"Benden uzak dur... lütfen!" dedim ağlamaklı sesimle. Dudaklarındaki acı gülümsemem içimi burktu. Ama ondan korktuğum fikrini değiştirmiyordu. "Senden uzak durmak mı? Denemedim mi zannediyorsun?" dedi sert bir sesle. Gözlerinde acı vardı, bunu görebiliyordum. İlk defa duygu duvarlarını indirmişti. "Aşığım sana! Sana deli gibi aşığım" dedi bağırarak. "Seni her yerde görüyorum, kafamdan atamadığım tek şey sensin" Duyduklarım gerçek değildi, kafamı iki yana salladım, "İstemiyorum seni!" dedim ve birkaç adım geriledim. Duygu duvarı tekrar oluştu, en son gördüğüm şey kırgınlıktı. Soğuk ifadesi geri dönmüştü. Arkama bakmadan boş sokakta koşmaya başladım, nereye gittiğim hakkında bir fikrim yoktu. "Benden kaçamazsın!" dedi eğlenen sesiyle. Sesi boş sokakta yankılanırken koşmamı durdurdum ve hızlı bir şekilde nefes almaya çalıştım. Nefesimi düzenlediğimde doğruldum. Arkama hafifçe döndüm, yavaşça bana doğru geliyordu, yanındaki lamba bozuktu, ışık hafifçe titriyordu. Durdu, ayaklarını iki yana açtı ve ellerini cebine soktu. Yüzündeki yara izi daha belirgindi. Gözlerini kıstığını gördüm, "Kendini yorma, hangi deliğe saklanırsan saklan seni bulurum" bacaklarım kendiliğinden hareket etmeye başladı. Koştum, yorulmuştum ama yine de koştum. Dar bir sokağa girdim, önüme bakmasaydım duvara çarpacaktım. "Lanet-" diye mırıldandım. Sokak bomboştu. Duvara yapıştım, beni bulmaması için dua ediyordum. Ayak seslerini duyabiliyordum, buraya doğru geliyordu. Sokağın sonunu göremiyordum ama hızla oraya yürüdüm. Çıkmaz sokaktı. Arkamı dönecekken elleri belimi buldu. Vücudum kaskatı kesildi, sıcak nefesi kulağıma değiyordu. Yavaşça fısıldadı, "Ne kadar uğraşırsan uğraş, benden kaçamazsın! Gölgeden kaçamazsın"

TAMAMLANDI Kitabı bitirdikten sonra neden bu kadar az okuyucusu olduğunu düşüneceksiniz, sebebini ben söyleyeyim, hedef kitlesi zeki insanlar olduğu için. Dünyanın hissedilen fakat bilinmeyen belli evreleri vardır. Çocukluk, gençlik, olgunluk ve yaşlılık. Bu aşamaların her biri farklı bir tecrübe, farklı bir yaşam biçimidir. Çocuklukta eğlenmeyi, gençlikte hayatın tadını çıkartmayı, olgunlukla sorumluluk almayı ve yaşlılıkta hastalıkları öğrenmekle geçiririz ömrümüzü. Benim hayatım bu saydığım maddelere göre ilerlemedi. Çocukluğumda gülmeyi değil, ağlamayı, Gençliğimde eğlenmeyi değil, dik durmayı öğrendim. Yetişkinliğimi ise hayatla mücadele ile ilerlettim. Henüz yaşlanmadım fakat ruhumu elinde bastonuyla görüyorum çoğunlukla. Öksüz büyümüş ve hayattan hiç bir beklentisi olmayan sıradan bir insandım. Yaşamayı severdim eskiden. Her şeye rağmen simsiyah hayallerimin içinde bir ümit yeşerirdi hep. Fakat şimdi ölmeyi diliyorum. Hayat çok acımasız. Düşmanlarım ise daha acımasız. İsmini bir harf olarak bana tanıtan ailemin katili, her anımda ensemdeki nefesti. Ondan kaçmak mümkün değildi. Ya o beni öldürecekti, ya da ben onu. °•°• KIRMIZI 2 ayrı seriden oluşmaktadır. Kitap 1 | KIRMIZI - AJAN Kitap 2 | KIRMIZI - SON 100 GÜN Her iki kitap da bu dosya içindedir. ●Eski ismi sadece AJAN'dı yeni ismi KIRMIZI. ● Her bölüm heyecanlanmak ve merak unsurları barındıran ögeleri okumak istiyorsanız doğru kitabın açıklamasına misafir oldunuz. ● +18, şiddet ve olumsuz ögeler içerir. TÜM HAKLARI SAKLIDIR

