"Gidemezsin!"diye bağırdı genç adam. "Meriç,senden ayrılmak istiyorum hala anlayamadın mı?"dedi genç kadın soğuk sesi ile. Genç adam bir an katı kesildi.Ne demişti ona?Meriç.Oysa sevdiği kadın ona hep Asaf ismi ile seslenirdi. "Gerçekten seni aldattığıma inandın mı?"diye hayal kırıklığı ile sordu. "Inandım,kulaklarımda yalan mı söylüyordu?Kendi kulaklarım ile duydum." Genç adam sustu,kırılmıştı. Güvenmiyordu ona sevdiği,yüzünde buruk bir gülümseme oluştu.Genç kadın ise hiç tepki vermiyordu. Içi kan ağlıyordu adeta,zordu tabi sevdiğinden ayrılmak.Bunu kendi yapmıştı.Buna kendi sebep olmuştu. Son kez baktı sevdiğine.Ve yavaş adımlarla döndü arkasını. "Hoşçakal"dedi boğuk sesi ile. Gözünden bir damla yaş aktı ve yürüdü. Arabaya varıncaya dek sevdiğinden bir atak beklemişti.Oysa tutsa elini 'bırakmam' dese herşeyi anlatacaktı. Arabaya bindi ve gitti. Böylece başlamış oldu uzun bir ayrılık. Mutluluk dediği duygu huzur ile beraber yıllardır kadına uğramamıştı. Herşey saplantılı bir adamın ona ve sevdiklerine zarar vermesi ile başlamıştı. Sevdiği kaç insanı toprağa vermişti.Oğlunun ve diğer sevdiklerinin canı için de az direnmemişti.

Bir acı ne kadar sürer? Hiç çocuk olamamış bir kalbin yası kaç günde biter?

Umarım bu kitapta kendinizden de sözleri bulabilirsiniz..