«Με ποιο δικαίωμα το έκανες αυτό, δεν σου είμαι τίποτα», φώναξα δυνατά για να μπει στον ανύπαρκτο εγκέφαλο του. «Κάνεις λάθος, είσαι δικιά μου. Μου ανήκεις, και ότι είναι δικό μου δεν το αγγίζει κανείς άλλος, πέρα από εμένα», είπε σαρκαστικά κάνοντας κάποια βήματα προς εμένα, μειώνοντας την απόσταση μας. «Είσαι τρελός», μουρμούρισα, αν και δεν ξέρω αν με άκουσε, ή απλά επέλεξε να με αγνοήσει. «Τώρα μπες στο αμάξι, μη με αναγκάσεις να σε πάω σηκωτη, ξέρεις πως θα το κάνω», με απειλεί και το σκέφτομαι λίγο. Όντως θα το κάνει, τον ξέρω. Προχωράει και μου κάνει νόημα να μπω στο αυτοκίνητο του, ρολαρω τα μάτια μου και τον ακολουθώ βαριεστημένα, ανοίγω την πόρτα και μπαίνω μέσα. «Καλό κορίτσι». Χαϊδεύει το μπούτι μου. Πιάνω το χέρι του. Μου χαρίζει ένα στραβό γελάκι όμως του κόβεται μόλις πετάω το χέρι του μακριά. «Και δύσκολη; Μ'αρέσει». Και το χαμόγελο τζόκερ ξανά κάνει την εμφάνισή του στο πρόσωπο του Στέφανου, ο οποίος είναι και επισήμως για δέσιμο. Τι θα κάνω με αυτόν;

"Πρέπει να χωρίσουμε"του είπα. "Τι ειναι αυτά που λες" είπε έκπληκτος. "Την αλήθεια" του είπα ξανά. "Δεν μπορεί να το εννοείς" είπε εκνευρισμένος αυτή την φορά. "Τα πράγματα ειναι πιο περίπλοκα από όσο φαντάζεσαι" του απάντησα. "Εξήγησε μου τότε." "Δεν γίνετε." "ΓΙΑΤΙ" φώναξε. ---------- Δυο τελείως διαφορετικά άτομα.Η Βικτόρια και ο Αχιλλέας.Η συνάντηση τους?Απροσμενη. Ότι έγινε στην συνέχεια?Ακομα πιο απρόσμενο. Μια ιστορία αγάπης στην οποία οι πρωταγωνιστες θα αντιμετωπίσουν διάφορες δυσκολίες,σκοτεινά μυστικά θα αποκαλυφθούν και η μοίρα θα δείξει το σκληρό της πρόσωπο. 5η θέση στον διαγωνισμό Love Story Competition 01/09/2018 1η θέση στην κατηγορία friends 03/09/2018 Cover made by @maraa223

"Τώρα γιατί το έκανες αυτό;" "Γιατί μόνο εγώ θα βλέπω τις sexy φώτο σου και το tattoo σου! Και κάποια στιγμή θα πηδιόμαστε όντως όπως έλεγα και στον σερβιτορούλη" Το τελευταίο το ψυθιρίζει στο αυτί μου και μου δαγκώνει τον λοβό. Ανατριχιάζω ολόκληρη. Πώς έχει τέτοια επιρροή πάνω μου; ΚΑΙ ΠΩΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΜΕ ΤΟ ΜΠΟΞΕΡΑΚΙ;;; "Αυτά δεν ήθελες;" ρωτάει και μου δίνει το κουτί με τα δημητριακά. Πιάνει τον έτοιμο πια καφέ του και μου κλείνει το μάτι. " Ααα και πού' σαι...πιο μακριά σορτσάκια την επόμενη φορά, εντάξει μωρό μου; Δεν είσαι μόνη σου εδώ" Έχω μείνει στήλη άλατος, αλλά ενα χαμόγελο μου ξεφεύγει. Να δούμε στο τέλος ποιος θα παρακαλάει ποιον... Εξώφυλλο: @surnair