Başlarını iki yandan tutarak sırayla alınlarından öpüyorum. "İkinize de birer buse bıraktım... Şehadet çiçeği busesi." Muaz şakağımdan öpüyor. Zeyd de diğer taraftan öptüğünde gülümsemem genişliyor. "Biz de sana birer buse bıraktık... Mücahede çiçeği busesi." 🌾🌾🌾 Fedakar, korkak lakin ümmetin derdiyle dertlenen Aişa. Ülkesi siyasi bir iç çöküşe sürüklenirken, kıyam ruhunu diri tutarak meydanlara çıkar ve izmihlâlin başlangıcını yazar. ▪︎Olaylar, tarihler ve yerler tamamen gerçek olup, karakterlere dramatize etmek amacıyla yön verilmiştir. Gayret bizden, muvaffakiyet Allah'tan. Başlama tarihi: 27 Nisan 2020

Savaşın ve aşkın gerçekte ne anlama geldiğini en iyi onlar biliyordu. Bütün engellere, yıkımlara, kayıplara ve ayrılıklara rağmen direnmeyi seçtiler. En güçsüz anlarında birbirlerine tutundular. Ölüm ve diriliş onların hayatında el eleydi. Ve bir mektupta geçen o cümle genç adamın ölümsüz sevdasını âşikar ediyordu. "Filistin'e ve sana yazardım tüm satırlarımı..."

Hikayede kusur varsa bendendir, İslam'dan değil. Hikayeye yorum yaparken lütfen argo kelimeler kullanmayın. "Seni nasıl sevdiğimi bilsen gitmezsin. Bilmediğinden gidiyorsun ben biliyorum."

"Allah ismi elifle başlıyordu. Müslüman olmanın ilk şartı kelime-i şahadet de elifle başlıyordu. Efendimiz aleyhisselama getirdiğimiz salavat elifle başlıyordu. Euzu besmele elifle başlar. Allah'ın ilk emri,ilk ayeti İkra,elifle başlar. Kuran'ın başı Fatiha,elifle başlar. En değerlimiz namaza "Allah-u ekber" diyerek başlarız,o da elifle başlar. Aynı şekilde selam verirken de "Esselamü aleyküm ve rahmetullah" deriz,elifle başlar. Şükrederiz "Elhamdülillah" deriz,elifle başlar. İlk insan Hz.Adem'dir,ismi elifle başlamıştır. Yine Efendimiz miraçta Rabbimizle kelama tahhiyatla başlamıştır ve o da elifle başlar. Sonuç olarak elif bir felsefe oldu benim için.Elif gibi olmalıdır insan dimdik ama diklenmeden,gönlünde vavı taşıyarak."

Sevgili dostlarım, sizlere dünyanın en efsanevi aşk hikayesini vadetmiyorum. Tüm kurgusal dünyaların içindeki en efsanevi karakter olduğumu da iddia etmiyorum. Bendeniz bir garip Arif. Süper havalı bir işim yok. Acayip bir zekam yok. Bir bakışımla sizlerin yüreğini titretecek karizmaya da sahip değilim. Sahip olmadığım tüm bu şeylerle beraber, birgün bir kadın tanıdım. Ve inanır mısınız, o kadın sahip olmadığım her şeye sahipti. Süper havalı bir işi, acayip bir zekası, bir bakışıyla yüreğimi titretecek güzelliği vardı. Tek derdim bahçemdeki karanfillere musallat olan hain kaplumbağa iken bu kadın benim sıradan hayatıma paldır küldür girdi. Sevgili dostlarım, sizlere dünyanın en efsanevi aşk hikayesini vadetmiyorum. Ben sadece bahçeme musallat olan kaplumbağayla dost olan kadını anlatacağım.

"Silahlar yaşarken sahiplerini bilmezler, el değiştirirler defalarca. Biz kiminle ölürsek, ona aitiz. Ben, kiminle öleceğini arayan bir kalaşnikofum." Bıkmadan, usanmadan defalarca okudunuz genç kızların hikayelerini, genç adamların maceralarını. Belki de bir hastalığın ya da uzaylıların istila edişini dünyayı; sayfaları, kelimeleri yutarcasına. İnsanlar bu kadar ilgi çekiciyken bir eşyanın hikayesi kimin umurunda? Peki bir silahın? Evet, bu bir silahın öyküsü. Benim öyküm. Ben; Kalaşnikof. Tetiği çek, namlunun ucunda hayat.

Canım Kardeşim, Bu tuhaf adamla nasıl tanıştığımın hikayesi.

Zehra hayatını değiştirecek kararlar verirken de en büyük destekçisiydi Gülsüm. İşte bu Allah için sevmekti.. Peki bir insanın hayatı bu kadar kısa bir sürede en fazla ne kadar değişebilirdi? Zehra ve Gülsüm'ün başına gelenleri okuduktan sonra bu konu hakkında fikirlerinizin değişeceğinden eminim..

Seni unutursam ey Kudüs! Sağ elim hünerini yitirsin. Seni anmaz, Kudüs'ü en büyük sevincimden üstün tutmazsam, dilim damağıma yapışsın! | Tevrat - Mezmurlar 137.