Hiçbir günah kefaretini unutmaz. Hiçbir kirli sır gecenin nezaretinde tutuklanamaz. Geleceği ellerinden tek gecede koparılan bir adam, öleceğini bilse dahi sessizliğin kanatlarına sığınmaz. İki karanlık gecenin iki büyük suça gebe kaldığı ve iki yabancı ruhun birbirine körkütük düğümlendiği acı bir hikâyenin içindeyim. O iki yabancı ruhtan biri benim. Ve ben bir zamanlar, yolunda giden bir hayata sahiptim. Bir gün o çıkageldi ve içinde sadece doğruların olduğu dünyamı yanlışlarıyla altüst etti. Gözlerime bir kez bakması bile beni düşürmeye, düştüğüm yerde darmadağın etmeye yetti. Beni tehditlerle örülü bir kafese hapsetti, o kafesin kilidini ve anahtarını elime verdi. Gitmek de, kalmak da senin seçimin dedi. Ama ne kalabildim ne gidebildim. Yalnızca bekledim. Benim de onu düşüreceğim bir gün elbet gelecekti ve ben intikam almayı severdim. O gün geldi. Bir leyl vaktinde, ay gecenin koynunda dalgalanırken, hakikati sırtından vurdu kirli parmakları. Artık bu saçma hikâyemizde bizden başkaları da vardı. Zaman aktı... Kendiliğinden kırıldı hapsolduğum kafesin kapakları. Dışarıya adım attığım an hislerim pervasızca tökezledi. Zira sevdayı puslu gecelerde yüreğime kazıyan adamın ruhu artık içime işlemişti. "Haklıymışsın," dedi beni öldürmek ister gibi. "Senin hikâyenin esas adamı ben değilmişim."

Geceler gündüzlere tutsak ,gündüzler gecelere haramdı. Her baharın bir sonu , her kışında açılmış bir yarası vardı. Aşk neydi?aşk, aşık olmak mıydı?Onun için aşk sevmek ,sevilmek hissetmekti. Bu sadece karşılıklı aşk değildi. Aşk kırılan bir kalbi onarmak, yanlış sarılan yarayı düzeltmekti. Bu dünya o kadar zalim ki insanların gözü kör olmuş. Aşık olmanın , sevmenin adının ne olduğunu bile bilmiyorlar. Bir papatyaya, denize , göğe,yıldızlara,aya bile aşık olur insan. Ama birgün gelir paslanmaya yüz tutmuş bir demir parçası olan hayat bir anda kararı verir. Hayat işte o gün zindan eder denizin ve papatyanın kokusunu,en küçük bir şeyde umut bulduğun hayatın kararı verir. Artık mahkum olursun bir töre hapishanesine,bütün duygularını alır götürürler.Bir bavul parçası gibi acılarını sürükleye sürükleye çekerler dünyanın bir ucuna. İşte Azat'ın karanlık bakan gözlerinde Azra'yı görmesiyle Azra'nın hayatı mahvolur... Acılı bir aşk hikayesi...