"Kitap okuyorum sessiz olur musun?" "Benim yüzümde mi yazıyor cümleler?" "Hayır, kitap baştan aşağı sensin. Tozlanır diye diğerlerinin yanına koyamadığım, benim kadar özenli bakamazlar diye başkasına vermekten korktuğum, biter diye okuyamadığım, sonunu deli gibi merak ettiğim en güzel kitabımsın. Yüzlerce kitap okudum: ruhum en çok sende dinlendi."

TALYA:İzmir Gediz Üniversitesi,benim kayıt olduğum ama gidemediğim üniversitem.Ailemin maddi durumu iyi olsada benim kendi ayaklarım üstünde durmamı gerektiricek sebepler var.Bu sebeplerden dolayı hayallerimin üniversitesine gidebilmek için iş arıyorum APHEL (AFEL):Boşluk hissi... Şuanda tek hissedebildiğim şey bu. Annem ve babamı yeni toprağa verdim.Bundan sonra benim için bir tek kardeşim var.Çağrı artık benim tek ailem ve ben onun için toparlanıcam. Sırf onun için annem ve babamı öldüren kişiyi bulmayı ertelemem gerekiyor. ÇAĞRI:Burda iki tane toprak yığını var abim onlara bakıyor.Abimin dediğine göre annemler uzak bir yere gitmişler. Umarım pazar gününe kadar gelebilirler de bende parka gidebilirim.

Kılıç ne kadar keskindi? Veya bir kurşun ne denli yakardı canı? Hangi insan ölümle dik başlı halde karşı karşıya dururdu? İnsanoğluydu işte. Ne keskin kılıçlar, ne de kavuran kurşun yarasına karşın ölümle göz göze gelmeye cesaret edemezdi. Yıkılan tabular yıllar arasında kaybolurken hatırlamazdı evlat denen mahlukat kendi kurallarını. Bir gün bir ormanda veya bir çöp konteynırında göğsünde bir kurşun yarası, cildinde ufak tefek morarmayı bekleyen kızarıklık ve karın boşluğundaki bıçak darbeleri insanın hayatının bittiği değil başladığı yerdi. Hiç olmadı bir çatıda son alınan nefes olduğu zannedilen oksijen yeni bir güne bambaşka nedenler için uyanmak demekti. Ve bir adam için o başlangıç Hera Amine'nin berbat geçen günü ile karşı karşıya gelirdi. ---- Hera Amine & Aren Rollas

Ben Cemre; Bir zamanlar herşeye gülen, pozitif neşe dolu bir kız. Şu lanet şehre geldim geleli iç rengim siyaha dönüştü. İyice şirofrenleşmiş, bunalmış, ölüme aşık biri oldum hayatta. Benim ölüm aşkımda kim büyüyecek? Beni ölümemi itecek yoksa ölümü cennete mi dönüştürecek?..

Her insanın hayalleri,umutları vardır.Ve bu hayalleri gerçekleştirecek bir şehir... Peki ya bu hayallerin yanına psikopat bir aşk da eklenirse ne yapardınız?