" Siz benim abim olamazsınız. Beni terk eden biri, benim ancak hiçbir şeyim olur." dedim ve yetim haneden çıktım.Ama birden havalandım. " Senin için biz hiçbir şey olabiliriz ama biz seni çok aradık be abicim. O yüzden seni bırakamayız." dedi ve beni kucağında götürmeye başladı... 📌 EN UFAK BİR ALINTI YAPILDIĞINDA GEREKEN YAPILACAKTIR! :) 👉🏻 KAPAK TASARIM BANA AİTTİR... ⚠️KENDİ KİTABIMDA KİTAPLARINIZIN REKLAMINI YAPMAYINIZ⚠️

Zeliş 17 yaşında hastanede karıştığını öğrenirse ? Platoniği olduğu ünlü abisi çıkarsa ? Daha önemlisi abisinin grup arkadaşına aşık olursa ?

"Burada olmamalısın. Karının ve doğacak bebeğinin yanında olmalısın." sesim o kadar ruhsuz çıkmıştı ki, kendi sesim bana bir o kadar yabancı gelmişti şimdi. "Onun yerinde sen olabilirdin! Neden yaptın bunu bize? Neden onu bizden aldın?" dedi. O kadar kırgınlık doluydu ki sesi gözlerimin tekrar dolmasına neden olmuştu. "Seni son gördüğüm yer kürtaj olduğun yer olmamalıydı!!! Buna rağmen neden vazgeçemedim senden?" O an öyle bir kahkaha attım ki gören delirdiğimi düşünebilirdi. "Neden mi? Salonda karının hamile olduğunu öğrendiğin andaki sevincini keşke 4 yıl önce bana da gösterebilseydin Ulaş Bey! Aldır o zaman demek yerine sarılmış olsaydın hiç bir şey böyle olmazdı. Vazgeçmedin öyle mi? Sen benden aldırmamı söylediğin an vazgeçmiştin, ben ise o kürtaj masasından kalktığımda gömdüm seni. Şimdi sakın bana maval okuma!!!" 22.02.2018 ✏ 27.12.2018 📝

" A-Ali abi, bırak! Hala ne diyorsun?". " O piçi etrafında görürsem nefesini keserim o veledin." Sinirle belimi saran kollarını sıktım. " Ne hakla diyorum bende sana he?! Ne hakla?! Hayatımdaki insan o olacak belki. Belki sevgilim olacak!" " Sevgilin! Öyle mi?" " Öyle, belkide ilerde kocam olacak!" Elalarının ateşle yandığına yakından şahit oldum.Sinirle daha da üzerine çekti beni. Dehşetle açıldı gözlerim. " Kocan olacak ? O ibne? O cibilliyetini s*ktiğim! Senin kocan olacak?" Onun sinirini anlamıyordum. Hele şuanki pozisyonumuzu asla. Allahım ne yapıyorduk biz? " Olamaz. İzin vermem.." ~3.Bölümden Kesit~ Başlangıç tarihi: 19.06.18 Kapak: @ruhsuzkalemler

"Seni bu cehenneme neyin getirdiğini er yada geç öğrenicem Alya Keskiner, ve öğrenene kadar peşini bırakmayacağım..." "Cehennem..? Sen neden buradasın o zaman?!" "Çünkü burası benim cehennemim, kimin yanacağına, kimin yakacağına, kimin gideceğine ben karar veriyorum. Yanan taraf hiç bir zaman ben olmadığım için burası benim değil sen ve arkadaşlarının cehennemi ve bu düzene ayak uydurmazsanız yanan taraf siz olursunuz..."

17 yıldır babası tarafından hiç sevilmeyen, şiddet gören bir kız... Neşe... Peki neşenin hayatı bir anda nasıl değişebilir? Yıllardır annesiz, arkadaşsız, kendi kendini büyüten bu kız bir anda kendini kocaman bir ailenin içinde bulur. Neşe 5 tane abiyle nasıl başedecek??