Yazar Notu : 'Kalbinizi paramparça edebilecek bir sonu içinde barındıran duygu yüklü bir hikaye okumak üzeresiniz... ' " Niye bana öyle bakıyorsun ? " " Nasıl bakıyorum ?" " Senin için bi anlamım varmış , kıymetliymişim gibi ." Gözlerini kapatıp derin bir nefes çekti içine. " Öylesin çünkü ve sikeyim ben değilmişsin gibi davranmaktan çok yoruldum. Ne olacaksa olsun artık ." Gitarını bırakıp bir anda ayağa kalktı. Belimden tutup bedenimi bedenine yasladığında bunlar beni öpmeye başlamadan önce kulaklarımda uğuldayan son sözleriydi. --------------------------------------------------------------------------------- Dudaklarını boynuma yaklaştırırken belimdeki eli ile de beni kendine doğru çekmeye başladığında ona doğru meyillendim. " Alkolden ziyade teninle sarhoş olmayı tercih ediyorum bu gece." Dedikten hemen sonra dudakları boynuma değdi. Sadece öpmüyor, emiyor, ıslatıyor ve dilini gezdirerek belirsiz izler bırakıyordu tenimde. Ben ise başım arkaya düşmüş ağzım açık kalmış bir şekilde teslim olmuştum tamamıyla. ××××× Günün birinde kendinin de aşka düşebileceğine inanmayan bir adam, Sonsuza kadar boynu bükük kalacak sanan bir küçük kadın, Yanlarında ömrünün sonuna kadar bir başkasının suçunun cezasını çekmek zorunda kalmış insanlar, Taşlaşmaya mecbur bırakılmış yumuşak kalpler... Bu telaştan da öte bir hayat savaşı. Gerçeği bulmak ve onunla yaşamayı öğrenmek serüveni. Aşkı tatmanın , tutkuyu iliklerine kadar hissetmenin ise tam zamanı. Okurken nefesler tutulsun ve insanlar birbirleri için hep ferah bir nefes olsun. Hikayeme bir şans verirseniz sizi de dolu dolu alemine çekeceğine eminim. Sevgilerle...

Onun kafasına sıkacaktım. Bitecekti her şey. Sonrasında kimsenin beni öldürmeyeceğini de söylemişti. Onu öldürmemek için hiçbir nedenim yoktu. Öyle sandım... Öyleymiş gibi yapmaya çalıştım. Sonra birden ona "Beni seviyor musun?" diye sordum. Dudaklarımdan kopan soru başta onu şaşırttı, dağılan şaşkınlığının akabinde sıkıntıyla iç çekti. "Zorlaştırma Tutku. Buna vereceğim cevap işini kolaylaştırmayacak." Silahı avucum içinde sıkarken taviz göstermedim. Tekrar sordum. "Reha, beni seviyor musun?" Birkaç saniye sessizce gözlerime baktı. Orada ne aradı ne buldu bilmiyorum. Ölümü kabullendiği gibi bu sorunun cevabını da kabullendi. "Evet." Ateş ettim. Evet der demez, namludan çıkan mermi onu buldu. Omzuna aldığı yarayla yalpalanarak geriledi. Bembeyaz kesilen parmak boğumlarım, siyah demirle tezattı. Bir zamanlar bende böyle şeylerle tezat düşecek bir kadındım. Susmadım, silahımı da indirmedim. Yine sordum. "Beni seviyor musun?" Aldığı derin nefesin ardından bağırdı. "Evet!" sesi gürleyen gök gibiydi, kulaklarımda yankılanırken beni korkutuyordu. Nefes nefese kanayan yarasına bakarken sakinleşebilmem imkansızdı. Bu defa silahın hedefini bilerek ıskalayıp yeniden ateş ettim çünkü ona ateş etseydim, ölümcül bir yara alacaktı. Amacım neydi? Silah zoruyla ona beni sevmediğini söylettirmek mi? Ne kadar dayanabileceğini ölçmek? Beni sevdiğinden mi öldüremiyordum onu? Hâlâ neyi bekliyordum kafasına bir kurşun sıkmak için? Reha'nın yüzündeki ifade sabrının taşmak üzere olduğunu sinyallerini veriyordu. "Eğer beni öldürmeyeceksen indir o silahı!" 🖤🗝️ Karanlığın Aç Çocukları Serisi; Akılbaz (1.kitap) ve Canbaz (2.kitap) olmak üzere iki kitaplık bir seri ve bütün bölümleri burada tamamlandı. ⚠️Uyarı: 18 yaşından büyük okuyucular için uygundur. Cinsellik ve çeşitli suç unsurlarını içerir.

