Η Ιφιγένεια, έζησε τα παιδικά της χρόνια και μεγάλωσε στο αγαπημένο της νησι. Έφυγε απότομα γιατί όσο αγαπημένο ήταν, άλλο τόσο το μισούσε... Ένας ξαφνικός θάνατος, τη γυρίζει όμως πίσω... Η σοφίτα κρύβει αρκετά μυστικά... Μυστικά και μια λίστα... Δεν ήθελε πολλά... Να κάνει πενήντα πράγματα πριν πεθάνει μόνο... Έχοντας τη λίστα για οδηγό, θα ξεκινήσει να ζήσει μέσα από τα μάτια της μάνας της και να κάνει όσα δεν έκανε εκείνη μόνο που, δεν υπολόγισε σωστά... Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται σε εκείνο το νησί τελικά. Και το σκοινί που κρατάει τη ζωή της, ειναι τεντωμένο. Πόσα μυστικά αντέχεις; Πόσο γερό είναι το νευρικό σου σύστημα; Μην ψάχνεις την αλήθεια εδω, είναι πνιγμένη και θαμμένη στα ψέματα και το αίμα... Don't copy ©2024-,2025 all rights reserved by Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Καμιά εφηβεία δεν είναι εύκολη ανεξαρτήτως γενιάς και όσα γίνονται, δε σημαδεύουν για πάντα σε αυτή την ηλικία... Οι σειρήνες εκείνο το πρωινό , έσπασαν τύμπανα... Ολόκληρο το σχολείο, τεθηκε σε κατάσταση ασφαλείας. Πώς επιβιώνεις από το θάνατο και τα άγρια νιάτα που σε τρώνε; Ήταν μόνο δεκαεπτά... Όλοι της έλεγαν να προσέχει καθώς η ομορφιά της, ήταν βγαλμένη από άλλο κόσμο... Είχαν και οι δύο, γερά γονίδια... Τα μάτια της έκλεισαν, το σώμα πάγωσε και η Αυγή Ιωάννου, κηρύχθηκε νεκρή λίγες ώρες μετά τον άγριο βιασμό της στις τουαλέτες του σχολείου... Πώς είναι να περπατάς σαν νεκρός άραγε; Ποιος , γιατί; Πότε; Της είχε πει... Μείνε μακριά από εκείνον το διάολο αλλά εκείνη, δεν άκουσε... Don't copy ©2024-,2025 all rights reserved by Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Ηταν αρχές Νοέμβρη όταν ο κόσμος της 17χρονης Σμαράγδας γκρεμίστηκε σε μερικές λέξεις. Ο αδερφός της, ιπτάμενος της πολεμικής αεροπορίας, υπέγραψε αιώνια τιμή με τον θάνατο εν ώρα υπηρεσίας, αφήνοντας της κληρονομιά το όνειρο να ακολουθήσει την πορεία του. Πέντε χρόνια μετά, η Σμαράγδα μάχεται στο 3ο έτος της Σχολής Ικάρων για την αρχηγεία, καταφέρνοντας όσα ο αδερφός της είχε ήδη χαράξει. Και όλα φαίνονταν στρωτά μέχρι που μια νέα μετάθεση στην σχολή έρχεται και υπόσχεται μονάχα αναταράξεις. //Σμαράγδα και Αντώνης// (2022-)

