bera adında mükemmel bir kızımız şatosunda otururken bi anda vikingler basıp köle olarak onu alırlar ve vikinglerin başına doğa üstü olaylar gelmeye başlar ☺🪱 viking aşkm beni bitiriyor gerçekten

Tüm dünyam gözümün önünde yok olurken, tek başımaydım. Cızırtılı sokak lambalarının altında yürürken orada, karanlıkta ses çıkarmadan beni izlediklerini biliyordum. Daha doğrusu, hissediyordum. Ara sıra bana zarar vermeye niyetleniyorlardı, fakat bu onlar için kötü sonuçlanıyordu. Çünkü üzerimde birkaç bıçak ve 2 gümüş Colt vardı... İnsanlar kaçıp saklanırken, ben onlarla savaşıyordum. Sahi bunu neden yapıyordum? İnsan ırkına bu kadar zarar vermiş yaratıklardan neden korkmuyordum? Onlarla savaşıp, aptal insanların yaptığı yanlışı neden ben düzeltmeye çalışıyordum? Genetiğiyle oynanmış insanlarla, Mutantlar... Dünyadaki varlıkları insan, hayvan ya da mutant olarak ayırabilirken, kendimin ne olduğunu bilmiyordum. Herkesten farklı olduğum aşikârdı; fakat kesinlikle insan değildim. BİLİM KURGU #1 (DÜZENLENİYOR)

Bi okuyun bak güzel hikaye komikli falan

Rüya mı gerçek mi?

*restoring* ALLAH AŞKİNA OKUMAYİN COK CRİNGLENİYOM BEN BİLE 2012 Mİ NE YAPIM SENESİ WOEMDOSMSKMSK " İlk baş şunu söylemek istedim. Bu normal bir bad boy hikayesi değil. Sonunu hiç kimse tahmin edemeyecek ve o kadar basit olmayacak. Hani bilirsiniz, Kötü çocuk bi kıza tutulur ve iyi çocuk olur. Benim çocuğum kötü bile değil. Sadist :d "Eğer beni bırakmazsan polise herşeyi öterim! " Sert bi kahkaha attı ve yavaşca bana yaklaşıp birden ciddi ifadeye büründü. "Onlara 'Beni sürtük olmaktan kurtardı ve bana hap verdi bu yüzden onunla anlaşma yaptım' mı diyeceksin?" Sesini benim gibi yapmaya çalışmıştı ama şunu söylemeliyim, Başarısızdı. "Hayır ama savunmasız bir kızın dediklerine inanırlar değil mi?" Sırıtarak iyice yaklaştı ve alınlarımız birleşti. Eğer biraz daha böyle durursa beynime oksijen gitmez ve şuracıkta can çekişirdim. Hatta çekişmez direk Geberirdim. "Ama yapmayacaksın." Fısıldamıştı. Lütfen hep orda kal ve bişeler fısılda demek istesemde sadece istemiştim. "Bundan bu kadar emin olmana neye borçluyuz?" Kelimeler ağzımdan dökülürken ifadesizdim. Gülümsedi. Heran üzerine atlayıp onu paramparça edebilirdim. Biraz uzaklaştı ve vücuduma aniden gelen soğukla kollarımı vücuduma doladım. "Çünkü sen aptalsın."