Polis Bey Ahmet Emir'cim: Nasıl görmedim seni İnci: İşinin başında olduğundan görmemiş olabilirsin İnci: Vurmuşsun adama ters kelepçeyi İnci: Kaşların çatık çatık etrafa bile bakmıyordun. Polis Bey Ahmet Emir'cim: Seni görseydim çatık çatık durmazdı kaşlarım.

Kıdemli Üsteğmen Gökçe Alev AKYÜREK 16 yaşından beri tek hayali asker olmak olan, her sabah spor yaparken bağıra çağıra "Gök girsin kızıl çıksın" diye bağıran ve şimdi Hayallerine ulaşmış ama ruhunu kaybetmiş bir kadının hikayesi.. "Omzumdaki iki yıldıza baktım. Hayatımı adadığım o iki yıldıza. Uğruna kendimden verdiğim, vermeye devam edeceğim o iki yıldıza. Kısaca beni ben yapan o iki yıldıza. Derin bir nefes aldım. Ciğerlerime dolan hava kalbimi yaktı kasıp kavurdu. Ben yaşayayım diye canını verenler belirdi gözüme. Değmiş miydi peki? Bilmiyordum. Şu an pek çok duygusunu kaybetmiş, vatan aşkından başka bir şey bilmeyen o kadındım. Değmiş miydi gerçekten?"

Kendimi bir çukurun içinde gibi hissediyordum. Karşımda ipe asılı annem görüyordum. Babam annemi ipe asmıştı. Annem'in yüzü mosmordu. Bembeyaz yüzü gitmiş yerine mosmor bir yüz gelmişti. Her şeyi babam yapmıştı. Hayatımızı babam mahvetmişti. Bizi bitirmişti. Bitirmeye de devam ediyordu. Annem onu çok severken babam onu öldürmüştü. Onu cani bir şekilde ipe aşmıştı. Bu hayat mıydı ya? Yan tarafımda ki Polat'a döndüm."Bir şeyler yapsana." Dedim bağırarak. Dümdüz izliyordu, dümdüz izlemekten başka hiçbir şey yapmıyordu. Sesini çıkarmıyordu. Hiçbir şey demiyordu. "Polat bir şeyler yap." Sesim bütün odayı inletmişti. Tek yaptığı annemi o ipten sökmek olmuştu."Neden bir şey demedin? Neden yapma demedin?" Dedim bağırarak."Sen bu musun? Senin adamlığın bu mu?" Göğüslerine vurdum."Susma konuş. Senin adamlığın bu mu?" Dedim bağırarak. Ellerim annemin yüzlerine gitti. Yüzleri buz kesmişti. Elimi yüzlerinden çekerek geriye çekildim. Vücudu tamamen buz gibi olmuştu. Polat odadan çıkarken arkasından baktım. "Allah senin belanı versin. İnşallah eve giderken belanı bulursun Polat Altuğ." Dedim ağlayarak. Annemin saçlarını geriye aldım. Yüzüne tekrar tekrar baktım. Elime telefonumu alarak önce 112'yi aradım. Daha sonra ise 155'i arayarak babamı ihbar ettim. Benim Cevdet diye bir babam yoktu. Annemi öldürmüştü. Annemi öldürmeyi göze almıştı. Onu canından çok seven kadını öldürmüştü. Bunu niye yapmıştı. Hâlâ anlamamıştım, ellerim titriyordu. Kendimi çok kötü hissediyordum. Annemin ölü bedeninin yanında oturuyordum. Daha ne kadar kötü bir hayat yaşayabilirdim ki? Hayat hiç yüzüme gülmüyordu ve hâlâda öyle devam ediyordu. Asla yüzüme gülmeyecekti. Bunu biliyordum. Polat bile annemin asıldığını gördüğü halde sesini çıkarmamıştı. Erkeklerin hepsinden nefret ediyordum. Hiçbirini sevm

Her susuşum aslında bir haykırıştı. Her susuşum bir kabullenişti. İzlerimdeki saklı haykırışlarım, her sustuğumda kalbime bir çizik attı. 1 çizik. 2 çizik.. 3 çizik... Belkide binlerce izim, izlerimde saklı haykırışlarım ve çiziğim vardı. Gerçek aile kitabı değildir.

(18+ cinsellik ve şiddet içerir.) Başımızın üstünde ki elçilik binasının içinde bir ses yankılandı. "Şuandan itibaren; Onun tek bir saç teline zarar gelirse, sizden başlayarak tüm ülkenizi kana boğarım." Kalın erkeksi sert ses, kaya kadar keskin bir gerçeklik. Gökyüzünde ki bulutlar kadar haşin, fırtına gibi merhametsizdi. Nişanlım buradaydı. "Oraya geldiğimde, çok değil sadece bir kez canının yandığını söylerse, geriye kalan her şeyinizi unutun." İnsanlar cennete gitmek için yaşar. Biz ise beraber kalabilmek için dünyada cehennemi yaratmıştık.

