''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Kesitler.

Hayatı sırandandı. Ta ki yan eve birileri taşınana kadar...

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."

Tam da aşık olacak adamı buldum yani! Üstelik onun bırak beni hemcinslerimden hoşlanıp hoşlanmadığı bile belli değilken...

"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?

Sert bir duvara çarpıp kendimi yerde bulurken sessizce bir küfür mırıldandım. Telefonum bir köşede ben bir köşede birbirimize çaresiz bakışlar atarken anın şokundan çıkmaya çalışıyordum, canım acımıştı. Toparlanıp ne olduğunu anlamak için kafamı kaldırdığımda bir duvara çarpmadığımı fark ettim. Gözlerimi hızla bir kaç kez kırpıştırıp tekrar baktığımda ne yazık ki gördüğüm manzara değişmemişti. Kendinden emin duruşu kaşlarımın çatılmasına sebep oldu, gözlerimiz buluştuğunda kesinlikle o gözlerde dalga kırıntıları bulmamalıydım ama durum tam olarak öyleydi. Hani şu egoist, bencil, gıcık, zengin, yakışıklı Uraz. Yakışıklı olduğunu düşünmüyordum tabiki, bunlar hep bilinç altımın oyunları olmalıydı. Uraz Karaman? Kahretsin!

Üniversite için şehir değiştiren Mina'nın değişen tek şeyi şehri değildir. Hayatına giren her şey, her insan onu yeni bir değişim içine sürükler. "Durup baktın göz ucuyla, başka biri vardı yanında." "Sakin kalamazdım, benim olacağını bilmesem." • 'emindim zaten geleceğinden bense kaçtım gerçeğimden sen gördün beni merceğinden benimle kayboldun'

"Yardım edin.." bağırmaktan yorulmuştum artık. Sesim kısılıyordu. Şu zifiri karanlıkta bir şeyler görmeye çabalayan göz kapaklarım sonunda kapanmaya karar vermişlerdi. Korkmuyordum aslında. Beni kurtarabilecek biri vardı. O vardı. Sadece, ona yaptığı gibi beni de üstlenmezdi değil mi? ...Duymak istemediklerinizi kuşların getirdiği bir dünya düşünün, kimseye kızamadığınız... Kuşlardan köşe bucak kaçan bir hanım kızımızın hikayesi bu, üstelik kendi gökyüzü... Gökyüzü. Ve. Nefes alamayan bir yangın.

Her kes bir şansı hak eder gelin sizde onlara bir şans verin Duru çok küçücük ken babasının bir adamı öldürdüğünü görür evden kaçıp teyzesi nin yanına gider . Bütün olay böyle başlıyor sizce duru babasını afedecek mı ? Duruyla Meriç'in hikayesi nasıl başladı ? Duru evine geri dönecek mi ? Merak ediyorsanız nütfen okuyup öğrenin