Nowo mianowany dyrektor Hogwartu, szkocka bibliotekarka z zamiłowaniem do ludowych ballada oraz tajny, seryjny asasyn Lorda Voldemorta wkraczają do akcji pośród obłędu ciemnego jak noc w Zakazanym Lesie. Nowa okładka od @countess_olenska Playlista: https://open.spotify.com/playlist/7vvpPjCARAqLfvQeCVazR6?si=405aea34130d4c69 Świat i bohaterowie należą do J.K. Rowling. Fanfiction jest moje i tylko moje. Jeśli zobaczysz je w innym miejscu na Wattpadzie albo na dowolnym innym portalu pod nickiem innym niż Meadager Szalona - zostało skradzione.

Powiadają, że dom twój tam, gdzie serce twoje. Jednak trudno myśleć tak o miejscu, z którego zostało się wygnanym do innego świata przez własną matkę. Diana, nagle brutalnie porzucona w nowym, nieznanym miejscu, spotyka na swej drodze pewnego ciemnowłosego mężczyznę, który ma wobec niej tylko dobre zamiary. Czy młoda i niezwykle ufna elfka zmuszona do życia w obcym Śródziemiu da radę odnaleźć się wśród tutejszych, nie umiejąc się nawet z nimi skomunikować? Czy zrozumie swoje serce i odzyska dom? I co zmieni w jej świecie nadchodząca wojna? Tego wszystkiego dowiecie się czytając "Wygnaną" :) #238 w Fantasy *częściowo poprawiane*

Sherlock przechadzał się nerwowo po salonie. - Powiedz mi. Powiedz mi, kim jesteś. Czemu tu jesteś? Czy ktoś cię przysłał? Nie jesteś zwykłym człowiekiem. Jesteś inteligentna. ZA bardzo inteligentna. Przecież to niemożliwe, żebyś tak przypadkiem zapukała do moich drzwi... Ja nie wierzę w przypadki. Nie odpowiedziała, więc mówił dalej. - Ktoś cię przysłał, tak? Powiedz mi. To ON? Chociaż to do niego nie podobne... Chyba, że chce uśpić moją czujność... A może to mój braciszek się ze mnie nabija... Nie, wiedziałbym, że to on... Więc skąd się tu wzięłaś? Wciąż milczała. - I dlaczego się ciągle tak uśmiechasz? Przecież nikt się nie może ciągle uśmiechać. Ale na twojej twarzy zawsze gości uśmiech. Co ukrywasz pod tą maską? Dlaczego to ukrywasz? - Sherlock? - usłyszał głos Amber i po chwili dziewczyna weszła do salonu. - Co robisz? Obrócił się do niej, nawet nie próbując zakryć siedzącej na kanapie małej kukiełki, która na szyji miała zawiązaną jedną z apaszek dziewczyny. - Rozmawiam z tobą. - odparł, jakby nie było w tym nic dziwnego. - Ze mną? - obrzuciła go uważnym spojrzeniem. - Często tak rozmawiasz ze mną, jak mnie nie ma? - To był wyjątkowy przypadek. - Sherlock usiadł w fotelu, wyciągając przed siebie nogi. - John był bardziej chętny do rozmowy, gdy go nie było. - Ile razy mam ci powtarzać, że nie jestem Johnem? - Przecież wiem, że nim nie jesteś, nie jestem głupi. John nie nosił apaszki w groszki. Spojrzała na niego z politowaniem. - Jesteś niemożliwy... - Jestem Sherlockiem Holmesem. *** Sherlock ma nowego asystenta, a właściwie... asystentkę. Czy to oznacza, że słynny detektyw znowu będzie rozwiązywał zagadki kryminalne? Czy asystentka okaże się odpowiednia? Czy może tym razem sukces odniesie druga strona? Czy to możliwe, żeby ktoś rozumiał drugą osobę bez słów? No i - czy detektywi dadzą sobie radę? Fanfiction na podsta

Gdyby wszechświat nie był zbyt leniwy na zbiegi okoliczności, można by śmiało założyć, że to właśnie dzięki nim drogi detektywa i jego dawnej znajomej przecinały się tyle razy. Część pierwsza: Gdy życie światowej klasy piosenkarki jest zagrożone, nie ma ona innego wyboru jak zapukać do drzwi domu na Baker Street 221B i zostawić za nimi dawne urazy. Część druga: Do gry wkraczają dawni gracze, którzy mogą poważnie zaburzyć ład, jaki pozornie zapanował w Londynie. Ponowna publikacja - wcześniej opowiadania widniały pod tytułami: „Mordercze Uczucie" i „Mordercza Gra". ❖❖❖ Wszystkie wydarzenia dzieją się po czwartym sezonie. Mogą pojawiać się też sceny erotyczne. Zapraszam, Konstancja.