''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

"Bir narin kelebeğin kanatlarından süzülen serseri rüzgar doğdurmaz Ay'ı, Güneş'i... Ellerinin kirine bakar, yelelerinden akan koyu kana... Kör eder kor gözlü adamın, dudak kenarlarındaki hırçın dalgalarda yüzmeye başlar katil balinalar." Birbiriyle bağlantılı birçok olay kapışmaya başladığında olaylardan bağımsız olmak yerine merkeze koyulan bir kızın hırçınlığı hiçbir gizemin gizli kalmasını sağlayamadı. Yankı gizemleri birer birer çözmeye çalışırken ayağına takılan onca sorun ve Bars'a olan büyük aşkı bile onu bu bataklığa girmekten alıkoyamazdı. Onu batıran da aşık olduğu adamdı... Batırdığı da! X sokağında tersine işleyen olaylar sizi büyük bir yangının ortasına atacak! SİYAHLI | Kelebek Etkisi Serinin ilk kitabıdır.

'' Neden geldin? '' Ses tonlarının bir ruhu var mıydı? Eğer varsa şuan benim ses tonumun ruhu alınmıştı. Donuk bakışlarında birkaç parıltı kol gezdi. Geçen o parıltıların her birini yakalayıp söndürmek, yok etmek istedim. '' Yoksa Türk filmlerindeki gibi pişman olup bana kendini af mı ettireceksin? '' Mavilerinde ki parıltılar büyüdü ve her biri uçuşup dudaklarının kenarında toplaştı. Dudaklarında eğreti duran gülümsemeye ek olarak kafasını olumsuz anlamda salladı. '' Unuttuğun bir şey var. O Türk filmlerinde ki adamlar kadınları seviyordu. '' Ve bu kelimesinden sonra indirdiğim zırhın önüne bir zırh daha indi. İşte o zaman doğru yolda olduğumu anladım. '' Haklısın, sen beni hiç sevmedin. '' *** İntikam için çıktığı yolda yaralı olarak dönecekti. Kendisine '' Aşık olmak yok '' diye tekrarladığı müddetçe daha fazla çekilmiş olacaktı o girdaba. Belkide olacakları önceden tahmin edebiliyordu, kim bilebilir? Onun aşkı, mutluluğu değil ÇÖKÜŞ'ü yaşatacaktı. Çöken, binalar değil aşkla yanıp tutuşan iki bedenin kor gibi yüreğiydi. Onlar bu göçüğün altından kalkabilecek mi yoksa can çekişe çekişe ezilecekler mi? Bunu hep beraber bekleyip görelim.

#58 "Kirli ruhun, tutsak bedenleri..." Doğrular ya da yanlışlar. Kurallar ve yasaklar... Hayatın kendisiyle tanışan bir grup gencin çevreleriyle olan sınavında zorluklar katlanılamaz hâle gelir, kendi hayat mücadelerinde hedefleri için savaş verenler zamanın istilasına uğrayıp tepetaklak olurlar, ayağı kalktıkça taşa takılıp yere kapaklanmaları onları pes etme noktasına getirdiğinde bir şeyi geçte olsa fark etmişlerdir; zor olan hayat değildi, zor olan kendileriydi, kişilikleri, karakterleri, sınırları ve çizgileri. Onlar, kalplerde yer edinmiş bir grup gençti. Asıl mesele, kimin hangi kalpte yer edinmesiydi. - Not | Bu bir Aytil hikâyesi değildir.

#82 "Herbir tuğlası birimizi temsil eden o duvar şimdi Paramparçaydı..." Her şey hiç olmadığı kadar normaldi, sıradan ve tertemiz. Gidişat, içlerine düşen yıldırımla değişmeye başladığında kendilerini bir oyunun içinde buldular. Hayatın gerçek zorluklarından habersiz kendi zorluklarıyla mücadele eden bir grup gencin hikâyesi sizi hayal kırıklığına uğratabilir çünkü onlar, hayalleri işgal edildiğinde, başkalarının hayallerini çaldılar... °Bu hikâyeyi, hayatın yaşamaya değer olmadığını anlayıp yaşamaktan vazgeçen dostum, Yasemin'e ithaf ediyorum. Nur içinde uyu.° - Not | Bu bir Aytil hikâyesi değildir. YAYIMLANMA TARİHİ : 13:06:2015

