüreklerin, boynu bükük hayallerin, yüreğinden yaralanmış umutların, yok hükmündeki rüyaların, daha doğmadan evvel başkaları tarafından kaderi çizilenlerin, acıların, yasakların, nefretlerin ve bütün bunlar içerisinde inadına kardelen misali açmaya çalışan aşkların hikayesi.