Dikkat Etmeyin Bağımlılık Yapmaz. "O sabah Ziya Holding'te her şey alışanın aksine ilerliyordu. Durup dururken çıkan tartışmaların ardından değişen konumlar; Güney ile Zeynep'i bir araya getirdi. Bütün holdingi sert tavırlarıyla etkisi altına alan adamın enteresan alışkanlıklarını kontrol edebilmek için direnen Zeynep'in kendince katı kuralları vardı. Mesela, kimse onun mavi saçlarına karışamazdı. Ama Güney bunu yapmış, sıradanlaşmasını sağlamıştı. Ya da, olmak istemediği yerde tutmuş; bunu ona zorunluluk saymıştı. Daha doğrusu, şıkları elemesinde yardımcı olarak; doğru yol olarak saydığı kendisine bağlamıştı kızı. Habersiz çekilen fotoğraflarını paylaşmış, gizlice evine girmiş, eğer bir eşyası kaybolursa sorumlu olmadığını söylemişti. Anı defterini doldurmasında da çok yardımcı olmuştu. İlk sarhoşluğunu yanında geçirdiği adam, Zeynep için özel sayılırdı. Peki, ona hayatını adayabilir miydi? Her sabah içki içerek güne başlayan bir adamla yaşayabilir miydi? İşten başka hobisi olmayan, sevdiğinde ne yapması gerektiğini bilmeyen Güney'in çabaları sadece kendi içinde devam ediyor, kendini kimseye kanıtlayamıyordu. İkisi de, uğurlarına biçilen gökyüzünden haberdar değildi. Genlerine dahi karışan alışkanlıklar günü geldiğinde yok olur muydu, bilinmez ama; Kesin olan tek şey, bu efsanenin sıradan olmayan bir sonu hak ettiğiydi. 🎊 "Tesadüf denen şeylerin, mucizelere uydurulmuş kılıflar olduğunu da göz önünde bulundurursak, başıma gelen en güzel mucize sensin sanırım?" 21.05.2016:#775 Mizah 15.09.2016: #1 Mizah (Ver mehteri ver!) 16 Mayıs 2016- 2 Şubat 2017 (02:50) ©Tüm hakları saklıdır. Wattpad Platformunda ki ilk ve tek Çılgın Asistan adını taşıyan hikayedir!

En sevdiğim, kısa, güzel hikayeler sizleri bekliyor aşk, din, dostluk, komedi... acı, tatlı... dünyanın gerçekleriyle... parlayan hikayeler sizlerle...

Sakın unutma her şer de ya bir hayır vardır ya da BEN! Sevme beni. Ben, senin beni sevdiğin kadar Sevemem. Canın yanar yok olursun...

Birbirinden güzel sözler. Bazıları ayrılık, bazıları umut veren sözler. Peki senin sözlerin arasında olabilecek bir söz bulabilecek misin? Unutma her insanın bir hikayesi vardır ve bu hikayeyi tamamlayan bir sözü... ⬆Şiir #2 ~ 28.07.18 ⬇Şiir #3 ~ 07.08.18 ⬆Söz #2 ~ 08.08.18 ⬆Şiir #1 ~ 12.08.18 ⬆ Yalnızlık ~ 14.08.18

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

''Barlas Poyrazoğlu '' Siyahın nasıl daha siyah ve nasıl daha çekici olabileceğini varlığıyla kanıtlayan, güçlü, asi ve sert bir adam. ''Beyza Güçlü'' Soyadının aksine o kadar da güçlü olamayan, giydiği forma gibi bembeyaz saf ve masum olan, buna rağmen siyahın içindeki yalnızlık ve karanlıkta kaybolan, gittikçede siyaha bulanan bir kız. Peki onları bir araya getirecek olan şey bir tesadüf müydü, yoksa kaderin büyük bir cilvesi mi? Kimse bunu bilmiyordu. Ta ki zamanla ortaya çıkana kadar...

18 yaşında sırf abisinin mutluluğu için hiç tanımadığı ve sevmediği bir adamala berdel için evlenmeyi kabul eden Evin Güler'in hayatını okumak istermisiniz.? ******* Hadi gene iyisin! Seni akşam ağanın oğluna istemeye gelecekler." Dediğinde gözlerim kocaman açıldı. Ve Babamın dediklerini idrak etmeye çalıştım. Ne evlenmesinden bahsediyordu bu adam? Üstelik ağanın oğluyla, birden kendime geldim ve babama olacak adama bağırdım. "Ne evlenmesi!? Ben evlenmemem. istemiyorum evlenmek! " O kadar bağırmıştım ki, ses tellerim acımıştı. Ama ben bağırarak konuştuğum için babamın kahve rengli gözleri birden sinirden koyulaştı. Ona bağırdım için ellerini yumruk yaptı ve üstüme yürüyüp bağırarak konuşmaya başladı. "Nasıl evlenmiceksin lan! Yurek mi yedin sen kız!? Kimsin sen lan, kimsin de benim lafımı ikiletiyorsun." Deyip elini havaya kaldırdı. Bana bir tokat atıcakken annem onun kolundan tutu ve beni arkasına alıp babamın önüne geçti. Derin bir nefes verip, korku dolu bir ses tonuyla konuşmaya başladı. "Yapma Aziz! Sana yalvarırım kızımı evlendirme, o daha çocuk." Demesiyle babam olacak herif sinirle gülmeye başladı. Annemin elindeki kolunu serçe çekip bana bakarak parmağını salladı. "Evleneceksin! Kendin için değilse, abin için evleneceksin. Tamamı lan!" Deyip bana sert bir bakış atıp anneme döndü. "Hemen hazırlıklara başlayın." Dedi demir kadar soğuk sesiyle, yine sinirle bana döndü. "Git hazırlan hemen, beni deli etme." Dedikten sonra arkasını dönüp siktir olup gitti. Nasıl evlenecektim ben, hemde tanımadığım sevmediğim bir adamla. Istanbull'da yaşıyordu ama herkesin söylediğine göre zalim bir adamdı. Murat Haznedaroğuları.. Kapak tasarımı için@ kimliksizzbiryazar çok teşekür ederim♥