Nefret ettiğiniz birisine kalbinizi istemeden kaptırdığınız oldu mu hiç? Neyin doğru neyin yanlış olduğuna karar vermekte zorlandığınız... Çelişkiler içerisinde kalarak kendinizden nefret ettiğiniz... Masal Başoğlu'un hayatına bir ego yığınının girmesiyle hayatı tepe taklak oldu. Masal o ego yığınından her zaman nefret ediyordu ama hayatın ona oynadığı oyundan haberi yoktu... Çağrı adındaki ego yığınını tanıdıkça farkında olmadan kalbini ona teslim etti. Bunu fark ettiğinde ise çok geç kalmıştı... Ya nefretin ateşiyle yok olacaklar ya da o atesle yeniden doğacaklar. Bu Çağrı ve Masal'ın, nefretten doğan bir aşkın hikayesi... Bir ego yığınının bir çakma cadı tarafından büyülenmesinin hikayesi. Peki siz bu büyüye şahit olmaya hazır mısınız?

Mafya'nın kızı olmak ne hissetirir? Gizem'in annesi mafya erkek bir mafya beklemiştiniz değil mi? Gördüğünüz gibi kız mafyalar da olabilir, annesi mafyaların başını çekiyor ve bu Gizem'i daha da tehlikeye sokuyor bu yüzden sürekli okul değiştirmek zorunda kalıyor çünkü: Mafya ne kadar bilinirse Gizem o kadar istenilen bir kız olur...

:)

Estel isimli genç kızın yaşadığı zorluklardan sonra üniversiteye geçişini anlatmaktadır. Uyuşturucu satarak hayatını geçiren Estel karşısına çıkacak şiddet bağımlısı Miraç'dan nefret etmektedir. Miraç gözlerini üzerimde gezirdi. Dudaklarını ısırdı. Sütyenim olmadığı için göğsümün ucu tişörtten belli oluyordu. İstemsizce duruşum kamburlaştığında yüzünde ukala bir sırıtış oldu."Güzel görünüyor ama Yare'nin göğüsleri kadar iri değil" dedi.Tişörtümü hızlıca çıkardım ve duruşumu dikleştirdim.Sıcacık olan tenim nefes alış verişimi hızlandırdı. Miraç hiç konuşmadan bana bakıyordu.Derin bir iç çekti. Dudaklarının arasından çıkan kelime " nefret edilemeyecek kadar güzelsin" oldu. Her kitap bir şansı hak eder.

"Ben uzun zamandır hiçbir şeyden emin olamıyorum. Bir sabah kalkıyorum, yaşamak istemediğimi düşünüyorum. Hayatta kaybettiklerin kazandıklarından fazlaysa yaşamanın ne anlamı var ki? En son ne zaman bir şeyi kazandığımı, en son ne zaman mutlu olduğumu hatırlamaya çalıştığım anda da..." derken gözlerim yine dolmuştu. "... cevap hep sen oluyorsun,'' dedim ve gülümsemeye çalıştım. Yanaklarımın üstünden süzülen gözyaşlarımı hissedince silmek için elimi kaldırdım. Tam yanağıma götürecekken Demir benden önce davrandı ve başparmağını yanağımda ve gözümün altında gezdirerek gözyaşlarımı sildi. Avucunu açtı ve başımı onun avucuna yaslamama izin verdi. Bu kitap KARANLIK LİSE serisinin ikinci kitabıdır.Önce ilk kitabı okumanız tavsiye edilir. Karanlık Lise serisi Epsilon Yayınevi ile tüm kitapçılarda! Karanlık Lise ve Karanlık Lise 2'yi tüm kitabevlerinden ve internetten satın alabilirsiniz. Bu yolda hiçbir zaman desteğini çekmeyen, daima yanımda olan Gölge Ailesi'ne çok teşekkür ediyorum. Sizler benim ikinci ailemsiniz. Sizleri çok seviyorum. Twitter: @alyaoztanyel Facebook: Karanlık Lise sayfası, Alya Öztanyel sayfası

Arkadaşlıklar, aşk, aile, okul... Hayatınızda her şey mükemmelken, elinizdekilerin farkına tam olarak varamazsınız... On yedi yaşındaki Güneş, anne babasını ve küçük kardeşini kaybettikten sonra, yaşadığı acıların ardından hayatına devam etmek istiyordu. Güçlü olmak zorundaydı. Eski okulundan işlemediği bir suç yüzünden atılınca, kendini "Başka yere kabul edilmeyenlerin gittiği okulda" buldu. Karanlık geçmişleri olan insanların toplandığı bu okulda; -Güneş nasıl ayakta kalacaktı? -Böyle bir okulda dost edinebilir miydi? -En önemlisi, bu karanlık okulun en karanlık öğrencisi olan Demir'in karşısında kalbini koruyabilecek miydi? -Ya saf, hayatı kayıplarla ve gözyaşlarıyla dolu olan Güneş,Demir'in gölgesine razı olursa? Burası Karanlık Lise... Burası Güneş için sadece bir başlangıç... KARANLIK LİSE EPSİLON YAYINEVİ İLE 02.02.2015'TEN İTİBAREN RAFLARDA :) Artık kitabı satın alabilirsiniz :) Karanlık Lise serisinin fragmanı: https://www.youtube.com/watch?v=UsDitPn01IM