[𝑇𝑎𝑚𝑎𝑚𝑙𝑎𝑛𝑑𝚤*] [18.05.21] SORUNSAL SERİSİ 🕊 Alt komşunuzun olduğunu bildiğiniz bir kişiden sizi sinir edecek bir mesaj alsaydınız? Sinirinizden onu bulmak isteyip üçüz olduklarını öğrenseydiniz ve 'benimle eğleniyor' düşüncesinin aslınsa farklı bir amaç olduğunu anlasaydınız ne hissederdiniz? Gelin hep beraber bu hislerimizi açığa kavuşturalım. 🕊 Hem üzülüceğimiz hem ağlayacağımız hem de gülmekten karnımızın ağrıyacağı bir kitaba hoş geldiniz. Bizimle bu maceraya katıldığınız için teşekkür eder keyifli okumalar dilerim.

(DÜZENLENİYOR!) +18 Kartal Karacahan 🦋🦅 Ecem Akar Devam Ediyor. Instagram @yazargunes20 TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. İZİNSİZ (Ç)ALMA SÖZ KONUSU OLURSA İŞLEM BAŞLATILACAKTIR BÜTÜN KİTAPLARIM İÇİN AYNI İŞLEM YAPILACAKTIR!.

KEMERLERİNİZİ SIKI BAĞLAYIN! MİZAH YOLCULUĞUNA BAŞLIYORUZ. "Hayırlı teskereler" dedi sevgili eski erkek arkadaşım. Hilal babaannesi tarafından büyütülmüş zeki bir tıp öğrencisidir. Babaannesinin zaman geçtikçe hastalıkları artmış ve en sonunda şizofreni hastası olmuştur. Hastalığı ilerledikçe Hilal'i ölen erkek torunu sanmaya başlamıştır. Bu da yetmezmiş gibi onu askere yollamak istiyordur. Hilal istenileni yapar, tabi işe önce saçlarını kesmeye başlayarak. Atıldığı macerada tek dileği kimliğini kimse öğrenmeden altı ay süresince askerliği bitirebilmektir. *Mizah *#72 20.12.2016* *#59 10.01.2017* *#55 11.05.2018 *#6 17.05.2018

"Sen Mardin'de ne güzel ağırbaşlı efendi biriydin. Ne oldu da bu kadar çocuklaştın?" "Gerçekten bilmiyor musun?" "Neyi?" "Erkekler sevdiği kadının yanında çocuklaşır, şımarmak ister. Küçük bir çocuk gibi sevgi isteyip yaramazlık yapar."

-"Beni seviyorsun ama itiraf edemiyorsun. Baksana kıskançlıktan çıldırıyorsun." Sağıma soluma bakıp birileri geliyor mu diye baktım. Zaten mısır ekinleri boyumuzdan büyük olduğu için görünmezdik. Kimse olmadığına kanaat getirince ona yaklaştım. Elimdekileri yere bırakıp parsın yakasını tuttum. Dudağını öpüp geri çekildim. Tıpkı bana yaptığı gibi bende ona aynısını yaptım. Dudağımı dudağının kenarına getirip bastırdım. Dudağının üzerindeyken konuştum; -"Sen bana sürekli sen benimsin diyorsun ya. Ha o yanlış işte. Ben senin değilim." Sinirle geri çekilecekken yakasından tutup gitmesini engelledim. Sözlerime devam ettim; -"Asıl sen benimsin. Aldığını nefes, teninin kendine has kokusu, hep dalga geçip beni utandırdığın kasların, saçların. Yani kısacası her zerren benim. Hep kadınlar erkeklerin olmaz. Mal gibi görüyorsunuz ya bizi. Yanlış aslında. Asıl siz bizim malımızsınız. Bize muhtaçsınız. Yani demem o ki pars bey sen benimsin. Benim malımsın. Benim olana başka bir kız el uzatırsa belasını. " derken sustum. O ise bu dediklerine sadece sırıtmakla yetiniyordu; -"Bence devam etmeme gerek yok sen anladın sonunu. O yüzden başka gözlere bakıp sonunu hazırlama. He bu söylediklerim sana olan kızgınlığımı öfkemi geçirmiyor. Sizi affetmeyeceğim ama gözüm üzerinizde. Seni hatta sizi affetmeme çok var. Şimdi uslu bir çocuk ol ve köyde rahat dur yoksa hiç düşünmeden kaçar giderim. " Pars söylediklerimi dikkatle dinledi. Yanağıma öpücük kondurdu ve geri çekildi; -"Tamam meleğim. Uslu duracağım söz." Hikayede yazım hataları çoktur. En yakin zamanda düzenlemeye alınacaktır.

