İmkânsıza meyilli, onu yaralayan adama tutulmuş çok seven bir kadın. Şefkat göstermekten, adamın onu tüm yaralamalarına rağmen onu sevmekten asla vazgeçmeyen bir kadın Zeynep. Yarası çocukluktan başlayan, başkalarında da yara açmaktan çekinmeyen, onu seven kadının kıymetini bilmeyen bir adam.. Emir. Her geçen gün küçüğünü nasıl yaraladığını farkında bile değil. Bu Zeynep ve Emir'in kara sevdası. •22.06.2017• Ona inanmamalıydım. Ama inanmak istedim. İnandım. "Bitmesi gerektiğini biliyorsun." dedim ona sarılmayı sona erdirip, güzel yüzüne bakarken. "Bitiremeyiz küçüğüm." deyip yanağıma dokunduğunda gözlerim kendiliğinden kapandı. Bitmesi gerekirken daha çok yaralanacağımı bile bile bitmesin istedim. Sevda böyle bir şey miydi? Canımın yanacağını bile bile, bitmesi gerekirken bitmesin istemek miydi? Sevda, bıkmadan usanmadan yana yana sevmesini beklemek miydi? Ben yakan sevdalandığım adam diye yanmayı sevmiştim. Sevda böyleydi.

En yetenekli öğrencileri toplayarak onlara en güzel geleceği vermekle ünlü okula davet aldım ve yatılı olarak bu okula geldim.Bir anda bütün hayatın değişebilir diyorlar. Bu okula geldim ama bu okuldan sadece bir şekilde çıkabilirim. ÖL YA DA ÖLDÜR. Benim gibi her şeyden habersiz 16 çocukla birlikte hayat mücadelesi vereceğim. Fakat en büyük sorun ise, sadece bir kazanan olacak. Gerçekten öyle mi? Eğer bu hikayeyi okursanız emin olun ki bırakamayacaksınız. En sonda kimin kazandığını görmek istiyor musunuz? O zaman kitabı okumaya hemen başlayın! ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ Merhaba bu hikaye benim ilk hikayem. Ben bu hikayeyi, DANGANRONPA adındaki bir animeden bakarak yazıyorum ama tabiki bazı değişiklikler yapacağım. Eğer bu animeyi izlediyseniz bu hikayeyi begenmeyebilirsiniz. Çünkü değişiklikleri kimse sevmez. Remix gibi oldu bu hikaye. Fakat Danganronpa yı izlemediyseniz gerçekten hoşunuza gidebilecek bir hikaye oldu. 》