Dark_as_night_
Kırmızıya boyanan kaldırıma çöktüğümde babam yerde hareketsiz yatıyordu. Beyaz gömleği boylu boyunca kırmızıya boyandığında tüm leke kalbinin üstünde toplanmış dağılıyordu. Kısılan gözleriyle ağzından gelen kan, yanağından kenara süzüldü. Feryat ettim.
" Babaaaa "
Acıyla bağırdığımda sesini zor işittiğim babam
" Aras " dedi. Elim kolum bağlı kalmış gibi çaresizlikle kalakalmıştım.
" Aras " dudaklarımdan çıkan kelimeyle benimle birlikte yere çöken genç bana baktı.
Dudakları gitmeden evvel beni dört harflik bir kelimeye emanet etti.
ARAS.
O Bakış....
O Ten...
O Dokunuş...
Yirmi dört yıllık mührü bozdu?¿