Moonlight Channel
Bir kanal, 12 farklı insan, 6 farklı aşk.
Onların görevi, diğerlerinin aksine birleştirmek değil, ayırmaktı. -Dragon Dating Agency 2. Sezon-
Sen bayım! Evet, sen! Üzerindeki gri takım elbiseyle file benzeyen adam! Yüzündeki o korkunç maskeyi indireceğim. Sen canavar değilsin. Sadece canavar olduğunu söyleyip insanları etrafından uzaklaştırmaya çalışan bir korkağın tekisin.
Sehun, kağıt yığınlarının arasındaki kutuyu aldı ve üzerindeki tozları sildi. Üzerinde siyah mürekkeple yazılan yazıyı okumaya çalıştı. Silik olan harfleri zorlukla birleştirdi. Güzel bir yazıyla isim yazıyordu.... Xiao Luhan. Kutuyu açtı ve içinde bir sürü kağıt parçası ve kasetler vardı. Kasetlerin üzerinde tarihler...
Alışmalıydım... Benim kalbimden kış, gözlerimden sonbahar asla eksik olmayacaktı. Gözlerimde dolaşan bulutlar yağmur olacak, gözyaşlarım bereket değil çoraklık getirecekti yüreğime. Ruhum kalbimin tipisine kapılıp oradan orada savrulacaktı. Kış gibiydim; kimsenin sevmediği ve arkasını döndüğü mevsimdim. @hunhan1Dx |Tü...
Bu kasabanın insanları renk körüydü galiba. Öyle olmasalar gökkuşağının güzelliğine kapılırlardı, ondan korkmazlardı.
Her şey o gecenin suçuydu. Dans ederken savrulan saç tutamları kalbime dolanmış, aralık dudaklarından çıkan sıcak nefes tenimi kavurmuştu.
Çivi gibi sert ateş kadar yakıcıydı Luhan. Babasının intikamını almaya kararlıydı Luhan. Öyle ki asla yapmaması gereken bir şey yaptı. Önce saçlarını verdi Luhan, ardından bedenini ve adını. Ama hayatın ondan alacağı bir şey daha vardı. " Bana bak. Beni gör. Bu miğferin altında silah arkadaşın yok. Bu kalkanların ard...
"B-ben bambaşka bir yere gidiyorken, sana geldim." "Onun yerine-" dedim derince yutkunurken. "Ben geldim sana."
Bu hikayenin yazarı 'Elifeyza' olup hikaye ile ilgili olan tüm haklar kendisine aittir. İleride hikaye ile ilgili herhangi bir değişiklik olması durumunda da aynısının burada geçerli olacağını bildirelim.
"Ateşin etrafında dolaşıyorsun , Luhan. Ateş seni yakar. Kül eder... Ben bulaşmak isteyebileceğin biri değilim."
André Aciman'in aynı adlı eserinden HunHan'a uyarlamadır, romanın sonu @hunfection ve @myskyexo tarafından değiştirilmiştir.
"Hiç seni sevebileceğimi düşündün mü?" Sehun alayla sordu. "Ben... Düşündüm." Sehun yan ağız sırıtıp, kolunu Luhan'dan kurtardı.