"Sen bana nefretle bakarken ben seninle ailenden sana kalan en değerli mirasmış gibi sahiplendiğin çayı içmeye can atmaya başladım. Evden nefret eden ben evin mutfağında çıkmıyordum artık. Bıraksam kendimi mutfakta uyuyacaktım, seni daha fazla görebilmek için. Çay yapılmayan ev de her öğün senin için çay yapıldı. Senin için tadı ailen demekti, benim için sen... İnce belli zarif bardakların hakkı olan çay... Yudum yudum çay içerken ince ince kalbime işlendiğini inkar ediyordum hala. Seninle dönme dolaba binmek isteyene kadar. Benim için en özel an da senin de olmanı istediğim an. Birlikte bindiğimiz dönme dolapta gökyüzüne yaklaştığımız da benim gibi bir adamın ilk kez ayaklarının yerden kesilişine şahit oluyordum. Göz göze geldik. Yüzüme bakmak için yüzüne dokununca parmak uçlarımın eridiğini hissettim. Gözlerinin derinliklerinde kaybolurken gökyüzü de ki yıldızlar kalbim de parlamaya başladı. Kalp atışlarımı duyuyordum ilk kez. Gökyüzü yıldızsız anlamını yitirirken sen benim gökyüzüm oldun, kalp atışların yıldızlarımdı..." Tehlikeli oyun oynuyordu. Oyunun başrolü acımasız bir katildi. O ise sahnenin arka tarafına itilmiş intikam almaya çalışan zayıf bir figüran. Ve bu zayıflığı ile hala bu evdeydi.... Oyunun devamını görmeye ihtiyacı vardı. Girdiği yolun sonu olmasa bile yürümek zorundaydı. Düşmanın oğluna aşık olacağını bilmeden planlar yapacaktı. Zayıflığına rağmen öfkesi sönmesi için intikamını alacaktı. *** Kapak Tasarımı için @Crescenthingh teşekkür ediyorum.

#wattsy2019 © Tüm hakları saklıdır Küçük yaşta anne olmanın verdiği yorgunluk ve psikolojik olarak ruhu bitap düşen Kader oturdugu eski kanepeden dısarda oynayan çocukları izliyordu. Yüreği kan ağlıyor, onların yaptığı her davranışı seyrediyordu. O kadar dalmış ti ki ağlayan çocuğunun sesini dahi duymadı. Bir süre sonra gelen kaynanasın onu uyarması üzerine korkuyla bebeğini kucagına aldı oysaki daha o çocuktu. Saskindi elindeki bebeğe öylece bakakaldı. Urfanin kengerli köyünde yaşayan 13 yaşındaki kaderin hayatını anlatacam sizlere ve bir kadının gücü!. Arkadaşlar lütfen okuduğunuz zaman oy verin destek verin emin olun ki burda emek var ugras var.. Arkadaşlar lütfen oylarınızı verin 👍🏻👍🏻

Hayat ne garip,lanet ..ve boktan bir dönemeçten ibaret!' diye düşündü genç kız..Onun için hiçbir şey normal değildi artık.. Hiçbir şey olması gerektiği gibi değildi..Her şey hem de her şey istemediği gibiydi artık. Barda tanıştığı adamla tanımadığı ve gördükleri ilk otele girerken yaptıklarını umursamıyordu artık.. Onun mutlu bir geleceği olmayacaktı ki artık. Şuan genç kız kendisi değildi. Tanımadığı bu iri cüsseli adamla ne haltlar yediği umurunda bile değildi...O artık hep yalnız olacak bir kızdı zaten..En başından beri yalızlığa mahkum olacağı belli sefil biriydi... Otelin kapısından içeri girerken bedenini bir ürperti sardı Janessa nın.. "Üşüdün mü tatlım?" dedi adam ona kendisi olmadığını gösteren sıcak bakışlarla. Bara ilk geldiğinde gözlerinde gördüğü tek şey nefretti. Bu adam kimseyi sevmiyordu ve Janessa ya lazım olanda buydu. Geri dönüp onun yüzüne bile bakmayacak tek gecelik bir ilişki.. Hayatının unutulacak olan sonu ve İLKİ!.. ***************************************** Başlangıç:10 Ekim 2013♡ Bitiş:29 Ocak 2014♡ Not: Hikaye bana ait değildir.

Bir yanda annesi babası tarafından gözleri önünde öldürülmüş kimsesiz ve sevgisiz kalmış bir kız Bir yanda aile şefkati kalbinden bir an bile eksik olmamasına rağmen duygusuz olan bir adam... Hayat yine en kötü oyunlarını oynamış ve bu iki insanın hayatını alabildiğine siyaha boyamıştı.Duyguları körelmiş,kalpleri buz tutmuş,ruhları kayıp bu iki insan birlikte olabilir miydi?İki siyah birbirine karışıp beyazı doğurabilir miydi?Kendi karanlıklarında birbirlerini bulup,yaralarını beraber sarabilirler miydi?Ruhları alacalı siyaha bulanmışken beyaza karışabilirler miydi?İki siyahın beyaz oluşturması imkansız değil mi?Belki de değildir.Ama hayatları bu kadar siyahken onların birleşip beyaz olması zor değil İMKANSIZ... ***Siyah ile beyazın değil siyahların hikayesi***

Andaç için Arya Bayan Karışık Arya için Andaç Bay Ego Dışarıdan bakıldığında birbirleriyle zıt iki karakter gibi görünselerde içlerinde yaşattıkları karakterler birbirinin aynı.İkisininde sorunları,karanlık geçmişleri ve güven problemleri var. Andaç hayatında kaybettiği insanlar için sürekli kendini suçlayan kızlara değer vermeyen ailesinden sürekli değişmesi için baskı gören duygularını egosunun arkasına saklamış umursamaz güven problemi olan biri Arya ise karanlığın içine gömülmüş insanlara güvenmeyen duygularına buzdan duvarlar örmüş bir kız. Hayatlarını düzeltmek ve mutluluğa kavuşmak onlar için çok zor ama bir bütün oluşturduklarında herşey kolay.Peki bir bütün olabilmek onlar için bu kadar kolay mı? Tüm hakları bana aittir çalınması halinde yasal işlem başlatılacaktır