Lisenin son senesi.... Allah'ım şu son yılımı kazasız belasız atlatayım lütfen,amin. Asrın'la birlikteliğimizin 2.yılı.... Nazar değmesin,amin. Araya kaşar girmesin,amin. Çok mutluyuz... Huzurumuzu bozmaya çalışan pezevenklere kapak olsun. Tabi bizim mutluluğumuz hiç uzun sürer mi? Tabi ki de koca bir HAYIR! Lisemin son senesin de Kuzey den bile daha psikopat biriyle tanışacağımı nereden bilebilirdim ki? Ve bu kişinin gerçekten kaçık olacağını? Hiç birini bilemezdim. Çünkü yazarın o çatlak kafasın dan neler geçtiğini kimse tahmin edemiyor. Artık ne içiyorsa kafası güzel. Evet yeni sezonumuza hoş geldiniz. Daha doğrusu akıllanmayan yazarın "size rahat yok" sezonuna... Ulan niye hep bütün belalar beni buluyor? Ne günah işledim ben? Eeee......tamam bunu söylemedim var sayın.

Karanlık yolda yürümeye devam ediyordu genç kız. Her şeyden habersiz gidiyordu. Karşısına çıkacak zorluklara, hayatının eskisi kadar toz pembe olmayacağını fark etmeden yürüyordu. Babasının biricik prensesi, annesinin meleği. Kardeşlerin biriciği olmayacaktı. Artık onlar yoktu. Daha farkında değildir belkide? Peki bütün bunları bilseydi yine de gider miydi? Karanlığa doğru yol çizer miydi? Sevdiklerini bir daha görmeyeceğini bilseydi, yine de gider miydi? Peki ya bu yolun sonunda ölüm o'nu kıskaçların arasına alacağını bilse, yine de bu yoldan geçer miydi? ♠♤♣♧ "Seni kaybediyorum." "Sen beni çoktan kaybettin!" Dayanılmaz olan neydi? Aramızdaki uçurum mu? Belki de sen. Belki ben. Belki de AŞK.

Kaderinden kaçabilir mi insan?

Serinin ilk kitabıdır. 16.08.2018 - Mizah'ta 1. - Kitap düzenleniyor. Defne, hayatının yeni yılda da aynı mükemmel sıkıcılıkla ilerleyeceğini düşünüyordu. Ama bilebilir miydi bir gizli numara tarafından aranacağını? Kim olduğunu bilmiyordu, ama bulmaya yemin etmişti. Belki de bulur, kim bilir? Başlanma tarihi: 27 Ocak 2018 Book Cover Credit: rurogrime

〰İkizim 2〰 Kapı çaldı. İçeri girdi ve bana baktı ve elinde ki beyaz papatyalara "Seni kurtarmaya geldim güzellik" Dedi ve Bir demet beyaz papatyayı bana uzattı "Sana layık değil ama görünce aklıma sen geldin"

Başlangıç tarihi: 20.12.2018 Devam kitabı: Beyaz Papatyalar Eğlence hikayesidir ilk zamanlar sadece kalemimi düzeltmek için yazıyordum ama sonra yazmak keyif vermeye başladı Karakterin mood'u yazarın mood'una göre değişiklik gösteriyor 😂 İyi okumalar ❤

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAPLAŞTIRILMIŞTIR. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE. Bir beden, iki kimlik. Cenk'i alt edip hayatını geri kazanmak için Bora'nın aklına uyan Derin, akıl hastanesindeki Kumsal'ın kimliğine bürünür ve kendisini birdenbire acımasız oyunların ortasında bulur. Savaş Atan'la olan oyunu kurallarına göre oynamak zorundadır amma kurallardan bihaberdir. Kısa zamanda Boğaç'ın desteği ve kıvrak zekasıyla Savaş'ı tam avucunun içine alacağını düşünürken Kumsal'ın gizlice oyunlara dahil olmasıyla tüm planları suya düşer. Bu akıl almaz oyunları okurken hayal gücünüzün sınırlarının zorlandığını hisseceksiniz. Aşk, nefret, tutku, acı, ölüm hepsi bir arada.

✾ ''Bugünün geleceğinin hayalini bile kuramazdım,'' diye fısıldadı kız, gökyüzündeki yıldızlara umut dolu gözleriyle bakarken. ''Böyle bir şeyi aklımdan bile geçiremezdim,'' diye devam etti. Sonrasında komik bir şey hatırlamış gibi kendi kendine güldü. Ve böylece Canberk'in gözleri bir kez daha aklından gitmeyen dudak kıvrımlarına doğru saplandı. ''Ne kadar uyumsuzuz...'' dedi. "Sen ve ben.'' Gözlerini karanlığın içine kaçırdı Canberk. Ve, ''Sonunda fark ettin değil mi?'' diye sordu rahatsız gözlerle. ''Kendin gibi bir çiçeğe aşık olman gerekirdi.'' ✾ Keşke hayatın geri sarma seçeneği olsaydı. Ama asıl en büyük keşke, kaybedilmeden sevilseydim.

Hayat küçük mucizelerle doluydu; bazen küçük bir kalpte, bazen bir kar tanesinde, bazen yıldızların arasında... Bazen de tam yanı başımızda! Sahip olduğum küçük mucizenin adıydı Pamir Ege. Bana bir kez gülümsediğinde tüm dertlerim yok olur, geriye sadece onun sıcacık sevgisi kalırdı. İki deli arkadaşım vardı; hep yanımda olan iki tatlı baş belası... Mucizemizin büyümesine birlikte tanık olurken onun içinde büyüyen özlemi engelleyememek en büyük korkumuzdu. Babası tarafından terk edilen bir çocuğun kırılan minik kalbi nasıl iyileşirdi? Bir mucize daha bekliyordum. Geçmişte sustuklarımı duyacak, oğlumun minik kalbini ısıtacak, tüm yaralarımızı iyileştirecek bir mucize... O mucize bir kar tanesinin avucuma düşmesiyle gerçekleşti. Avucuma düşen kar tanesiyle içim bahara yüz tuttu. Üzerine kar yağarken de ısınabilirmiş insan; Doruk Ataoğlu, usul usul yüreğime konduğunda anladım. O tüm merhametiyle hayatımızdaki bütün boşlukları doldurabilecek kadar güçlü bir adamdı. O, bizim geç gelen mucizemizdi!

*Hikayenin ilk 13-14 bölümü düzenlenmiş, gerisi daha sonra düzenlenecektir. Okurken göz önüne almanızı isterim :) * Hikayedeki kurum ve kuruluşlar tamamen hayal ürünü olmakla birlikte herhangi bir yergi ve eleştirinin gerçek olmadığı bildirilir. 2013* (Sev Yeter ve Kıroman hikayelerinin ilk serisidir)