"Benden uzak dur... lütfen!" dedim ağlamaklı sesimle. Dudaklarındaki acı gülümsemem içimi burktu. Ama ondan korktuğum fikrini değiştirmiyordu. "Senden uzak durmak mı? Denemedim mi zannediyorsun?" dedi sert bir sesle. Gözlerinde acı vardı, bunu görebiliyordum. İlk defa duygu duvarlarını indirmişti. "Aşığım sana! Sana deli gibi aşığım" dedi bağırarak. "Seni her yerde görüyorum, kafamdan atamadığım tek şey sensin" Duyduklarım gerçek değildi, kafamı iki yana salladım, "İstemiyorum seni!" dedim ve birkaç adım geriledim. Duygu duvarı tekrar oluştu, en son gördüğüm şey kırgınlıktı. Soğuk ifadesi geri dönmüştü. Arkama bakmadan boş sokakta koşmaya başladım, nereye gittiğim hakkında bir fikrim yoktu. "Benden kaçamazsın!" dedi eğlenen sesiyle. Sesi boş sokakta yankılanırken koşmamı durdurdum ve hızlı bir şekilde nefes almaya çalıştım. Nefesimi düzenlediğimde doğruldum. Arkama hafifçe döndüm, yavaşça bana doğru geliyordu, yanındaki lamba bozuktu, ışık hafifçe titriyordu. Durdu, ayaklarını iki yana açtı ve ellerini cebine soktu. Yüzündeki yara izi daha belirgindi. Gözlerini kıstığını gördüm, "Kendini yorma, hangi deliğe saklanırsan saklan seni bulurum" bacaklarım kendiliğinden hareket etmeye başladı. Koştum, yorulmuştum ama yine de koştum. Dar bir sokağa girdim, önüme bakmasaydım duvara çarpacaktım. "Lanet-" diye mırıldandım. Sokak bomboştu. Duvara yapıştım, beni bulmaması için dua ediyordum. Ayak seslerini duyabiliyordum, buraya doğru geliyordu. Sokağın sonunu göremiyordum ama hızla oraya yürüdüm. Çıkmaz sokaktı. Arkamı dönecekken elleri belimi buldu. Vücudum kaskatı kesildi, sıcak nefesi kulağıma değiyordu. Yavaşça fısıldadı, "Ne kadar uğraşırsan uğraş, benden kaçamazsın! Gölgeden kaçamazsın"

Siz çaresizlik nedir bilir misiniz? Güneş biliyor. Çünkü o çaresizliğin ta kendisi. Onun üstüne hayat teker teker gitmedi, birden çullanıp bütün yükünü omuzlarına bıraktı. Aynı eşinin öldüğü zaman erken doğum yaparak acısını yaşamasına bile vakti olmadığı gibi. Ya da sevdiği ile ailesi arasında seçim yapmak zorunda kaldığı gibi. Ama Güneş en çok çocuğunu babasız büyüteceği için çaresizdi... ••••• Başlama Tarihi; 13.04.2018 °°°°° "Artık Bir Anneyim!" İsimli ilk ve tek kurgudur... ♡ #1-Güzelyazarlar #1-Yeniden #1-Baba #5-Anne #4-Çaresizlik #8-Kayıp #9-Bebek #18-Evlilik #27-Gençkızedebiyatı #33-Hayat ♡ Bölümler maalesef ki henüz düzenlenmemiştir.

*Nefret, aşka dönüşebilen güçlü bir duygudur* Annesinin tayini dolayısıyla İstanbul'a taşınmak zorunda kalan Öykü, burada daha önce hiç karşılaşmadığı bir şeyle karşılaşır. Bir çeteyle. Bu durum ilk başta pek hoşuna gitmese de daha sonra onları terk edip giden babasından intikam almak için bu çetenin içinde olmak ister. Fakat bilmediği çok şey vardır. Bu çeteye girmek öyle zannettiği kadar kolay değildir. Çetenin lideri olan BARLAS KARAMAN'ın koyduğu bazı zorlu görevleri yerine getirmek zorundadır. Ve bu görevlerin hiçbiri de öyle herkesin yapabileceği kadar basit görevler değildir. Öykü'nün de öyle. Tüm hakları bana aittir©