LEVI x OC; JEAN x OC Pułkownik Erwin Smith od lat buduje pozycję w Korpusie Zwiadowczym. Mimo niekorzystnej sytuacji politycznej uważa, że spełnienie młodzieńczego marzenia jeszcze nigdy nie było tak blisko. Musi ᴊᴇᴅʏɴɪᴇ zaktualizować potencjał żołnierzy i jednostki w chwili, gdy jego generalskie szlify staną się rzeczywistością. Levi niezbicie wierzy w siłę, w samotność i całkowite opancerzenie ducha. Wie, że oficerowie tacy jak Erwin potrafią nadać kierunek każdej sile. A jednak to, co dla Smitha i jego ɴɪᴇɴᴏʀᴍᴀʟɴʏᴄʜ żołnierzy jest ᴛʏʟᴋᴏ przegraną, dla takiej Inez jest już klęską, nawet jeśli Zwiadowca nigdy nie defetyzuje i nie dezerteruje. Jean, wiedziony żyjącą w mózgu kalkulacją i dziecięcym fantazmatem, stosuje strategię uniku, chcąc żyć wygodnie za wewnętrznym murem; Helga usilnie utwierdza się w przekonaniu, że nawet jeśli nie stała się "potencjałem Smitha", podjęła dobrą decyzję. Rzeczywistość za Murami kształtuje i modeluje sensy tak, jakby wszyscy ludzie byli nierozerwalnie złączeni; jakby powinnością każdego żołnierza stało się to, że musi przegrać ᴡsᴢʏsᴛᴋᴏ, by... mieć do odrobienia ᴡsᴢʏsᴛᴋᴏ w czasach, gdy kruszeją najtwardsze pancerze, defetysta zamienia się w kapitana, a obrazy z marzeń i dawne przyzwyczajenia rozpadają się w próchno. A przecież... ɪsᴛɴɪᴇɴɪᴇ zaczyna się od wnikania w sᴢᴄᴢᴇʟɪɴʏ.

❝ ー Look, I've been through so much pain And it's hard to maintain any smile on my face 'Cause there's madness on my brain So I gotta make it back But my home ain't on a map Gotta follow what I'm feelin' to discover where it's at I need the (memories) In case this fate is forever, Just to be sure these last days are better And if I have any (enemies) Then give me the strength to look the devil in the face And make it home safe。 ー❞ ❝ ー Wierzysz w anioły? ー Spytała, patrząc w dół。 ー Przecież to idiotyczne ー oparł się o ceglany murek i przeładował broń。 ー Coś takiego nie istnieje。 To tylko wymysł bezmózgiego społeczeństwa, które bojąc się przejęcia kontroli nad własnym życiem, wymyśla jakieś dziwactwa i wmawia sobie coś, czego nawet nie rozumie。 ー Więc czego symbolem są Wasze skrzydła? ー Wzrok kobiety powędrował na niewielką naszywkę na rękawie nieswojego płaszcza。 ー To Skrzydła Wolności ー mruknął, wyrzucając zużyty magazynek。 ー Zapnij płaszcz, jest zimno。❞ ! ー dużo wulgaryzmów, scen przemocy, nie do końca zgodne z faktyczną fabułą, pełno krwi, flaków i mojego marnego poczucia humoru, pisane w długich odstępach czasu co może być widoczne + dla wrażliwych nie zalecam czytać przy jedzeniu ー!

Wiatr porywa list nieopatrzony żadną datą. Wiadomość wędruje poza widnokrąg, zdawałoby się - wprost w ręce odległego, tajemniczego adresata. Na kartce nie ma imienia, są tylko spóźnione słowa tęsknoty, pożegnania i... nadziei. Piękna, klimatyczna okładka wykonana przez @_videl.