⚠️KİTAP DÜZENLENMEKTEDİR ŞUAN MEVCUT OLAN ESKI YAZIMDIR HIKAYE EN BAŞTAN YAZILMAKTA OLUP BİRÇOK ŞEY DEĞİŞECEKTİR BİLGİNİZE

Genç adam dudakları arasındaki sigaradan bir nefes daha aldı. Ciğerlerini yakıp geçen sigaranın dumanı mıydı yoksa gönlünü kül eden kara sevdası mıydı çözemiyordu. "Daha önce birini sevdim." Bakışlarını arkadaşının yüzünden çektiğinde göz perdelerinde sevdiği kadının gülümseyen çehresi belirdi. "Peki daha sonra ne oldu?" Aynı timde olduğu can kardeşinin dudakları arasından çıkan soru, kalbine kör bir bıçağı soktu. "Gitti, o kadar sevdik ki birbirimizi akıl kârı değildi. O da çareyi gitmekte buldu." "Peki siz durdurmadınız mı onu? Çekip alsaydınız göğüs kafesinize, saklasaydınız gitmesin diye. " Genç adam derin bir nefes daha çekti içine. Bakışları biraz daha durgunlaştı. Kalbinin üzerinde taşıdığı yüzükleri kavramak istedi. Yine de bunu yaparsa yeniden yenilecekti aynı kadına, daha önce defalarca kez yenilmemiş gibi... "Bir erkek severek gitmek istediğinde, sevdiği kadının gücü onu durdurmaya yeterli gelir ama bir kadın severek de olsa bir şeylerden vazgeçti ise o işin geri dönüşü yoktur. Göğsüne de saklasan kalbine de gömsen bu gerçeği kimse değiştiremez." Ben bir kez daha ölürüm dedi. Zaten daha öncesinde defalarca ölmüştü değil mi? "Binlerce kez kül olmasaydı kalbim aynı kişi adına, belki o zaman bir başkasına ufak bir sevgi kırıntısı verebilirdim."

" Lan madem Türklerle bu kadar ilgilisiniz . İnsan azıcık Türk tarihine bakar it herif." Sinirle bir yumruk daha çaktı ama ben hala gülüyordum... *** Yazım yanlışları olabilir şimdiden özür dilerim. *** Başlama tarihi 1 Ocak 2024 *** #acı 🥇(03.02.2024) #aile 🥇(17.02.2024) #anne 🥇28.02.2024) #baba 🥇(28.02.2024) #ask 🥇 (09.03.2024) #intikam 🥇(10.03.2024) #mizah 🥇(10.03.2024) #komedi 🥇(14.03.2024) #tehtit 🥇(08.07.2024) #kadınasker 🥇(08.07.2024) #tramva 🥈(08.07.2024) #abilerim 🥇(11.07.2024) #küfür 🥇(11.07.2024) #askerkız 🥇(11.07.2024) #abi 🥈(12.07.2024) #gölge 🥇(12.07.2024) #kuzenler 🥈(26.07.2024) #aşiretkızı 🥇(26.07.2024) #askerkurgu 🥉(30.08.2024) #vatansevdası 🥇 (16.11.2024) #gerçekailem 🥈(28.11.2024) 4. #gerçekaile (26.07.2024) 10. #ailem (12.07.2024) 9. #asker (12.07.2024)

•Yetişkin okurlar içindir. • Hukuk öğrencisi Vuslat Ece Tan'ın hayatı mafya örgütü lideri Devrim Ahver'e aşık olmasıyla birlikte tümüyle değişir. Düğün günlerine kadar her şey yolundadır fakat nikaha saatler kala Vuslat Ece'ye gelen gizemli telefon ona seçim yapma şansı bile sunmamıştır. Düğününden kaçmak zorunda kalan Vuslat için artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. 'Benden geriye kalan hiç kapanmayan bir yara. Yaralar kabuk bağlar sevgili. Sakın koparma izi kalır. İzler; yarayı aratır.' ••• {Kitabın tüm hakları şahsıma aittir.}

Hafızasını kaybetmiş bir halde baş düşmanının evinde esir olarak uyanan Meira, geçmişte işlediği affedilemez bir günâhın bedelini ödüyor olduğunu öğrenir. Meira uyandığında ona söylediği ilk sözü "Biz düşmanız" olan adamın, bir zamanlar gözlerinin içine aşkla baktığını öğrendiğinde işlediği günahın hiç de sandığı kadar basit bir ihanet olmadığını ve altında çok daha korkunç bir entrikanın yattığını anlar. İki düşmanın kader ağları, tutku ve nefretin ateşiyle birbirine örülmüş; kurdun kuzu postuna bürünüp kuzunun kurda dönüştüğü çarpık bir ihanet oyununa evrilmiştir, artık birbirlerinden kaçmaları da ne mümkün! Bu yapbozu ise çözmenin tek bir yolu var: Gördüğün ve duyduğun hiçbir şeye inanma. Bunu geçmişteki sen bile söylüyor olsa... Fantastik değildir, karanlık aşk türündedir. DİKKAT! Bu kitapta cinayet, psikolojik ve fiziksel şiddet gibi rahatsız edici olabilecek içerikler bulunmaktadır.