"İtalya'dan, İstanbul'a uzanan bir hikaye... Bir mafyanın karanlık dünyasında kaybolan küçük bir kız..." (Tüm hakları saklıdır. İçerik ve kurgu tamamen şahsıma aittir. Kopyalanması durumunda resmî işlem başlatılacaktır.) Yetişkin içerikli sahneler mevcuttur.

- KÜFÜR İÇERİR - - Yazım hataları var. Rahatsız olanlar okumasın! - ○● "Bir tükenmişliğin hikayesi." İki el silah sesi duyuldu. Soğuk karlı havada adamın kanlı kafası yere düştü. Ara sokakta, sadece sokağı aydınlatan bir sokak lambası. Sokak lambasının altında bir tane ceset, gözleri açık son kez gözleriyle katiline bakıyor. Ve son kez yalvarıyor. Katil ruhsuz ve acımasız gülüşüyle kurbanına bakıyor. Siyah dar pantolonunun cebinden çakısını çıkarıyor. Kurbanının sol yanağına derin bir iz bırakıyor. Bazılarına göre; Katil 'M' Psikopat 'M' Düşman 'M' Ama kimse bilmiyor. O... Ajan 'M' ○● ❌Burada her şeye ağlayan, duygusal bir kız yok! 'Kötü Çocuklara' ezilen kız yok! Psikopatdan işkence gören sonra ona aşık olan bir kız yok! Burada... Dünyaya kafa tutan bir kız var. Bu hikaye... Güçlü kadınların hikayesi! ❌ Peki sen! Bu güçlü kadınların dünyasına görmeye hazır mısın? Kitabın aynısı olması söz konusu bile değildir!

Bir kadının cesaretindedir aşk...

Chars babası ölüp ailenin başına geçmek zorunda kaldığında bütün hayallerini yüreğinin en ücra köşesine gömdü... O artık İtalya'nın en ünlü mafya ailesinin başındaydı ve sert, acımasız adam rolünü üstlenmekten başka çaresi yoktu... Ta ki çocukluk aşkı, kuzeni April'a olan aşkını itiraf edene kadar...

Bir Yıldız'a tutuldu Cihan. Gölgesinde demlendi, ışığında huzura kavuştu. Gün geldi öfkesiyle kavruldu gün geldi yokluğunda yüreği buz tuttu. Amansız bir karanlığın yörüngesinde kâh ona tutundu kâh boşluğunda savruldu. Karanlık bir gece hançer gibi delip geçti Cihan'ın mevsimlerini. Umut Yıldız'ını da alıp aşılmaz uzaklarda kayboldu. Ve acı zamana yenildi. Zaman en acımasız düşmanken acılarını unutturan en büyük ilaç oldu. Ve karanlıkta kaybolmuş bir dua tekrar ışığı buldu: İyiyim... İyiyiz... Biz hep iyi oluruz...

Kahküllü' Arkasından duyduğu sesle önce gözlerini kocaman açtı daha sonra gözlerini sonuna kadar yumdu sanki yok olabilecekmiş gibi. Nereden çıkmıştı bu. En büyük kabusu tam arkasındamıydı? Arkası da dönüktü nereden bilmişti o olduğunu kokusunu mu almıştı? Önüne gelen uzun adamla başını yavaşça yukarı kaldırdı. 'Kenan Abi ?' 'Ne işin var senin burada? ' Aslı başına daha ne gelebilir bu gün daha ne kadar kötü olabilir bilmiyordu. Gerçi en büyük kabusu karşısında duruyordu. Aslı karşılaşmamak için dışarı bile çıkmazken onu burada nasıl bulmuştu? Abisinin en yakın arkadaşı, yan komşularının oğlu, Ferayın abisi ve kendisinin kabusu olurdu kendileri ve ilerde tüm hayatı olacağını henüz bilmiyordu Aslı...

Elindeki yüzüğe baktı genç kız. Mahallede her zaman dalga geçtiği, adını insandan bozma koyduğu, yıllarca aşağıladığı adam ile nişanlıydı artık. Bol ve uzun pantolonu, dede kazağı ve uzun sakalları ile ilgiyi nasıl üzerine çektiğini anlamıyordu. Mahalledeki kızların dalga geçtiği içten içe hayranlık duyduğu biri olduğunu biliyordu. Feriştah ise mahallede bakanın bir daha baktığı, idealleri olan fakat bir üniversite bile tutturamayan, burnundan kıl aldırmayan bir kızdı. İkisi bir o kadar zıt, bir o kadar aynı idi. Bir o kadar yarım, bir o kadar tamdı. !!! Kesinlikle zengin acımasız güçlü erkek karakter ve masum, saf kız hikayesi değildir.!!! 2.KİTAP :KAHKÜLLÜ

Veda Caddesi'nin devamıdır.

"Seni sevmiyorum" dedi. Bugüne kadar duyduğu en güzel sözdü... Kalbi deli gibi, doludizgin çarparken heyecanla nefes aldı. Kendi gözlerinin de söylediği, dilinden bağımsız o sözler döküldü. "Ben de" dedi, "ben de seni seviyorum." Genç adam siyah deri montunu istemsiz tutup gözlerini kısarak şaşkınlıkla baktı. Oysa bilmediği, kendinin görmediği, karşısındaki kızın görüp bildiği bir şey vardı. Dil başka göz başka konuşurdu. Kalpten dile aksederdi sözler, oradan gözlere. Kalpten gelen sözler tek çıkardı. Göze ayrı dile ayrı gitmezdi. Dil yalan söylese de gözler kalbin aynasıydı ve asla yalan söylemezdi. Şimdi sevdiği adamın söylediği gibi. Dili yalan söylüyordu ama bakışlarındaki sevdası kalbinin yansımasını gösteriyor sadece iki kelime söylüyordu. Seni Seviyorum... Canım arkadaşım Zehra'mın katkılarıyla!

Bebeğini kucağına alamadan kaybeden bir anne.. Yıllar sonra bir mektupla onu yaşadığını öğrendiğinde , hem kızının hayatına hem de ona babalık eden adamın kalbine girebilecek mi ?