Kapitan Levi staje przed największym wyzwaniem w swojej karierze - jest odpowiedzialny za Erena Jeagera. Wszystko wskazuje na to, że od jego misji zależy przyszłość ludzkości. Jednak zdystansowany i pozornie bezuczuciowy Levi w głębi serca źle znosi ciążącą na nim presję. W dodatku od jakiegoś czasu dręczą go wspomnienia i żal sprzed lat. Tymczasem do miasta przybywa młoda lekarka razem z przyjaciółką. Kobiety właśnie wyrwały się z rutyny uporządkowanego, dworskiego życia i szlacheckich konwenansów. Po latach spędzonych w stolicy mają nadzieję na oddech wolności, otwierają więc wspólny gabinet lekarski. Współpraca z wojskiem wydaje się idealną okazją do zdobycia wymarzonej niezależności. Jedna z nich ma jeszcze jeden motyw - spotkać mężczyznę, który opiekował się nią, kiedy była nastolatką. UWAGA: smut, wulgaryzmy, szczegółowe opisy chorób i ran wojennych. Fabuła będzie odchodzić od oryginału. Bazowane tylko na anime. Długie rozdziały. Slowburn, ale będzie warto ( ͡° ͜ʖ ͡°) Zapierającą dech w piersiach okładkę wykonała cudowna @_videl. Dziękuję i kłaniam się nisko. ❤️

❝Już nie jestem... najsilniejszym żołnierzem ludzkości.❞ Levi pragnął tylko tego, by Bóg choć raz się nad nim zlitował i nie zsyłał mu ludzi, których utrata rwałaby z niego cząstki duszy i serca. Modlił się nieświadomie, ale gorejąco, jakby zależało od tego jego życie. Wiedział jednak, że nie uwolni się od cierpienia, bo był więzieniem własnego imienia, jakie oznaczało... przywiązanie. Premiera: 27.09.2020r

Reagan Phoenix od zawsze wiedziała, że utrzymanie tytułu człowieka było prawdziwym wyzwaniem. Empatia i łagodność powoli kruszały, zanikały w społeczeństwie znienawidzonym przez wyższą siłę, zdolnie utwardzającą ludzi w przekonaniu, że nic lepszego prócz Murów w życiach ich nie spotka. Nauka mozolnie posuwała się do przodu, świat kurczył za bramami trzech niewzruszonych obrończyń, a Reagan życzyła sobie tylko jednego. By wraz z bratem dostać się za Sinę, gdzie wreszcie mogliby zaczerpnąć uwalniający wdech i może zapomnieć o krzywdach jakie zafundowało im wojsko. Wojsko, którym Phoenix wzgardzała bardziej niż tytanami. Los, podobnie jak śmierć i życie, lubił żarty, dlatego postawił na jej drodze Kapitana Levi'a Ackermanna. Osobę pachnącą czarną herbatą i nocą, o spojrzeniu przenikającym duszę jak niechybiające ostrze. Nadzieję Ludzkości śmiertelnie niebezpieczną, gdy w grę wchodził cel, wolność i Reagan. " - Jeżeli teraz wcielimy nasz plan w życie, obejdzie się bez potrzeby interwencji sądu. - I ma mnie ocalić przymusowe małżeństwo z Panem Marudą? - zapytałam retorycznie, w moim głosie kpina. Usłyszałam za plecami ciche warknięcie. - Pierwsze co zrobię po ślubie, to odetnę ci język... Odwróciłam do niego głowę, przyklejając do twarzy sugestywny uśmiech. - A może wolałby go pan odgryźć...? ,, Fragment opowiadania. ⚔︎ Opowiadanie typu Levi x OC PROSZĘ O PRZECZYTANIE TRIGGER WARNINGU, DZIĘKUJĘ. Żadne zdjęcia nie należą do mnie, podlegają wyłącznie mojej obróbce. Świat Ataku Tytanów należy do Hajime Isayamy.

Ty na swoich skrzydłach nigdy nigdzie nie polecisz. Więc nie krępuj się, pełznij. Była ona, arystokratka z wysoko postawionej (przeklętej) rodziny, buntująca się przeciwko konstruktom społecznym, w które została wpisana ze względu na urodzenie. Była też ona, półsierota dorastająca we wsi Zickeberg, za wszelką cenę pragnąca wyrwać się z nudnego, jak twierdziła, otoczenia. Marzyła o bohaterstwie, ekscentryzmie i dreszczu emocji. Był wreszcie on, dzieciak prostytutki, wychowywany w przestępczym półświatku, który skorzystał z wyciągniętej pomocnej dłoni, by wraz z kompanami skorzystać z wolności. Było ich troje. Troje ludzi z perspektywami na przyszłość, piekielnie utalentowanych. Troje młodych z zupełnie różnych środowisk, których połączył oddział zwiadowców. Kiedyś wierzyli w sprawiedliwość, ale spotkało ich rozczarowanie, gdy okazało się, że świat za murami kręcił się bez niej. Opowieść oparta na motywach Dziedzictwa krwi (fanfik Shingeki no Kyojin pisany w latach 2013-2015) powstała z frustracji autorki swoim poziomem za czternastoletniego dzieciaka. Data powstania: 2020-2023