Επειδή έχει πλάκα Επειδή είναι εύκολο Επειδή δεν υπάρχουν συναισθήματα στη μέση. Επειδή δεν θα το μάθει και κανεις. Η Φαιδρα Πολίτη και ο Ιάκωβος Νικολαϊδης ήρθαν κοντά για όλους τους λάθος λόγους, και θα χωρίσουν για όλους τους σωστούς. Η συναντηση τους δεν εκρυβε κανενα συμπαντικο παραδοξο. Αντιθετως, θα την ελεγε κανεις σχεδον...προμελετημενη. Εκεινη χρειαζοταν συμβουλες, για το πως να προστατευσει νομικα τα εργα της, κι εκεινος ηταν δικηγορος με εξειδικευση στο εμπορικο δικαιο. Η αδελφη της και ο αδελφος του ζουσαν έναν από εκεινους τους ερωτες για τους οποιους γραφονταν βιβλια. Εκεινοι οι δυο...δεν θα το λεγα. Για αυτό και δε θα σου γραψω κεφαλαια ατελειωτα για την Φαιδρα και τον Ιακωβο. Κι αυτό, γιατί τα παντα συνεβησαν πολύ... πολύ πιο απλα. Και καπου εδώ, ενεκα της οικειοτητας που εχουμε, θα μου πεις πως δεν με πιστευεις. Και καλα κάνεις.

Η Λάμψη της φανταχτερή σαν τον ήλιο, Ο ήλιος όμως σε τυφλώνει. Εκείνος κατάστρεφε ότι έβρισκε στο πέρασμα του, σαν τον ανεμοστρόβιλο. Έψαχνε την αλήθεια σε ένα περιβάλλον γεμάτο ψέματα. Το μεγαλύτερο? Εκείνη!

"Μπορεί να μην είμαι έμπειρη αλλά.."η πλάτη της αποχωρίστηκε την πόρτα, με μικρά βήματα πλησίαζε τον άνδρα απέναντι της που πλέον ένιωθε εκείνος πως ήταν στην θέση του θηράματος. "..είμαι πρόθυμη να κάνω ο,τι θέλεις.Όπως θέλεις.Όποτε θέλεις"τα ζυγωματικά του σφιχτηκαν, η Κασσάνδρα δεν το παρατήρησε γιατί τα μούσια κάλυπταν αυτούς τους μυς αλλά οι γροθιές δίπλα στο σώμα του ήταν εμφανείς.Αν χαλάρωνε τώρα ίσως ένα άλλο σημείο του σώματος του να σκληραινε..η επόμενη κίνηση του καθηγητή ήταν να σηκώσει το χέρι του και να την χαστουκίσει. Έμοιαζε να το μετανιώνει την ίδια στιγμή καθώς την έβλεπε να παλεύει να συγκρατήσει τα δάκρυα της.Το στόμα του άνοιξε σε μια απέλπιδα προσπάθεια να μιλήσει αλλά δεν ήξερε τι να πει.Η ένταση που υπήρχε μεταξύ τους κάπως έπρεπε να εκτονωθεί γιατί διαφορετικά εκείνος ήταν έτοιμος να της ανοίξει τα πόδια και να χωθεί ολόκληρος ανάμεσα τους στραγγίζοντας την από την ηδονή χωρίς να σκέφτεται τις συνέπειες αυτής της ολέθριας πράξης.

Λένε πως οι παλιές αγάπες δεν πεθαίνουν. Λένε πως δεν είναι όλες οι ιστορίες ίδιες.....

Μια οικογένεια με βαριά ιστορία... Άντρες κάθε γενιάς γεμάτοι αρχές, γεμάτοι ήθος... Άντρες που έμαθαν να τα δίνουν όλα για όλα αψηφώντας κάθε λογική... Άντρες που έμεναν στον άσσο και μετέπειτα ρέφαραν με τον ίδιο το θάνατο για αντίπαλο... Άντρες γεννημένοι προστάτες... Τούτη η οικογένεια φέρει στις πλάτες της τη τιμή για όπλο, το θάρρος για οδηγό και τη τρέλα για μυαλό. Είναι όμως κάθε γενιά της ίδια; Είναι όλοι προστάτες με λευκά φτερά; Ή κάποιο από αυτά είναι κατάμαυρο; All rights reserved © Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται κάθε αντιγραφή, αναδημοσίευση και αναδιανομή χωρίς τη γραπτή άδεια του συγγραφέα Κάθε πάταξη αυτής διώκεται ποινικά