(Sana Anne Diyebilir miyim ve Bana Anne Diyebilirsin adlı romanlar tek çalışmada toplanmıştır.) DİKKAT! Bağımlılık yapabilir. Deneyimli/Deneyimsiz Anne Aranıyor. *25-30 Yaşları arasında bayan *Babamızın karısı olacak *Çok çocuk seven *Masal bilen *İletişim becerisi yüksek *Ev ekonomisi konusunda bilgili *Düzenli, hızlı, enerjik *Organizasyon yeteneğine sahip *Diksiyonu düzgün *Prezantabl *Tercihen güzel yemek yapan ve sesi güzel olan anne aranmaktadır. İlgilenenlerin resimli özgeçmişlerini aşağıdaki mail adresine göndermeleri rica olunur. Tüm sosyal haklar mevcuttur (SGK+Yol+Yemek+İkramiye). Not: Resimsiz özgeçmişler dikkate alınmayacaktır. Toprak Ailesi Ayrıntılı bilgi için: 0353 3300000 - Mert TOPRAK E-mail: anneariyoruz@gmail.com Bu bir aile komedisidir. Ama şu yeşilçam filmlerinde ki aileler gibi sıcak ve içten olanlardan... Hani baba Münir Özkul, anne Adile Naşit'tir ya. Ha! İşte o aile komedilerinden. Güle güle okuyun...

Bazen bir şeyleri gerçekten görebilmek için ambalajın altındakini ya da belki ötesindekini görmek gerekir. Zaten en güzel şeyler hep en garip ambalajlarla gelmez mi önümüze? *Önemli Not*: Bu hikaye, üç kısa hikayeden oluşmasını planladığım Bilimkurgu Kulübü Üçlemesinin ilk hikayesi. Bilimkurgu kulübünün ne olduğunu hikaye ilerledikçe size açıklamaya çalışacağım. Hikayelerin hiçbiri fantastik veya bilim-kurgu türünde değil ama karakterler bu türlerin sıkı hayranları olduğu için bu alanlarda bol bol referans vermeyi planlıyorum. Bu hikayede popüler dizi ve serilerden bahsedeceğim için göndermelerin çoğunu yakalarsınız. Umarım seversiniz. Keyifli okumalar :)

Manevi ailesini kaybeden ve bundan dolayı manevi kardeşiyle arası açılan Berra Derin duyduğu hakaretlere, gördüğü dışlanmaya daha fazla dayanamayıp soluğu İstanbul'da alır. Kendine yeni bir yol çizmeye karar verirken hesapta olmadığı bir şey olur. Kaan Erdinç ile yolları kesişir. Kaan Erdinç'in geçmişi açığa çıkmasıyla beraber Berra kendini siyah beyaz dünyasında bulur. Bu dünyadan kendini uzaklaştırmak isterken Kaan'ın eli Berra'nın hep üstünde olur. ALINTI "Gideceksin dedim!" Dudağının arasından tısladı. Sinirli hali beni korkutuyordu. Fakat gitmemi istiyordu. Burasının benim için tehlikeli olduğunu söylüyordu. Beni mi düşünüyordu? Sanırım bu son soruyu bin defada tekrarlasam usanmayacaktım. Çünkü söz konusu bendim. "Benim hakkımda hiç bir şeye karar veremezsin anladın mı?" Yüzüne avazım çıktığı kadar bağırdım. İki ellerimle omzuna bastırdım. "Hiç bir yere gitmiyorum, bunu o taş kafana sok!" Kaan'ı omzundan iterek odadan koşar adımlarla çıktım. Arkamdan "Berra!" Diye kükredi. Asansörün kapısı açılınca '0' düğmesine bastım. Kapının hızlı kapanması için düğmeyi zorladım. Kapı yavaş yavaş kapanırken gözlerimi kapattım. Rahat bir nefes verip gözlerimi açtım. Asansör kapısının arasında el görünce çığlık attım. Tek eliyle asansörü durdurdu! "Sen manyaksın!" Yüz ifadesi beni çok ürkütüyordu. Üstüme doğru gelince kendimi kapana sıkışmış gibi hissettim. Hızlı bir hareketle herhangi bir asansör düğmesine bastı. Asansör ani bir çekimle durdu. Işıkların sönmesiyle gözlerimi kapattım. "Kes şunu!" Soğuk ve güçlü elini çenemde hissettim. Çenemi sıktığında acıyla inledim. Refleks olarak iki elimle, çenemi sıktığı elini tuttum. İtmeye çalışıyordum fakat gücüne karşı gelemiyordum. Ne yaptığını idrak etmeye çalışırken nefesini tenimde hissettim.