Neden Fen Lisesi seçilir veya seçilmez? Oradaki insanlar gerçekten inek midir, yoksa bu sadece topluma kazandırılmış yanlış bir düşünce midir? Fen Lisesi denilerek bir kenara atılmış ve ağzı mühürlenmiş olan derin konu, aslında neler içerir? LGS'li arkadaşlarımıza yardımcı olmak niyetiyle yazılmış olan bu kitapta ne Fen Lisesi'ni aşağılama, ne de diğer liseleri aşağılama durumu söz konusu değildir. Söz konusuysa bile aşırı katyonlu kinaye ile parabol çizilir ve özümüze geri dönülür. Kitaba sağ kapıdan girilir... ...ve bir daha çıkılmaz. Tüm telif hakları test kitaplarımın arasında bir yerlerde saklıdır. Şaka şaka. Biz test çözmeyiz. :)

"Benden kaçabileceğini mi sandın? Nereye kaçsan bulurum seni. İntikamımı almadan sana yaşamak yok." O, Çınar Soyluydu. Bir çift yakıcı mavi gözlerin sahibi. * "Ben birşey yapmadım. Yalvarırım boşa beni artık. Bitir bu acıyı." Ben Gül Zaloğlu, berdele kurban giden kişi.

"Karanlıktan korkan birine yapılacak en büyük kötülük onu aydınlıkla tanıştırmaktır. Güzelim. Sana en fenasını yapıp ışıltıyla tanıştırmışlar." "Ben..." "Sen. Ruhunu parmak uçlarından kağıda, oradadan da ışıltıya taşıyorsun." "Üzgününüm." "Öylesin." *** "Bir kadın var. Uğruna ölecek kadar değil, yaşayacak kadar cesur olan. Onu sakın küstürme. Gülün yapraklarını alırsan geriye diken kalır şayet."

Beynim sahip olduğum en değerli şeydi,ve en büyük düşmanım. Aklımın beyaz bir odadaki köşesinde diğer yarım okul sıralarındaydı. Bir yanım fotonların içinde diğer yarım olasılılıkların. Gerçek olan hangisiydi? Nasıl bu kadar eksik hissediyordum? Bu boşluk nasıl böyle ağır hissettirebiliyordu? Fakat o yıldızı hiç unutmadım. Evet, Tanrı bazılarını sizden zeki yaratmıştı fakat kesinlikle hayatlarını lanetlemişti. Dünyama hoşgeldiniz

Ruhlarının saflıkları kalplerinin siyahlıklarında yok olmuştu. Kapanmaya yüz tutmuş yaralar yeniden açılmıştı. Hatalıydılar. Ve kendi hatalarını bir başkalarının günahlarıyla kapatmıştılar. Prangaların birbir açıldığı, tabuların tek tek yıkıldığı bir oyuna; binlerce kez hissetmeye var mısınız? Binlerce His Sizlerle... ❤️ "Herkesin hikâyesi vardır ama herkesin şiiri yoktur, der Özdemir Asaf. Sence bizim şiirimiz var mıdır?" "Kim bilir, Talay. Belki de uzaklarda bir yerde, mum ışığının altında mürekkep lekeleriyle bezeli yabancı parmaklar, dolma bir kalemin raks ettiği bir saman kâğıdına bizim şiirimizi yazıyordur. Ya da çoktan şiirimiz yazılmış ve kitap raflarına konuk olmuştur." "Nasıl başlardı bizim şiirimiz?" "Buzdan kalpli bir kızla, çocukluğunu kaybetmiş bir oğlan çocuğu nasıl anlatılabilirse öyle başlardı."

Kalbin hislerin tadına varmışken bilinmezliğin kıyısında kalırsan ne yaparsın? Gerçeklerden mi medet umarsın yoksa yalanların kucağına mı sığınırsın? Doğru bildiklerinin yanlış olduğu bir oyuna; binlerce kez sırlarla yüzleşmeye var mısınız? Binlerce Serisi'nin son kitabı Binlerce Sır sizlerle...

Romantizm #1 Hiçbir hasta inancını kaybetmiş bir insan kadar umutsuz vaka değildir. Umudumu ve sahip olduğum tüm inancımı kaybetmiş ve son olarak da kendimi de kaybetmemle bitiş noktasına ulaşmıştım. Her şeyin bittiğine, hayatın acımasızlığına karşın kesin mağlubiyetimi aldığıma kendimi artık tamamen inandırmıştım ki, hiç beklemediğim bir anda gelen birkaç kelimelik bir soru tüm hayatımı sil baştan yapmaya yetmişti. " Çocuğumun Annesi Olur musun? " Ansızın gelen bir soru bir insanın hayatını en fazla ne kadar değiştirebilirdi? Burcu BATUR Tüm Hakları Saklıdır! Bu isimde yayımlanan ilk ve tek hikayedir. Noter tasdikli olup, çalınması halinde yasal işlem başlatılacaktır.