W Podziemiu ciężko było o stabilność pod każdym tego słowa znaczeniem. Prace zmieniało się co chwila, o mieszkaniach nawet nie wspominając, a ludzie znikali w niewyjaśnionych okolicznościach. Levi, choć zimny i arogancki, o tej nieosiągalnej stabilności marzył jak nikt inny - chociaż biorąc pod uwagę drogę, którą do niej obrał, można było stwierdzić, że zgłupiał do reszty. Kto normalny brał się za okradanie wozów zaopatrzeniowych, pędził wódkę na niewyobrażalną skalę i do tego rozprowadzał koderoinę po całym Podziemiu? Cóż, Farlana i Isabel niezbyt to obchodziło, dopóki Żandarmi nie wisieli im na ogonie. Podobnie nie dopytywali Levi'a, skąd brała się w nim ta chorobliwa kontrola nad pieniędzmi i ludźmi w ich małym ugrupowaniu. We trójkę robili za gwiazdy przestępczego półświatka, znani z ekstrawagancji swojego działania i kreatywności w uciekaniu przed patrolami. Jak na dzieciaki z Podziemia, plan biznesowy mieli niezwykle skuteczny. ⋅.˳˳.⋅ॱ˙˙ॱ⋅.˳˳.⋅ॱ˙˙ॱᐧ.˳˳.⋅ ⋅.˳˳.⋅ॱ˙˙ॱ⋅.˳˳.⋅ॱ˙˙ॱᐧ.˳˳.⋅

Niezbyt oryginalna inicjatywna, niezbyt oryginalny tytuł, no i też niezbyt oryginalny opis*. Powstawać tu będzie zbiorek one-shotów, dodawanych spontanicznie i pisanych pod wpływem ulotnej weny twórczej. Można spodziewać się tutaj zarówno opowiadań poważnych, jak i tych... mniej poważnych, powiązanych z anime "Attack on Titan", w stylu Character x Reader bądź Character x Character. Zapraszam ;) *Ale za to jaka okładka! Podziękowania należą się @_videl, która to cudeńko wykonała (użyta grafika znaleziona w internecie)

W obliczu zagrożenia i w krańcowych sytuacjach "końców epok" z ambitnej chęci przeciwstawienia się rzeczywistości rodzą się zabójcze radykalizmy pociągające targanych słabościami ludzi swym uwodzicielskim, mocnym sznytem. Dla mieszkańców Murów i żołnierzy takim punktem granicznym było odbicie miasta, w którym wszystko się zaczęło. Sprzątnięto wojenny odpad, widmo wybuchu uleciało znad Shinganshiny, a świat po raz kolejny pogrążył się w odliczaniu czasu do momentu, w którym nastąpi kolejne, monstrualne cięcie. A jednak, kiedy wszystko dookoła szepcze gorzkie memento, Floch Forster nie zamierza poddać się ani frustracji, ani skamienieniu gorącej jak magma duszy żołnierza Skrzydeł nawet wówczas, gdy trzeba będzie kroczyć w samotności, w wiecznej tęsknocie za czymś, co zdążył pokochać. Nie spodziewa się, iż wszystko o czym myśli, w utajeniu staje się coraz bliższe komuś, kogo do tej pory uważał za obmierzłego egoistę z mocnym charakterem, którego potencjał ostatecznie wyjałowił się na polu bitwy. ⌜Ruszaj na wroga, czas zapolować, Daj im dziś poznać smak zemsty, Całym jestestwem stań się orężem Obudź drapieżcę, którym jesteś Spraw, aby ranek spłynął szkarłatem Ich przelanej krwi!⌟ ______________________________ Czytanie przed obejrzeniem finału trzeciego sezonu i dalej grozi spoilerem. Opowiadanie nie jest moją oceną Flocha ani pochwałą tego, co robi. Jest jedynie próbą jego interpretacji. Mogą pojawić się echa wątków specyficznych relacji męsko-męskich. Miniatura luźno związana z acte [przed jego epilogiem], ale można ją spokojnie traktować jako osobny byt.