Burnuma dolmakta olan keskin bir koku bütün hücrelerimi ele geçirmiş üstünde imparatorluğunu duyuracaktı. Bir insan nasıl böyle bir durumda sadece kokunun kaynağını aramaya girişirdi ki ? Evet ben. Bunu sadece ben yapabilirdim. Ben Koray Kayra Görgülü. Hikâyemi yeniden yazıyorum. Bu koku üzerine kendi imparatorluğum...
İlk 4 bölüm tanıtım amaçlıdır. Hikayenin tamamı için dreame hesabıma beklerim :) Linke profilimden ulaşabilirsiniz...
İçimdeki paslı parmaklıklardan firar etti bugün kelimeler. Kirli havayla bayram etti körpe ciğerleri, mavi göğe yenik düştü düşleri. Bereli parmaklarıyla, kırık kalemleri vardı bir tek. Yazdıkları asla silinmedi. Sonra kara kalemini çıkarttı içimdeki çocuk. Mutluluk dedi, mutluluk ince iş. En incesinden hem de. Varlar...