''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Sırlarla dolu tehlikeli bir adam. Bir yalandan doğmuş olan oyunda kendi benliğini kaybetmiş bir kız. Kader onları bir araya getirmeyecekti. Kader, onlara bir oyun oynayacak ve bu oyunda sadece bir kişi kazanacaktı. "Tıpkı yaralı bir serçe gibi bakıyorsun," diye konuştu derin sesiyle. "Söylesene, bir insanın ruhunu nasıl olur da tek bir cümle darmadağın edebilir?" * * * Dedi ki; Hiç mi geçmez gözlerinden hüznün soluk perdesi? Dedim ki; Duyulmuyor mu göğsümdeki acının kısık sesi? * * * Wattpad'de Gecenin Kelebeği adında yazılan ilk ve tek hikayedir. İznim olmadan isim ve hikaye kopyalanamaz, çalınamaz. Çalıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

♔Serinin ilk kitabıdır. " Seni bırakmayacağım, senin için ölene dek. " diyen fedakâr bir kadının hikayesi. Herşey verilen bir söz, kurtarılan bir hayatla başladı. Zaman aktı. Kader geceyle yazıldı. Yine tek bir sözle yarım kaldılar. "Gelinin olacağım." ⓚⓐⓣ " İstesen de istemesen de gideceğim!" arkamı döndüğüm de bileğimi saran parmakları hızla beni kendine çevirmişti. " Orada seni koruyamam. Sana birşey olmasını istemiyorum. Neden bu kadar inatçısın!!! " alev saçan gözlerine kitlendiğim de soğuk sesi zihnimi buzdan bir el gibi sarmıştı. Bileğimdeki parmakları beni usulca kendine çektiğin de, güçlü kolu incitmeden belimi sardı. Korkunun gölgesini soluyan nefesi saçlarıma ayaz yağmurları gibi tane tane çarpıyordu. Her damlada ondan bir parça katıyordu ruhuma... her saniye daha fazla o oluyordu SOL YANIM. " Ben hata yaptım sindirella. İlk defa hata yaptım. SEN tek hatam oldun... " beni gizlemek istercesine göğsüne bastırmıştı hızla. Kalbimin mısraları, sevdiğim adamın ayaz gibi soluklarında yankılanırken, zaman dilimize kilit vuran kelimelerin kuytusun da esir olmuştu. Sol yanım geceye AY ve GÜNEŞ tutulana dek esir olmaya mahkumdu. SİNDİRELLA ve BUZ PRENS'in hikayesine hoşgeldiniz...

Benimle Yan Wattys 2014 adlı bitmiş olan hikayenin özel bölümlerinin toplanacağı kitaptır. Kapak yapımı; @RUROGRIME

''Şeytanın bileklerinde saklıdır belki de insanlığın rehberi zira böylesine bir insanlık yalnızca ondan öğrenilmiş kadar kötü olabilirdi.'' Her şeye rağmen yaşamaya devam etti çünkü yaşaması gerekti. İdealleri uğruna, hiçe sayılmış ruhu uğruna ve yıkık dökük bir harabeyi andıran kalbi uğruna. Ellerinden alıp ellere verdikleri hayatını tırnaklarının uçlarıyla kazanmak pahasına yaşamak zorundaydı. Ve yaşadı. Çok acıdı, çok acıttı belki ama bir gün o acı bir başkasına karıştı. İşte bu sefer ikisi birden yanmaya başladı. Farklı notalarda tek bir ritim oldu, çünkü artık kalpleri aynı şarkıyı söylüyordu. Bu onlara aitti ve onlar susana kadar bu şarkı hiç bitmeyecekti.

3 KİTAPLIK SERİ EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA SATIŞTA! İLK KİTABINI WWW.BEYZAOZAYDİN.COM 'DAN ÜCRETSİZ BİR ŞEKİLDE OKUYABİLİRSİNİZ. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE ^^ "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin, diye düşünsem de "Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

Hayat bir boyadan ibaretti zaten. Her insana belirli renkler veriliyordu. Ve insanlar o renklere göre hayatlarını boyuyorlardı. Sanırım... şimdi anlıyorum. Benim boyalarım elimden alınmıştı. Ve boya kutumda sadece üç renk kalmıştı. Siyah, beyaz ve gri... Bu üç renkle gökkuşağı nasıl çizilirdi ki. Bütün renkleri yansıtan beyazdan mı, yoksa bütün renkleri yutan siyahtan mı elde edecektim gökkuşağını. Yoksa sadece griyle mi yaşayacaktım? Boyalar elimde. Hayatımın defteri önümde. Özgür bir rüzgar benden bağımsız çeviriyor sayfalarımı. Bomboş sayfalar akıp gidiyor önümde. Karar benim tercih senin bu sayfaları beraber çevirmeye ne dersin? *** Hikâyenin telif hakları sadece yazara aittir. Alıntı yapılamaz, kopyası çıkarılamaz izinsiz alınamaz. Çalıntı gibi bir durumla karşılaşıldığı an yasal işlem başlatılacaktır.