Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...

"Kızım salak mısın sen? Aşığım lan ben sana." Gözyaşları içinde kalan ela gözlerini açarak bana şaşkınca bakarken, en son söylediği cümleye dayanarak umutlarım artıyordu. O da beni seviyor olamazdı, değil mi? "Ge-gerçekten mi ?" Heyecanlı sesiyle konuşurken, ben de ondan farksızdım. "Gerçekten." dediğimde tam ona doğru eğilecektim ki, benden önce davranıp uzanarak dudaklarını dudaklarıma hafifçe bastırdı. Kalbim yerinden çıkacak gibi olurken, kollarımı sırtına sararak mümkünmüş gibi daha da bastırdım onu kendime, o da kollarını boynuma sardı. Dudaklarımız birbirine daha da sıkı kenetlenirken, aklımda tek bir şey vardı. Ben bu kıza ölümüne aşıktım. &

Yiğit: Kimsin? Adın ne? 05** *** ****: Adım mı? Herhangi bir eşya adı olabilir istersen. 05** *** ****: Herhangi bir nota falan da. 05** *** ****: Hatta buldum. La olsun. 05** *** ****: Adım La. Yiğit: Ne diyorsun ya? Yiğit: Ne la sı? Kimsin sen? 05** *** ****: Beni bilmem de sen Franz Kafkanın her dizesini daha anlamlı yapan adamsın. 05** *** ****: 'Yanımda yürüyordun Milena, düşünsene yanımda yürümüştün.' 05** *** ****: Yanyana yürümüş olmamız bile delirtiyor beni. Sanki dünyanın en özel insanıymışım gibi hissettiriyor. 05** *** ****: Karşımda olsan Cemal Süreya gibi açık içerim çayımı karşımdaki seni görebileyim bardağın arkasından diye. 05** *** ****: Biliyor musun? Bir kuş kadar özgür olsam, yine de camının önünden ayrılmazdım. İzleyebilmek için seni. - İnan bana zor değil. Gerçeği görmek için, gerçekten bakman yeter. - • 18.09.2018 tarihinden itibaren #anonim ve #bilinmeyennumara sıralamasında 1. 🙏 • 29.01.2020 tarihinde #lise sıralamasında 1. 🙏🏻 • 11.04.2020 tarihinde #romantizm sıralamasında 8. 🙏🏻

Kendi halimde Wattpad'de hikayemi yazıyordum. Ta ki fotoğraflarını kullandığım Amerikalı aktör, 'Ne hakla fotoğraflarımı izinsiz kullanıyorsun??' diye çemkirene kadar... Tüm hakları Alfa Yayın Grubu'na aittir. Başlangıç tarihi: 9 Nisan 2018

Herkesin karanlık bir geçmişi olabilirdi, hem de herkesin. Ama onunki pembe bir geçmişti. Düştün elime PAMUK PRENS! Alya: Elimde çok güzel fotoğrafların var Anıl. Alya: Ve sen onları kimseye atmamam için bana yalvaracaksın.

''Bön bön çocuğu izleyeceğine yemeğini ye.'' ''Seni mi izlememi tercih ederdin?'' iğnelemem ona koymamış olacak ki, çapkınca sırıttı. ''Kusura bakma, çilli. Tipim değilsin.'' ''Bana diyene bak! Seni gidi aptal çam yarması!'' Sandalyesinden kalkmadan önce son kez bana bakıp göz kırptı. ''Dikkat et de, çam yarması seni ezmesin, çilli.'' Devam kitabı Bir İçim Su'dur.

🦋 O, kanatlarında ölümü taşıyan mavi bir kelebekti. Hüznün mavisi, ölümün uykusuyla birleşti. Kadın ve adamın dudakları son bir kez titredi. ◆◆◆ Masal geçmişindeki boşluğu, kötü anılarını etrafındaki insanlar ve geleceği ile doldurmak isteyen genç bir kızdır. Ve bir gün kader onun için yine en kötü sonu hazırlar. Babası aniden ortalıktan kaybolmuştur. Dahası peşine kim olduklarını, ne istediklerini bilmediği karanlık adamlar takılmış ve kaçmak zorunda kalmıştır. Yıllardır babasının birikim yaptığını düşündüğü banka kasasına gider ve orada büyük bir sürpriz ile karşılaşır. Kasada para değil, sadece bir isim ve adresin yazılı olduğu bir kağıt parçası bulur. Masal acımasızca öne sürülen bir piyon olduğunu bilmeden o adrese gider ve kaderin çarkları yine tersine dönmeye başlar. Orada onun pusuya yatmış olan hastalığı yeniden gün yüzüne çıkar. "Kelebekler sadece üç gün yaşar ama..." "O zaman bizde kelebeklerin ölümsüz olduğu bir yere gideriz" "Mesela nereye?" "Cennete..."

Sadece düşünün. Aptal bir psikopata aşıksınız. Peşinizde ise sizi delirtmeye niyetli bir seri katil var?