"Güneş doğarsa Ay batmaz mı? Güneş doğmak istediği için Ay batmış olmaz mı?" dedi Batu. Miray içini çekip; - Batmaz. Ay batmaz sadece saklanır. Gökyüzünün bulutsuz olduğu zamanlarda Ay da Güneş de gökyüzünde belirir. Bulutlar sadece Ay ve Güneşin aşkına özlemi ekleyip birbirlerini daha çok sevmelerini, daha sıkı sarılmalarını sağlar.

Bir insan kaç kez sol tarafından bıçaklanırdı, kaç kez aynı kişinin onu yaralamasina izin verirdi, kaç kez güvenirdi o kişiye, kaç kez ona zarar vermesine rağmen aşık olurdu ona bu soruların cevabını rüya da bilmiyordu ,tek bildiği şey sol tarafının çok acıdığıydı. Ahh kimin canı acımazdı ki; düşünsenize küçüklük aşkınız aniden taşınıyor oturduğu evden hergün ağlıyor onu arıyorsunuz fakat o bundan bi haber,sonra buluyorsunuz işte diyorsunuz tamam kötü günler bitti, ilk aşkımı buldum, ama o böyle düşünmüyor,düşünmeyi de bırakın o sizi tanımıyor, siz ne yapardınız? ♡♡♡♡♡♡ Aniden birbirine düşman olan iki okul; Soykan koleji ve Aksoy koleji insan içindeki aşkı şoke bilmek için sevdiğine düşman olabilirmiydi? Rüya olmuştu işte hemde içi kan ağlaya ağlaya olmuştu. Kader ya işte yıllarca aradığı küçüklük aşkını lise de ansızın bulmuştu yıllarca göz yaşı dökmüştü onun için hakedip haketmediğini bile düşünüyordu bazen, daha sonra bu aşk yavaş yavaş düşmanlığa dönüştü öyle ki bu düşmanlık okullarının arasına bile taşınmıştı. Biten aşklar, bir birine hava atan öğretmenler ve ezeli rekabet fakat buna rağmen aşklarına sahip çıkanlar. Soykan kolejinin veliahtı RÜYA SOYKAN Aksoy kolejinin veliahtı AKIN AKSOY Bu iki genç aşklarına sahip cikabileceklermi acaba yoksa bu düşmanlık ebediyen sürecekmi? ♡♡♡♡ Bence benim hikayemi merak edersiniz diye düşünüyorum Rüya soykan Gelin okuyun burda bende varım Akın Aksoy Eee rüyayla akın çağırdı gelmezseniz küserler gelin sizde bize katılın ve bu ailenin bir parçası olun ♡♡♡♡♡ HER RÜYANIN SONU KABUS DEĞİLDİR!!

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

Beni tanıyan herkes, şu hayatta tahammül edemediğim iki şeyin karanlık ve uykusuzluk olduğunu bilir. Geceleri karanlık fobim yüzünden ışıkları açık bırakarak uyurum ve kendi isteğim dışında uyandırılmaktan nefret ederim tahmin edebileceğiniz üzere... İşte tam da sıradan bir gecede, sıradan bir rüya görürken telefonuma gelen mesaj sesiyle rüyalar aleminden kopmak zorunda kaldım. Fakat beni uyandıran mesajı atan bu insan, ailemden ya da arkadaşlarımdan biri değildi. "X KİŞİSİ..." ~ Mizah içinde #2 - 22.03.2017 Mizah içinde #5 - 18.03.2017 Mizah içinde #11 - 13.03.2017

O insanın tenini ürpertecek kadar güzel. Tenine işleyen karanlığa rağmen. O ölümcül derecede soğukkanlı. Çimen yeşili gözlerinin derinliklerinde, karanlık bir kuytuya attığı acı dolu bir geçmişi var. Onun bir kalbi yok. O bir kimsesiz. O bir yabancı. O bir katil O... Ediz Çağıran. Ve pençesine aldığı kurbanına aşık olmak üzere.