İyilik bir toz bulutu gibi yok oldu benliğimden, ben seçmedim bu hayatı sizin adaletsizliğiniz benim en büyük değişimim oldu... Avşin nice zarar görmüş çocuklarımızdan sadece bir tanesi. Belki hayal, belki bir kurgu ama günümüzde gerçeği olan yüreği yaralı bir kız. Onun hayatı 13 yaşında bir pislik tarafından yok oldu. Tıpkı bir Anka kuşu gibi defalarca kanadı kırıldı. En sonunda küllerinden yeniden doğdu. O ölmek için atladığı tepeden bambaşka biri olarak yeniden doğdu. Bu ülkenin gizli bir savaşçıya, kadınları çocukları koruyan birine ihtiyacı vardı. Avşin ve arkadaşları bu dünyanın adalet savaşçıları. Onların tek derdi adaletti ve her biri bedelini en ağır şekilde ödedi... Okurken kendinizi içinde bulacağınız bir kurgu. Bazen yaralı bir Eylül olup daha çok Avşin olacağınız bir eser.

"Akıp giden şu suya atlayamadığım için dünya üzerindeki tüm denizleri kuruttum. Artık hiç su yok, Alanguva. Ve biz alev almak üzereyiz." Yara almış her çocuğa ve yara almış her çocuk için. 18 Mayıs 2015.

"Bu kadar kolay değil Berzan. Sen beni sadece kırmadın. Sen bana çok şey yaptın. Ben de salaktım, ya da hayır. Asla inkar etmiyorum ben sana aşıktım ve yaptığın hiç bir şeyi görmüyordum. Her zaman alttan almaya çalışıyordum, kendimi suçluyordum tıpkı senin gibi. Tıpkı senin beni suçladığın gibi bende kendimi suçluyordum ama öyle değildi Berzan. Ben hiçbir zaman suçlu olmadım ama sen... Sen hep suçluydun. Sen her sorunda, her evliliğimizle ilgili bir çatlaklık gördüğünde beni suçladın. Neden? Neden ben? Benim tek yaptığım yanlış, sana aşık oluşumdu. Bunun cezası bu kadar ağır olmamalıydı." Berzan başını eğdi. Ne söylese haklıydı. Ne yapsa haklıydı. "Haklısın galiba." Diye mırıldandı. Kaşları çatılmıştı. "Senin en büyük yanlışın bendim." Aylin başını salladı. "Benim en büyük yanlışım sendin." * /FARK YARATMAK İÇİN YAZILMIŞ BİR HİKAYEDİR./ Çiçekler de ölür hikayesinden tanıdığınız Berzan&Aylin'in hikayesi...

•tamamlandı• "Cinneti var edenler, cennete alınır mıydı?" ©️Kitabımın tüm telif hakları bana aittir. Kopyalanma, özetlenerek izinsiz bir şekilde başka sitelerde yayınlanması veyahutta çalınması halinde hukuki ve cezai işlem yapılacaktır.

Benliğini kaybetmiş, adını bile unutmuş, gencecik yaşında boyundan büyük acılara boğulmuş, kendini kirli sanan bir kadın. İstediği her başarıyı elde etmiş, mükemmel bir hayata sahip olan, her istediğini gerçekleştirmiş bir adam. Kader bu iki hayatı karşılaştırdığında çoktan onlar için yazılan senaryo oynamaya başlamıştı. Kadının ve adamın ise aklında tek bir soru vardı; "Bir oyun ne kadar kirli olabilir?"