Zbiór poezji.

wycia i jęki, nieskładne słowa subtelnej ciszy nocy. treść jest mojego autorstwa &zabrania się samowolnego kopiowania ©2020; __fugax

każdy ma jakąś tajemnicę i każdy przed czymś ucieka

nie ma i

[ kreatura, tworząca rzeczy moje, siedzi we mnie, nie daje spokoju; wylewam tu produkty jej metabolizmu; coś poczuję? ]

nie uratujesz kogoś, kto już jest martwy ©avanitas, 2019

od niewinnego zauroczenia po desperację i inne skrajne emocje, próbując opisać uczucia, które już dawno ktoś opisał.

Jezu Chryste, jak pozwoliłeś mi spłonąć?

zupełnie niepotrzebnie wtrące moje pułapki mają zawsze otwarte drzwiczki

Notatki, wiersze, przebłyski emocji. Drogą donikąd, będącą drogą wszędzie. Tragiczna - bo specyficzna; Farsa - bo aż śmieszna. Róże pełne miłości Zdradzieckie obiecujące Świat marzenia nigdy żałości Złudzeniami karmiące Naiwnie piękne Kolcami kłujące Magicznie uwodzące Smutkiem stracone